Απόψεις
Απόψεις και άρθρα γνώμης από την έγκριτη δημοσιογραφική ομάδα του Ελεύθερου Τύπου.
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο δημιουργεί αναστάτωση σε όλους και κυρίως σε αυτούς που αν και έβλεπαν να έρχεται πίστευαν ότι με κάποιο τρόπο δεν θα επιβεβαιώνονταν όλα τα προγνωστικά. .
Εξι ολόκληρα χρόνια κρατήθηκε «μυστικός» ο ομαδικός τάφος στο Κοιμητήριο του Δήμου Μαραθώνα. Ενας τάφος, με μια μικρή, όρθια μαρμάρινη πλάκα, χαραγμένη με ένα μαύρο σταυρό, ημερομηνία 23. 07. 2018 και επιγραφή: …«και με το φως της μέρας, κάθε μέρα ρωτάμε, τι, πώς και γιατί…».
Ως alter ego του Τραμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο και πνευματικός πατέρας του Brexit, ο Νάιτζελ Φάρατζ δεν μας έχει συνηθίσει σε συμβατικές δηλώσεις. Οι τελευταίες του, όμως, στην «Telegraph», προπύργιο των Brexiters και της βρετανικής «λαϊκής Δεξιάς», ήταν ένα μάθημα λογικής..
Ασφαλώς και δεν είναι καθόλου αδιάφορο αν εκλέγεται η Κάμαλα Χάρις ή ο Ντόναλντ Τραμπ. Αλλά, όποιος κι αν εκλεγεί, η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να συνέλθει και να μπορέσει να γίνει αμυντικά ισχυρή και οικονομικά ανταγωνιστική. .
Η κρυφή και φανερή γοητεία της συνωμοσιολογίας, μαζί με την κατασκευή ανούσιων και θολωμένων ιδεολογημάτων μακριά από την κανονική ζωή, βρίσκονται σε έξαρση τις τελευταίες ημέρες. Οι εκλογές στις ΗΠΑ αλλά και η τραγική βαρβαρότητα του θρησκευτικού φασισμού στο Ιράν έδωσαν τις αφορμές..
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι φυσιολογικό να ασκούν κριτική, να αναδεικνύουν λάθη και αστοχίες και να στριμώχνουν την κυβέρνηση στη Βουλή. Μέχρι εδώ όλα καλά. Υπάρχει, όμως, ένα όριο. Το όριο της λογικής και του ρεαλισμού, το οποίο δεν πρέπει να το υπερβαίνουν κάνοντας μικροκομματική αντιπολίτευση, απλά για να δηλώσουν πως βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση..
Η συγκλονιστική εικόνα της νεαρής ημίγυμνης φοιτήτριας, μέσα στο περίφημο Islamic Azad University της Τεχεράνης, κρύβει -και αυτή, όπως χιλιάδες άλλες- μερικές από τις καθημερινές λεπτομέρειες του πρωτογενούς θρησκευτικού φασισμού τον οποίο μεγάλο μέρος της δυτικής σκέψης τον μπερδεύει με την πίστη ή τον σεβασμό στις θρησκευτικές πολιτισμικές ιδιαιτερότητες του Ισλάμ. .
Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για τη φανταχτερή βιτρίνα των αμερικανικών εκλογών, αλλά για την γκρίζα πραγματικότητα από πίσω της. Στην Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες φοριέται πολύ το κλισέ περί «οικονομικής ανάκαμψης της Αμερικής», σε αντιδιαστολή με την «ανεπρόκοπη» Ευρώπη..
Ανοίγω τους «NEW YORK TIMES», για να δω τι γράφεται για τη μάχη Τραμπ - Κάμαλα. Πρωτοσέλιδα είναι το άρθρο του Νίκολα Κριστόφ, με τίτλο «Μην αφήσετε τη φιλελεύθερη καθαρότητά σας -liberal purity- να εκλέξει τον Τραμπ». Ο χειρισμός των επιχειρημάτων, γιατί δεν πρέπει να εκλεγεί ο Τραμπ είναι εξαιρετικά έξυπνος, «γιατί ακόμη κι αν σκέφτεστε ότι η Κάμαλα έχει ψεγάδια -σε σχέση με τις θέσεις της για τη Μέση Ανατολή- μην επιχειρήσετε να τιμωρήσετε το Δημοκρατικό Κόμμα και να διακινδυνεύσετε μία εκλογή Τραμπ»..
Στις φοιτητικές εκλογές δεν είναι σπάνιο το να πέφτει ξύλο. Αλλοτε με τους «ταξικούς αντιπάλους» κι άλλοτε, όχι σπάνιο, μεταξύ «αριστερών παρατάξεων». Φεύγουν τραπεζάκια, εκτοξεύονται ύβρεις, πέφτουν μπουνιές και ανοίγει και κανένα κεφάλι. Οσοι έχουν περάσει από τέτοιες διαδικασίες, το ξέρουν από πρώτο χέρι. Οι υπόλοιποι κάτι μπορεί να έχουν ακούσει από τα παιδιά τους ή κάτι έχουν διαβάσει σε εφημερίδες και sites. Ελάχιστοι είναι οι εντελώς ανυποψίαστοι..