Το νέο σας βιβλίο έχει τίτλο «Αναζητώντας έναν άλλο κόσμο». Πώς τον δικαιολογείτε;

Το ενδιαφέρον μου από όταν ξεκίνησα τη διαδρομή μου εστιαζόταν πάντα γύρω από τη συμπεριφορά του ανθρώπου και γύρω από τους ανεξακρίβωτους σκοπούς της ύπαρξής μας. Τι αναζητάει ακριβώς ο άνθρωπος από τη ζωή του, ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός μας; Το βιβλίο μου «Αναζητώντας έναν άλλο κόσμο» ακόμα και από τον τίτλο του δείχνει πως ουσιαστικά βρισκόμαστε στην αναζήτηση ενός άλλου κόσμου, μιας άλλης διάστασης για την ύπαρξή μας και αυτό γιατί οι άνθρωποι ζούμε υπνωτισμένοι κάτω από καταστάσεις -κάτω από όλα αυτά που ονομάζουμε κανονική ζωή- που λειτουργούν ως πολλαπλές επιστρώσεις που μας κοιμίζουν βαριά. Και αυτό που συμβαίνει στο τέλος είναι πως ξεχνάμε ποιοι πραγματικά είμαστε, ξεχνάμε ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε έρθει σε αυτήν τη ζωή και, βέβαια, ξεχνάμε να είμαστε καλοί, να αγαπάμε και να χαιρόμαστε κάθε στιγμή της ζωής μας.

Επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο βιβλίο σας πως η θέληση του ανθρώπου είναι δεσμευμένη, πως δεν υπάρχει ελεύθερο ανθρώπινο θέλω. Τι ακριβώς συμβαίνει με τη θέλησή μας;

Το πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου είναι πως η ορμή του για τη δύναμη έφτασε να τον κυριαρχήσει, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που άλλαξε το «θέλω να είμαι και πράττω» από την κανονική πορεία της φυσικής ύπαρξης, δίνοντάς του τη μορφή πλέον ενός «εγώ» που ζει μόνιμα στην αναγνώριση και στις καλές γνώμες των άλλων. Αυτό το «εγώ» τώρα έφτασε να δημιουργήσει έναν δικό του ασυνείδητο πυρήνα, που πήρε όλη την ενέργεια του είναι μας προς το μέρος του, και εκεί είναι πλέον που οι θελήσεις μας δεσμεύονται. Νομίζουμε πως τα θέλω μας είναι ελεύθερα και πως είναι δικά μας, όμως δεν είναι καθόλου. Δεν κάνουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε, αλλά κάνουμε αυτό που θέλουν οι άλλοι να μας βλέπουν να κάνουμε. Και δεν είναι μόνο τι θέλει να βλέπει ο διπλανός μας, είναι το γενικότερο παραστασιακό, η μόδα, τα προϊόντα σύμβολα, τα αξεσουάρ, η σύγχρονη ζωή που μας πλασάρεται ως ιδανική κ.λπ. που μας επιβάλλονται με έναν υπόρρητο και αφανή τρόπο και εξουσιάζουν τη θέλησή μας. Αλήθεια, δεν πιστεύω πως υπάρχει σήμερα ελεύθερο ανθρώπινο θέλω.

Μπορεί κανείς να είναι πραγματικά χαρούμενος κάτω από τις συνθήκες της σημερινής ζωής;

Μα γιατί να μην μπορεί; Η χαρά στη ζωή είναι η βασική μας προδιαγραφή. Θα έλεγα ότι είναι η μόνη μας προδιαγραφή, αλλά αυτό θα απλοποιούσε πολύ τα πράγματα. Ο Δημιουργός μας μας έχει φτιάξει για να είμαστε πρώτα καλοί, να αγαπάμε και να χαιρόμαστε κάθε στιγμή. Τα υπόλοιπα είναι ύπνος. Δεν υπάρχει, βέβαια, κάποια συγκεκριμένη συνταγή για τη χαρά. Το σημαντικότερο είναι να βαθαίνει κανείς μέσα στον εαυτό του, να απορρίπτει όλες τις δοτές γνώσεις και να προσπαθεί να συναντήσει την αλήθεια και την ευτυχία μέσα του. Ολες οι απαντήσεις που ζητάμε βρίσκονται από πριν εκεί. Και να αγαπάει, βέβαια. Αν μπορούσα να δώσω μόνο μία συμβουλή για τη χαρά, θα ήταν αυτή. Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να αγαπάει.

Είναι αλήθεια ότι οι δυσκολίες, που συναντάμε μπροστά μας, μας κάνουν πιο δυνατούς;

Οχι πάντα, δεν συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Το ζήτημα είναι μέσα από τις δυσκολίες ή καλύτερα θα πω μέσα από τις ευκαιρίες που μας δίνει ζωή να αυξάνεται ο βαθμός της συνείδησής μας. Μόνο τότε μπορεί πραγματικά κανείς να κερδίσει. Μόνο μέσα από την αναβάθμιση της συνείδησής του και μέσα από τη βαθύτερη προσέγγιση του εαυτού του. Να μπαίνεις μέσα στη στιγμή, να έχεις επίγνωση, να τη ζεις συνειδητά και να μην κάνεις τίποτα μηχανικά. Οι δυσκολίες είναι προκλήσεις, τις οποίες όμως πρέπει κανείς να τις εκμεταλλεύεται, να μαθαίνει από αυτές και να επεκτείνει τα όριά του για να γίνεται αυτό που εσείς λέτε πιο δυνατός. Αλλά στην ουσία του να γίνεται ένας άνθρωπος που γνωρίζει λιγότερο και αισθάνεται περισσότερο. Η γνώση από μόνη της σε αυτήν την κατάσταση που περιγράφω δεν έχει ιδιαίτερη αξία.

Υπήρξε κάποια περίοδος στη ζωή σας που είπατε «τα παρατάω»;

Μα πώς θα μπορούσα να πω κάτι τέτοιο; Αυτό θα σήμαινε πως γνωρίζω κάθε φορά τι θα συμβεί παρακάτω. Η ζωή μας είναι μια διαδρομή, ένα υπέροχο ταξίδι, το οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς ποιοι θα είναι οι σταθμοί, ποιες θα είναι οι αφίξεις και ποιες οι αναχωρήσεις. Πρέπει μόνο να απολαμβάνουμε τη διαδρομή ή τουλάχιστον να προσπαθούμε κάθε φορά να την κάνουμε όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Και να δεχόμαστε καθετί που μας συμβαίνει ακριβώς όπως είναι, πάντα με αγάπη και κατανόηση. Πώς να παρατήσω κάτι, λοιπόν, όταν δεν γνωρίζω πού ακριβώς πηγαίνω; Δεν μου έχει συμβεί, λοιπόν, να πω πως τα παρατάω, τουλάχιστον ποτέ όσο είμαι συνειδητός.

Ποιο είναι το «κλειδί» της ευτυχίας, τελικά;

Αν δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, το μόνο που θα κάνω είναι να σας υπνωτίσω. Κάτι το οποίο λέω συνεχώς πως πρέπει να αποφεύγουμε να υπνωτιζόμαστε. Και αυτό γιατί θα σας οδηγήσω σε συγκεκριμένες λογικές σκέψεις, σε ένα συνηθισμένο νοητικό ξετύλιγμα του τύπου το «κλειδί» της ευτυχίας είναι αυτό, είναι το ένα, είναι το άλλο κ.λπ. Δεν νομίζω πως υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση γι’ αυτό. Το σημαντικότερο είναι να επιστρέψει κανείς στον εαυτό του και να προσπαθήσει να τον συναντήσει και να τον ξαναθυμηθεί, να απορρίπτει όλες τις δοτές γνώσεις και να προσπαθήσει να συναντήσει την αλήθεια και την ευτυχία μέσα του. Και να αγαπάει, βέβαια. Αν μπορούσα να δώσω μόνο μία συμβουλή για την ευτυχία, θα ήταν αυτή. Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να αγαπάει.

Ειδήσεις σήμερα

Στασινός στον ΕΤ για το ΟΑΚΑ: Θα έχει ανοίξει το αργότερο μέχρι το καλοκαίρι

Καιρός: Με ζέστη και υγρασία στις κάλπες – Έως τους 29 βαθμούς η θερμοκρασία [Βίντεο]