Αυτή περιγράφεται ως πολυστρωματική και έχει δοκιμαστεί στην πράξη σε πάμπολλες περιπτώσεις με τελευταία την πυραυλική επίθεση του Ιράν.
Ποια όμως από τα συστήματα θα ήταν κατάλληλα και για την ελληνική αεράμυνα;
Το Iron Dome είναι ένα ισραηλινό σύστημα αναχαίτισης πυραύλων και ρουκετών το οποίο αναπτύσσει και παράγει η Rafael σε συνεργασία με την ΙΑΙ. Το σύστημα έχει κατασκευαστεί έτσι ώστε να μπορεί να αναχαιτίζει και να καταστρέφει στον αέρα ρουκέτες ή και βλήματα πυροβολικού τα οποία εκτοξεύονται από αποστάσεις της τάξης των 4 έως και 70 χλμ.
Η ανάπτυξη του συστρέμματος έχει γίνει και με αμερικανική χρηματοδότηση ύψους 1,6 δισ.$ σε μια περίοδο από το 2011 έως το 2021, ενώ ακόμη ένα 1 δισ.$ έχει εγκριθεί να καταβληθεί για το 2022. Το σύστημα αποτελείται από τρία υποσυστήματα: Το ραντάρ ELM-2084 με μέγιστη εμβέλεια 460 χλμ. το κέντρο διαχείρισης μάχης και τους εκτοξευτές των πυραύλων.
Κάθε πυροβολαρχία διαθέτει 4 εκτοξευτές των 20 πυραύλων έκαστος. Η μεγίστη εμβέλεια του Iron Dome εκτιμάται μεταξύ 8 και 12 χλμ. Είναι άγνωστο με τι σκεπτικό προχωρά η Κύπρος στην παραγγελία του ισραηλινού συστήματος. Αν και η αγορά δεν συσχετίζεται – επίσημα- με τα συστήματα TOR-M1 και BUK M1-2 που διαθέτει η ΕΦ, εντούτοις το προηγούμενο με την απόσυρση των Mil Mi-35P δημιουργεί εύλογες απορίες και ανησυχίες. Θα προσφερθούν άραγε τα ρωσικά αντιαεροπορικά στην Ουκρανία;
Επιπρόσθετα το Iron Dome αν και ικανό σύστημα για την αναχαίτιση των μη κατευθυνόμενων και πολλές φορές αυτοσχέδιων ρουκετών της Χαμάς είναι ζητούμενο πόσο ικανοποιητικά μπορεί να δράσει σε ένα περιβάλλον όπου αντίπαλος είναι ένας Στρατός όπως ο τουρκικός με πληθώρα προηγμένων κατευθυνόμενων πυραύλων και UAV.
Ο ισραηλινός «σιδερένιος θόλος»
Το Iron Dome κυρώθηκε επιχειρησιακό στις 27 Μαρτίου του 2011 και ελάχιστες ημέρες αργότερα, στις 7 Απριλίου του πραγματοποίησε την πρώτη του αναχαίτιση ρουκέτας η οποία είχε εκτοξευθεί από τη Λωρίδα της Γάζας.
Στις 10 Μαρτίου του 2012 η ισραηλινή εφημερίδα είχε αναφέρει ότι το σύστημα είχε καταρρίψει το 90% των ρουκετών που είχαν εκτοξευθεί από τη Γάζα.
Την ίδια χρονιά το Ισραήλ είχε ανακοινώσει ότι θα εξέταζε την προοπτική αναβάθμισης του συστήματος από τα 70 χλμ. στα 250 χλμ. όπως και να το κάνει πιο ευέλικτο έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει πυραυλικές επιθέσεις οι οποίες προέρχονται από διαφορετικές κατευθύνσεις.
Μπορεί η Τουρκία να αλλάξει τα δεδομένα στο Αιγαίο; Τι ετοιμάζει με τα «καμικάζι» USV & τα µίνι υποβρύχια
Το Νοέμβριο του 2012 σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις το ισραηλινό σύστημα είχε αναχαιτίσει 400 ρουκέτες, ενώ μέχρι τα τέλη του 2014 το Iron Dome φέρεται να είχε αναχαιτίσει 1.200 ρουκέτες.
Το Iron Dome σχεδιάστηκε αρχικά για να αναχαιτίζει ρουκέτες μικρής εμβέλειας που έριχνε η Χαμάς από την Γάζα, όπως και βλήματα πυροβολικού των 155 χλστ. σε αποστάσεις έως και 70 χλμ. ημέρα και νύχτα και με αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Το σύστημα αποτελείται από τρία κύρια υποσυστήματα:
Το ραντάρ έρευνας και εντοπισμού: Πρόκειται για το ELM-2084 το οποίο είναι ένα σύστημα 3D AESA το οποίο έχει αναπτύξει και παράγει η Elta. Πρόκειται ουσιαστικά για μια οικογένεια συστημάτων (ELM-2084: M/F/MS/H-MMR, ELM-2248LB: D-MMR & ELM-2311: C-MMR) τα οποία εκπέμπουν στις μπάντες συχνοτήτων C ή S.
Σύμφωνα με την Elta το 2084 έχει μέγιστη εμβέλεια κατά εναέριων στόχων έως 460 χλμ. και έως 100 χλμ. για εντοπισμό θέσης πυραύλων, όπως αναφέρει η ισραηλινή εταιρεία σε σημείωμά της.
Το ραντάρ μπορεί να ελέγχει ένα χώρο 120 μοιρών στο αζιμούθιο και 50 μοιρών στην ανύψωση κατά ρουκετών και 260 μοίρες στο αζιμούθιο και 50 μοίρες για έρευνα αέρος. Το ραντάρ μπορεί να επεξεργάζεται έως και 1.100 ίχνη ταυτόχρονα σε διαμόρφωση παρακολούθησης και έως 200 στόχους ανά λεπτό για ρουκέτες.
Το δεύτερο βασικό υποσύστημα του Iron Dome είναι το κέντρο διαχείρισης μάχης και ελέγχου όπλων (BMC). Το BMC υπολογίζει, μέσω των δεδομένων του ραντάρ, το σημείο πτώσης μιας επερχόμενης ρουκέτας. Εάν αυτό διαπιστωθεί ως απειλή (δηλαδή πρόκειται να πλήξει κάποια πόλη) τότε αυτομάτως ο στόχος ερμηνεύεται ως απειλή και το σύστημα προχωρά σε εκτόξευση πυραύλου.
Μέσω της λειτουργίας WLR (Artillery Weapon Location) ανιχνεύει επερχόμενες ρουκέτες και βλήματα πυροβολικού υπολογίζοντας την τοποθεσία της εχθρικής θέσης εκτόξευσης.
Ταυτόχρονα υπολογίζει σε πραγματικό χρόνο το σημείο πρόσκρουσης των εχθρικών εισερχόμενων πυρομαχικών, αλλά και των φίλιων που εκτοξεύονται.
Το τρίτο βασικό υποσύστημα του Iron Dome είναι ο εκτοξευτής των πυραύλων Tamir. Ο πύραυλος κατευθύνεται προς το στόχο του με την βοήθεια ενεργού αισθητήρα. Κάθε πυροβολαρχία του Iron Dome διαθέτει 3 έως 4 εκτοξευτές ο κάθε ένας εκ των οποίων φέρει 20 βλήματα Tamir.
Η ακριβής εμβέλεια των πυραύλων του Iron Dome δεν είναι σαφής. Το σύστημα μπορεί να προχωρά στην αναχαίτιση απειλών που έχουν εμβέλεια από 4 έως και 70 χλμ. προστατεύοντας μια περιοχή συνολικού εμβαδού 150 τ.χλμ.
Σύμφωνα με πληροφορίες η εμβέλεια αναχαίτισης την οποία επιτυγχάνει το σύστημα ανέρχεται από 8 έως και 12 χλμ. Ο πύραυλος έχει βάρος 90 χλγρ. μήκος 3 μέτρα και διάμετρο 160 χλστ. και αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 2,2 mach.
Συνδυασμός με σύστημα laser
Τον Φεβρουάριο του 2022 ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ είχε ανακοινώσει ότι το Iron Dome θα αποκτήσει και μια συνιστώσα laser υψηλής ισχύος για την αντιμετώπιση ρουκετών, πυραύλων και UAV.
Όπως είχε πει επίσης το laser θα αναπτυχθεί στις πυροβολαρχίες του Iron Dome που βρίσκονται στο νότιο Ισραήλ και που προστατεύουν τις περιοχές αυτές από τις επιθέσεις της Χαμάς ή της «ισλαμικής τζιχάντ».
Ακριβή στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του laser δεν υπάρχουν, αλλά όταν οι Ισραηλινοί αναφέρουν UAV προφανώς δεν έννουν συστήματα που πετούν στα 15.000 ή 20.000 πόδια και είναι εξοπλισμένα αλλά drones των Παλαιστινίων, πολλές φορές και «αυτοσχέδια», επομένως μικρών επιδόσεων.
Οι μονάδες πυρός των laser δεν θα αντικαταστήσουν τους εκτοξευτές πυραύλων αλλά θα τους συμπληρώνουν.
Αποδοτικότητα
Το Iron Dome είναι βελτιστοποιημένο στο να καταρρίπτει μη κατευθυνόμενες ρουκέτες μικρού διαμετρήματος ή ρουκέτες τύπου Katyusha που διαθέτουν παλαιστινιακές οργανώσεις.
Τον Αύγουστο του 2011 το σύστημα κατέρριψε συνολικά 20 ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν κατά του Ισραήλ, χωρίς να καταφέρει να αναχαιτίσει μια ρουκέτα η οποία έπεσε σε οικιστική περιοχή σκοτώνοντας ένα άτομο.
Το Νοέμβριο του 2012 κατά την διάρκεια της επιχείρησης “Pillar of Defense” (14 έως 21 Νοεμβρίου 2012) η αποδοτικότητα του Iron Dome εκτιμήθηκε από Ισραηλινούς αξιωματούχος σε ένα ποσοστό της τάξης του 75 έως και 95%.
Κατά την διάρκειά της εκτοξεύθηκαν περί τις 1.000 ρουκέτες από τα εδάφη της Γάζας κατά του Ισραήλ.
Όπως αναφέρουν οι ισραηλινές πηγές το σύστημα αναγνώρισε τα 2/3 περίπου των βλημάτων και των ρουκετών ως μη απειλές και προχώρησε στην αναχαίτιση του 90% των υπόλοιπων 300.
Σύμφωνα με ειδικούς η απόδοση του90% είναι η υψηλότερη ανάμεσα σε αντιαεροπορικά συστήματα σε όλο τον κόσμο, ενώ το Iron Dome θεωρείται ως ένα από τα πλέον επιχειρησιακά και δοκιμασμένα συστήματα, παγκοσμίως, συγκρινόμενο ακόμη και αυτό του Patriot.
Το 2014 κατά την διάρκεια μιας άλλης ισραηλινής επιχείρησης Operation Protective Edgeστα παλαιστινιακά εδάφη και μεταξύ 8 Ιουλίου με 20 Αυγούστου, το Iron Dome αναφέρεται ότι κατέρριψε το 87 με 90% όλων των επερχόμενων απειλών ήτοι 735 επιτυχείς αναχαιτίσεις.
Το I-Dome
Εκτός από το Iron Dome το οποίο βρίσκεται σε σταθερή βάση υπάρχει και το I-Dome το οποίο βασίζεται στο προαναφερθέν Iron Dome, αλλά βρίσκεται επί οχήματος εκτελώντας βασικά τις ίδιες αποστολές προστασίας χερσαίων εδαφών από ρουκέτες, βλήματα πυροβολικού και πυραύλους (C-RAM) λειτουργώντας με πλήρη αυτονομία.
Χρησιμοποιείται και για εναέρια κάλυψη μηχανοκίνητων δυνάμεων εκτελώντας λειτουργίες τοπικής αεράμυνας.
