Η αντίστροφη μέτρηση για την αγαπημένη ηθοποιό ξεκίνησε την Κυριακή 1 Οκτωβρίου όταν έπεσε από σκάλες στο σπίτι της, χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι και μεταφέρθηκε στην εντατική μονάδα του Ευαγγελισμού. Δυστυχώς ήταν μόνη της εκείνη τη στιγμή στο σπίτι και πέρασαν δύο ώρες, σύμφωνα με τις πληροφορίες, μέχρι να την εντοπίσουν οι οικείοι της και να καλέσουν το ΕΚΑΒ. Από εκείνη τη μέρα η Μαίρη Χρονοπούλου βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση με σοβαρό αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Εδινε μεγάλη μάχη να κρατηθεί στη ζωή, καθώς δεν παρουσίαζε επιπλοκές στην καρδιά της και την αναπνοή της. Ομως ήταν μεγάλη σε ηλικία, 90 ετών, και η υγεία της ήταν επιβαρυμένη από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε επί δεκαετίες και τελικά χθες κατέληξε, βυθίζοντας στο πένθος τον καλλιτεχνικό και όχι μόνο, κόσμο της χώρας.
Μια μεγάλη κυρία της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου αποχώρησε οριστικά, αλλά το πέρασμά της τόσο μπροστά στην κάμερα όσο και μακριά από αυτήν θα παραμείνει ανεξίτηλο.
Στο Κολωνάκι
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 και μεγάλωσε στην Αθήνα, στο Κολωνάκι. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Σακελλάριου – Γιανακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας καμαριέρας».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο «Χαρούμενο ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια, ενώ το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη.
Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε μια σειρά από δραματικές ταινίες της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, δίπλα σε όλους τους άντρες πρωταγωνιστές της εποχής, όπως ο Νίκος Κούρκουλος, ο Φαίδων Γεωργίτσης, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Γιώργος Φούντας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης κ.ά.
Ερμηνείες-σταθμοί
Αξέχαστες έμειναν οι ερμηνείες της στα «Κόκκινα Φανάρια» (1963) του Β. Γεωργιάδη, υποψήφια για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, «Χωρίς Ταυτότητα», (1963), «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1966) σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο του Νίκου Φώσκολου, υποψήφια κι αυτή για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, «Πολύ αργά για δάκρυα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Οι αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη (1965), «Κοινωνία Ωρα Μηδέν» του Ντίνου Δημόπουλου (1966), «Η λεωφόρος του μίσους» (1968) και «Ορατότης Μηδέν» του Νίκου Φώσκολου (1970).
Στη θεατρική της καριέρα συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα σε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 συγκρότησε το δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ενα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη.
Λίγο αργότερα έκανε το πέρασμα και στο λεγόμενο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα», ενώ το 1987 κέρδισε πανάξια το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου.
Στις 16 Ιουνίου 2021 η Μαίρη Χρονοπούλου βραβεύθηκε για το σύνολο της προσφοράς της από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Τα μιούζικαλ και ο κόντρα ρόλος
Η σπουδαία πρωταγωνίστρια εμφανίστηκε και σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, στα οποία έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της: «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες», «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» και «Γοργόνες και Μάγκες». Ιδιαίτερα στο «Μια κυρία στα μπουζούκια» ήταν αξεπέραστη ερμηνεύοντας δύο τεράστιες επιτυχίες, το «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και το «Του αγοριού απέναντι». «Το τσιφτετέλι που έπρεπε να χορέψω στο “Είμαι γυναίκα του γλεντιού” μου φάνηκε εξωπραγματικό με τις αστικές καταβολές που είχα. Πήρα ένα μπουκάλι πορτοκαλάδα, την έχυσα, έβαλα μέσα κονιάκ χύμα από το bar και το κατέβασα. Εγινα ντίρλα. Ετσι βγήκε η σκηνή. Στο τρίτο μιούζικαλ λύθηκα. Στο “Γοργόνες και Μάγκες”. Εκεί, ναι, μου άρεσα», έλεγε στις συνεντεύξεις της. Και συνέχιζε: «Αυτό που άλλαξε την καριέρα μου ήταν το “Μια Κυρία στα Μπουζούκια”. Η απήχηση που είχε το κομμάτι “Του Αγοριού Απέναντι” δεν έχει ξαναγίνει. Εμβληματικό άσμα. Είχα αυτοσχεδιάσει εκείνη την ώρα, δεν ήταν τίποτα χορογραφημένο. Ο τύπος αυτής της γυναίκας με σημάδεψε, ενώ δεν είμαι έτσι σαν γυναίκα. Ολοι νόμιζαν ότι εκεί ήμουν ο εαυτός μου. Καμία σχέση. Απλώς είχα τους γενετικούς αδένες και την προσωπικότητα να επιβάλω αυτό τον τύπο. Εγώ ήμουν τελείως άλλος άνθρωπος, απολύτως πιο ευάλωτη και απολύτως πιο συναισθηματική. Είχα ανάγκη από το άγγιγμα της ψυχής και το άγγιγμα της καρδιάς. Αλλά δεν το έδειχνα, το κράταγα για μένα», διευκρίνιζε.
«Πήγα πολλές φορές στο θάνατο και γύρισα»
Η Μαίρη Χρονοπούλου τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη και χώρισαν μετά από λίγο καιρό, ενώ υπήρξε αρραβωνιασμένη για τρία χρόνια με τον σπουδαίο Ανδρέα Μπάρκουλη. Επίσης, είχε βαφτίσει τον γιο του στενού της φίλου, Νίκου Κούρκουλου, Αλκη.
Τον Αύγουστο του 1999 είχε ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό της. «Εχω χαρτί το οποίο γράφει 100% αναπηρία εφ’ όρου ζωής. Ανακοπή, εννέα ημέρες κλινικά νεκρή με τα μηχανήματα. Ο,τι υπάρχει στον κόσμο το έχω περάσει. Δύο εγχειρήσεις στη σπονδυλική στήλη, δύο εγχειρήσεις στο στομάχι. Η επιτροπή του κράτους έχει βγάλει 100% αναπηρία εφ’ όρου ζωής», έλεγε.
Το 2009 πήρε φωτιά το σπίτι της, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα. Ολα ξεκίνησαν το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009 στις 20:30. Ηταν η «Ωρα της Γης» που όλοι θα έσβηναν τα φώτα για την προστασία του πλανήτη. Το ίδιο έκανε και η Μαίρη Χρονοπούλου με τραγικά όμως αποτελέσματα. Εκείνο το Σάββατο έσβησε τα φώτα και άναψε ένα κερί. Πήγε στο παράθυρο του σπιτιού της για να δει αν οι γείτονές της είχαν σβήσει τα φώτα και εκεί έγινε το ατύχημα. Το αναμμένο κερί έπεσε πάνω της και η μπλούζα της πήρε αμέσως φωτιά. Η άτυχη ηθοποιός φωνάξε για βοήθεια. Την είχε ακούσει η μητέρα της με την οποία συγκατοικούσε, αλλά και οι δύο γυναίκες που είχαν προσλάβει για να τις φροντίζουν. Με δυσκολία κατάφεραν τελικά να σβήσουν τη φωτιά, ενώ κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο.
Το ασθενοφόρο τη μετέφερε απευθείας στο τμήμα Επειγόντων του νοσοκομείου Υγεία, όπου οι γιατροί διέγνωσαν πολύ σοβαρά εγκαύματα, τόσο σοβαρά που τα χαρακτηριστικά του προσώπου της είχαν αλλοιωθεί.
Πριν από λίγα χρόνια, το 2019, η Μαίρη Χρονοπούλου αποφάσισε να παραχωρήσει το σπίτι της στην Παιανία στο Χαμόγελο του Παιδιού, με την προϋπόθεση να μπορεί να μένει σε αυτό μέχρι να φύγει από τη ζωή.
«Πήγα πολλές φορές στο θάνατο και γύρισα. Ενας φίλος μου, μου είπε ότι ο δημιουργός με άφησε να ζήσω για κάποιο λόγο. Δεν ξέρω ποιος είναι, ακόμα το ψάχνω», είχε πει κάποτε η αγαπημένη πρωταγωνίστρια.
Ροή Ειδήσεων 
