Του ποταμού που χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό κι έχει μετατραπεί σε σκληρό σύνορο, από τότε που ο Τραμπ έδωσε εντολή στον στρατό να αναλάβει την ασφάλειά του, για να μπλοκάρει τους μετανάστες. Οι Μεξικανοί βλέπουν ήδη τεθωρακισμένα στην απέναντι όχθη και, αν δεν ήξεραν ότι ο Ντον δεν καταδέχεται να τους προσαρτήσει, θα ένιωθαν όπως οι Καναδοί.

To 1944 HΠΑ και Μεξικό υπέγραψαν μία συμφωνία, που προβλέπει ότι κάθε πέντε χρόνια οι Μεξικανοί υποχρεούνται να δίνουν δωρεάν στο Τέξας 2,15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από τον Ρίο Γκράντε, μέσα από ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο φραγμάτων και ταμιευτήρων. Το τηρούσαν ευλαβικά επί 80 χρόνια, αλλά φέτος έχουν στείλει μόνο το 30% της απαιτούμενης ποσότητας λίγους μήνες προτού λήξει η πενταετία.

Επειδή ο Τραμπ απείλησε τον νότιο γείτονα με περισσότερες κυρώσεις -και ως γνωστόν δεν είναι σοφό να τον προκαλείς- η νέα πρόεδρος του Μεξικού, Κλαούντια Σέινμπαουμ, έσπευσε να διαβεβαιώσει πως οι Τεξανοί αγρότες θα λάβουν σύντομα το νερό που χρειάζονται για τις καλλιέργειές τους.

Οι δυστυχείς Μεξικανοί δεν μείωσαν τις παραδόσεις επειδή τους έπιασε το γινάτι, αλλά λόγω της ξηρασίας που τους δυσκολεύει να καλύψουν και τις δικές τους ανάγκες. Οταν, όμως, σε απειλεί ο σερίφης της περιοχής -που έχει αποδείξει τι είναι ικανός να κάνει- συμμορφώνεσαι όπως ο Παναμάς και προσέχεις και τη σταγόνα.

Για να αποφύγει τους μπελάδες, η Σέινμπαουμ χαρακτήρισε «δίκαιη» τη συμφωνία του 1944 και ο υπουργός Γεωργίας, Χούλιο Μπερδέγκε, διαβεβαίωσε την Αμερικανίδα ομόλογό του, Mπρουκ Ρόλινς, για την προσήλωση του Μεξικού σε αυτήν. Δικαίως φοβούνται ότι ο Τραμπ μπορεί να τους ζητήσει περισσότερα. Ισως και όλο τον Ρίο Γκράντε.