To σύστημα χρησιμοποιεί τροχοφόρο όχημα, και όπως το Iron Dome περιλαμβάνει Κέντρο Διοίκησης-Ελέγχου (BMC) και φέρει έναν εκτοξευτή πυραύλων Tamir αλλά δέκα θέσεων αντί των 20 του Iron Dome. Μια άλλη διαφορά είναι το ραντάρ πολλαπλών αποστολών ELM-2138M Green Rock το οποίο αποτελεί ουσιαστικά μια έκδοση του 2084 για Α/Κ συστήματα.
Μέσω του Κέντρου Διοίκησης-Ελέγχου το ραντάρ μπορεί να δράσει είτε με λειτουργία κινούμενης κάλυψης, είτε με λειτουργία σταθερής. Η κινητή διαμόρφωση εγκαθίσταται στα θωρακισμένα οχήματα HMMWV 6×6 που κατασκευάζει η Rafael.
Το ELM-2138M Green Rock ανιχνεύει, παρακολουθεί και ταξινομεί τις τροχιές πυρομαχικών, όπως πυραύλων, βλημάτων πυροβολικού, όλμων, καθώς και αεροσκαφών ελικοπτέρων και drone.
Το ραντάρ παρέχει κάλυψη στο αζιμούθιο 90°, ενώ μέσω τεσσάρων κεραιών καλύπτει 360°. Χρησιμοποιεί κεραία GaN 3D AESA, συχνότητες μπάντας-S, ενώ είναι ικανό να ανιχνεύσει πυρά όλμου στα 15 χιλιόμετρα, drones και UAV στα 60 χιλιόμετρα και μαχητικά στα 100 χιλιόμετρα.
Όπως και το Iron Dome, αφού εντοπίσει το εχθρικό βλήμα εκτοξεύει έναν από τους 10 πυραύλους Tamir που διαθέτει και μέσω ενεργού ραντάρ κεφαλής καταστρέφει το εχθρικό βλήμα.
SPYDER SR/MR
Το α/α σύστημα SPYDER (“Surface-to-air Python and Derby”) είναι ένα ακόμη ισραηλινό σύστημα μικρών και μεσαίων αποστάσεων το οποίο αναπτύχθηκε από την Rafael σε συνεργασία με την ΙΑΙ. Η πρώτη είναι ο κύριος ανάδοχος του προγράμματος και η δεύτερη ο κύριος υποκατασκευαστής.
Το σύστημα πραγματοποίησε τις πρώτες του επιτυχείς δοκιμές το 2005.
Το σύστημα προορίζεται για την αναχαίτιση απειλών που πετούν σε χαμηλά ύψη είτε αυτά είναι αεροσκάφη είτε ελικόπτερα, UAV, drones ή και πυραύλους cruise. Το σύστημα μπορεί είτε να παράσχει προστασία σε εγκαταστάσεις ή και για δυνάμεις που βρίσκονται προωθημένες στη ζώνη πυρός.
Το σύστημα είναι εγκατεστημένο σε όχημα και χρησιμοποιεί τους πυραύλους Python-5 και Derby. Υπάρχουν τέσσερις βασικές εκδόσεις του SPYDER: Η SPYDER-SR (για μικρές αποστάσεις), η SPYDER-ΕR μεγαλύτερης εμβέλειας, και η SPYDER-MR (για μεσαίες αποστάσεις) και η SPYDER-LR και μεγάλες αποστάσεις.
Όλες οι εκδόσεις προσφέρουν κάλυψη 360 μοιρών καθώς τα βλήματα εκτοξεύονται κάθετα, ενώ ο εγκλωβισμός του κατόχου μπορεί να γίνει πριν (LOBL) ή μετά την εκτόξευση (LOAL).
Η μέγιστη εμβέλεια για το -SR φτάνει έως τα 15 χλμ. για το -ER ΄τα 20 χλμ. για το -MR τα 35-40 χλμ. και για το -LR τα 80 χλμ. περίπου.
Τα μέγιστα ύψη εμπλοκής είναι για το μεν -SR τα 9 χλμ. και για το -MR τα 16 χλμ.
