Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν είχε προχωρήσει στον ψηφιακό μετασχηματισμό και είναι ενδεικτικό ότι κατατασσόταν στην 27η θέση σε σύνολο 28 κρατών-μελών της Ε.Ε., σύμφωνα με τον DESI 2020 (The Digital Economy and Society Index). Ομως, είναι γεγονός ότι την τελευταία πενταετία έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την ψηφιοποίηση του κράτους από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, όπως και άλλα υπουργεία.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι ιδιαίτερα σημαντική η στρατηγική του υπουργείου Εργασίας για την ψηφιακή αναβάθμιση των υπηρεσιών του και τη βελτίωση των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, με στόχο να απλοποιήσει τις διαδικασίες και να μειώσει τη γραφειοκρατία. Ηδη ο ΕΦΚΑ έγινε e-ΕΦΚΑ για να βγαίνουν πιο γρήγορα οι συντάξεις, ενώ σημαντικό εργαλείο είναι και η ψηφιακή κάρτα εργασίας, η οποία καταγράφει τον πραγματικό χρόνο εργασίας σε σχέση με τις αμοιβές και συμβάλλει στον υγιή ανταγωνισμό.
O Mακρόν και το άρθρο 16
Αναγκαία είναι και η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, με κατάρτιση των εργαζομένων και ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων τους. Ηδη πάνω από 300.000 έχουν καταρτιστεί μέσα από τα προγράμματα της ΔΥΠΑ, ενώ στόχος είναι ο αριθμός αυτός να φθάσει τις 500.000 τον επόμενο χρόνο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, μόλις το 55% του πληθυσμού έχει βασικές ψηφιακές δυνατότητες, με στόχο να πάμε το 2030 στο 80%.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι ραγδαίες. Η αγορά εργασίας αλλάζει, όπως και οι δεξιότητες που χρειάζονται οι εργαζόμενοι και τα επαγγέλματα. Οι δυνατότητες και τα πλεονεκτήματα του ψηφιακού μετασχηματισμού είναι πολλά, όπως και οι προκλήσεις. Και, όπως χαρακτηριστικά λέει η Νίκη Κεραμέως, «χρειάζεται να προσαρμοζόμαστε στις εξελίξεις και να υπάρχει ευελιξία του θεσμικού πλαισίου με επίκεντρο την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων».