ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν και κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό να εκμεταλλευθούν το γεγονός ότι ανέλαβαν για πρώτη φορά την εξουσία. Ετσι σε κάθε βήμα τους ως κυβέρνηση προσπάθησαν να ντριπλάρουν την πραγματικότητα με ψευδοαφηγήματα, αντί να βρουν ρεαλιστικές λύσεις για τα προβλήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν.
Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Ο σανός που πούλαγαν ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του δεν τελείωσε το 2015. Αντιθέτως, συνέχισαν να παρουσιάζουν μια προπαγανδιστική εικονική πραγματικότητα έως και την ημέρα που έχασαν στις εθνικές εκλογές.
ΚΕΡΔΙΣΑΝ τις κάλπες τον Ιανουάριο του 2015 δεσμευόμενοι πως θα σκίσουν τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο, πως θα διαγράψουν το δημόσιο χρέος. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αυτ-απάτη. Στη συνέχεια προσπάθησαν να εκβιάσουν τους δανειστές με το Grexit. Αυτή η δεύτερη αυτ-απάτη γύρισε μπούμερανγκ και παραλίγο να οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρωζώνης. Υποσχέθηκαν πως με το «όχι» στο ψευδοδημοψήφισμα θα καταργήσουν τη λιτότητα. Αυτή ήταν η τρίτη αυτ-απάτη. Νίκησαν και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 υποσχόμενοι πως δεν θα εφάρμοζαν το μνημόνιο που μόλις είχαν υπογράψει, αλλά ένα «παράλληλο πρόγραμμα». Αυτή ήταν η τέταρτη αυτ-απάτη.
ΑΠΟ εκεί και πέρα οι αυτ-απάτες και τα ψευδοαφηγήματα μπλέχτηκαν και έγιναν ένα κουβάρι. Κάθε μέρα διαλαλούσαν ότι έδιναν μάχες σε διάφορα επίπεδα. Ολες οι μάχες όμως αποδείχθηκαν ψεύτικες. Χαμός υποτίθεται πως γινόταν σε κάθε αξιολόγηση. Η κυβέρνηση αντιστεκόταν σθεναρά, έπαιζε κατενάτσιο και απέκρουε τις απαιτήσεις της τρόικας. Αυτό ήταν το παραμύθι. Μόνο που τελικά μόλις έκλεινε η κάθε αξιολόγηση όλοι οι βουλευτές ψήφιζαν μέτρα πιο βαριά από εκείνα που αρχικά τους είχαν βάλει στο τραπέζι οι δανειστές.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
ΑΛΛΑ δεν ήταν μόνο το μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη χώρα απαγορευμένο τόπο για υποψήφιους επενδυτές. Μπλόκαρε κάθε υλοποίηση μεταρρυθμίσεων. Ξεκίνησε κηρύσσοντας πόλεμο στους διαπλεκόμενους και κατέληξε «αγκαλιά» με την επιχειρηματική ελίτ. Κατήγγειλε δεκάδες υποθέσεις ως σκάνδαλα από τα οποία όμως τελικά δεν αποδείχθηκε τίποτα.
ΚΑΙ ως κερασάκι στην τούρτα με τις αυτ-απάτες ήρθε η Συμφωνία των Πρεσπών. Τέτοια χαρά και ευτυχία δε είχε υπάρξει ξανά στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοαποθεώνονταν. Εδιναν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον. Πανηγύριζαν γιατί υποτίθεται πως είχαν πετύχει το τέλειο deal. Μέχρι και πρόβες για την απονομή Νόμπελ έκανε ο Αλέξης Τσίπρας. Ούρλιαζαν πως θα γραφτούν στην Ιστορία.
ΤΕΛΙΚΑ, όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, θα γραφτούν στην Ιστορία. Με αρνητικό πρόσημο. Η Ελλάδα υπέγραψε μια συμφωνία με τον Ζάεφ δίνοντας στη γειτονική χώρα ό,τι ζητούσε και τώρα τα Σκόπια ετοιμάζονται να τινάξουν στον αέρα τη συμφωνία γιατί δεν ξεκινούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην Ε.Ε. Οι γείτονες πετάνε στα σκουπίδια το erga omnes για την ονομασία, κρατάνε την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ και ο Αλέξης Τσίπρας μένει με τη γραβάτα -που του χάρισε ο Ζάεφ στις Πρέσπες- στο χέρι.
ΤΟ πρόβλημα όμως δεν είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Υπογράψαμε μια συνθήκη χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς αυστηρές ρήτρες τήρησης. Και αυτή την τελευταία αυτ-απάτη θα την πληρώσει η χώρα και οι πολίτες.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου