Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ και η Ν.Δ. βρίσκονται στην πρώτη θέση των γκάλοπ από τις αρχές του 2016 και έχουν κερδίσει σε όσες κάλπες -εθνικές, ευρωπαϊκές, αυτοδιοικητικές- έχουν στηθεί από το 2019 έως σήμερα. Ακόμα και τώρα, που βρίσκεται στο δημοσκοπικό ναδίρ, κινείται μεταξύ 25-30% και το δεύτερο κόμμα γύρω στο 15%, ενώ το ΠΑΣΟΚ ξαναπέφτει και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξαϋλωθεί. Αρα, το πιο πιθανό σενάριο -με βάση το σημερινό σκηνικό- είναι πως το 2027 η Ν.Δ. θα έχει κλείσει μία οκταετία στη διακυβέρνηση, μία εντεκαετία μπροστά στα γκάλοπ, θα έρθει ξανά πρώτο κόμμα στις εκλογές και θα βρίσκεται για τρίτη τετραετία στην κυβέρνηση, είτε ως αυτοδύναμη είτε με κάποια συνεργασία.

ΤΩΡΑ, αν θα πάρει 28%, 30% ή 35% είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να προδικάσει. Αλλά όσα στελέχη γκρινιάζουν, τι είχαν στο μυαλό τους; Πώς θα τους αποθεώνει η κοινωνία… νυν και αεί; Πώς θα βρίσκονταν για πάντα στο 40%; Αναρωτήθηκαν ποτέ αν το έχει καταφέρει ξανά αυτό η Ν.Δ. στα χρόνια της Μεταπολίτευσης; Γιατί δεν το είχε πετύχει ποτέ στο παρελθόν. Και αναρωτήθηκαν τι έκαναν σωστά ή λάθος ή ίδιοι; Ή μήπως δεν έχουν κανένα μερίδιο ευθύνης -στα καλά και στα άσχημα- και το μόνο που τους νοιάζει είναι αν θα αναλάβουν κάποιο υπουργικό χαρτοφυλάκιο;

ΚΑΠΟΙΟΙ, λοιπόν, αγχώνονται για το αν θα παραμείνουν βουλευτές. Λογικό και αναμενόμενο. Κάποιοι παίρνουν θέση για τη μάχη της διαδοχής, που θα γίνει -πιθανότατα- κοντά στο 2030. Λογικό και αναμενόμενο. Αυτό που δεν είναι λογικό και αναμενόμενο, είναι πως φαίνονται στην κοινωνία σαν να μην ασχολούνται και να μην επικοινωνούν ούτε όσα πολλά έχει πετύχει ούτε όσα πολλά ετοιμάζεται να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Γιατί εδώ βρίσκεται και το κλειδί του αποτελέσματος στις κάλπες του 2027.

ΟΣΑ ΠΕΤΥΧΑΝ ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όλα τα στελέχη της Ν.Δ. δεν ήταν ούτε εύκολα ούτε αυτονόητα. Η ανάταξη και η ανάπτυξη της οικονομίας. Η δημοσιονομική σταθερότητα. Η εκτίναξη των επενδύσεων. Οι ετήσιες αυξήσεις σε μισθούς-συντάξεις και οι δραστικές μειώσεις φόρων. Η νικηφόρα μάχη κατά της φοροδιαφυγής. Η ψηφιοποίηση του Δημοσίου. Τα δημόσια έργα υποδομών σε κάθε γωνιά της χώρας. Ο μετασχηματισμός και η ισχυροποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων. Και πάρα πολλά ακόμα πράγματα. Γιατί πολλά από αυτά θεωρούνται πλέον αυτονόητα από τους πολίτες, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να επιτευχθούν. Προφανώς οι πολίτες δεν «τρώνε με χρυσά κουτάλια», αλλά η Ελλάδα του 2025 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2019.

ΚΑΙ, ΝΑΙ, είναι πολλά πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει και δεν έγιναν ακόμα. Βρίσκονται, όμως, σε ρότα υλοποίησης. Ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις μισθών-συντάξεων και μειώσεις φόρων. Ακόμα περισσότερες μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, τις μεταφορές και στο Δημόσιο.

ΑΝΤΙ, ΛΟΙΠΟΝ, να δημιουργείται εσωστρέφεια με μικροκομματικού τύπου γκρίνιες, καλό θα ήταν όλοι οι υπουργοί και όλοι οι βουλευτές να συνομιλήσουν με τους ψηφοφόρους τους. Να έρθουν πάλι κοντά στους πολίτες. Να τους δείξουν τα όσα χειροπιαστά έχει πετύχει η κυβέρνηση και όσα σχεδιάζει να κάνει. Γιατί διαθέτουν και ένα ισχυρό πλεονέκτημα. Κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν διαθέτει αξιόπιστο κυβερνητικό πρόγραμμα. Με αυτόν τον τρόπο, με την επαναπροσέγγιση της κοινωνίας, θα επανακτηθεί και η όποια χαμένη εμπιστοσύνη. Ετσι, η χώρα θα συνεχίσει να πηγαίνει μπροστά. Η Ν.Δ. θα κερδίσει τις εκλογές. Οι βουλευτές θα επανεκλεγούν. Και κάποιοι θα αναλάβουν ή θα κρατήσουν τα υπουργικά τους χαρτοφυλάκια. Απλό είναι. Γιατί δεν το κάνουν;