Όλες οι εκδόσεις χαρακτηρίζονται από την άμεση απόκριση, τη διασύνδεση με όλες τις μονάδες μεταξύ τους και το γεγονός ότι είναι εποχούμενες. Μια τυπική πυροβολαρχία αποτελείται από ένα κλωβό διοίκησης και ελέγχου (CCU), έξι μονάδες πυρός (εκτοξευτές) και ένα όχημα ανεφοδιασμού.
Το SPYDER-SR/-ER χρησιμοποιεί το ραντάρ EL/M-2106 ATAR ενώ το SPYDER-MR/-LR το ραντάρ EL/M-2084 MMR. Το 2084, όπως έχει αναφερθεί και ανωτέρω είναι και το ραντάρ του Iron Dome.
Το EL/M-2106, είναι ένα 3D ραντάρ τεχνολογίας AESA, το οποίο έχει δυνατότητα πολλαπλού παρακολούθησης, εγκλωβισμό και εμπλοκής πολλαπλών στόχων ταυτόχρονα, ενώ μπορεί να είναι εγκατεστημένο σε απόσταση ώρες και 10 χλμ. από την CCU.
Η εμβέλεια αποκάλυψης στόχων ανέρχεται μεταξύ 70 και 110 χλμ. για στόχους μεγέθους μαχητικού αεροσκάφους, 40 χλμ. για αιωρούμενα ελικόπτερα και έως 60 χλμ. για UAV. Το ραντάρ της μεγαλύτερης έκδοσης SPYDER-MR/-LR είναι το EL/M-2084 με δυνατότητα επεξεργασίας έως και 1.200 στόχων και μέγιστη απόσταση αποκάλυψης στόχων τα 450 χλμ.
Το σύστημα ανάλογα με την έκδοση το σύστημα χρησιμοποιεί και διαφορετικό πύραυλο. Έτσι στην έκδοση -SR/-ER χρησιμοποιείται το Python-5 βάρους 105 χλγρ. με πολεμική κεφαλή των 11 χλγρ. το οποίο έχει εμβέλεια μεγαλύτερη των 20 χλμ. και χρησιμοποιεί για την καθοδήγησή του προηγμένη κεφαλή υπέρυθρης απεικόνισης.
Τα συστήματα SPYDER MR/-LR χρησιμοποιούν τον πύραυλο Derby. To -MR χρησιμοποιεί την βασική έκδοση του πυραύλου με εμβέλεια 50 χλμ. ενώ το -LR πιθανότατα το I-Derby ER με μέγιστη εμβέλεια 100 χλμ.
Ο Derby έχει βάρος 118 χλγρ. πολεμική κεφαλή 23 χλγρ. και μέγιστη ταχύτητα 4 mach όπως και ο Python-5.
Καθοδηγείται στο στόχο του μέσω εντολών από τα ραντάρ για την ενδιάμεση φάση και με ενεργό ερευνητή ραντάρ για την τελική. Τον Ιανουάριο του 2023 η Rafael είχε ανακοινώσει ότι ο I-Derby είχε υποστεί βελτιώσεις στο λογισμικό έτσι ώστε να είναι δυνατό να πραγματοποιεί και αναχαιτίσεις βαλλιστικών πυραύλων.
To σύστημα έχει ή πρόκειται να εξαχθεί στην Ινδία, στο Αζερμπαϊτζάν, στην Τσεχία, στην Αιθιοπία, στο Περού, στις Φιλιππίνες, στην Σιγκαπούρη, το Βιετνάμ, τα ΗΑΕ και το Μαρόκο, αλλά δεν χρησιμοποιείται από το Ισραήλ.
David’s Sling
David’s Sling είναι ένα άλλο α/ά σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε από κοινού από την Rafael και την αμερικανική Raytheon και έγινε επιχειρησιακό το 2017. Στόχος της σχεδίασης η δημιουργία ενός συστήματος ικανού να αναχαιτίζει ρουκέτες, βαλλιστικούς πυραύλους και βλήματα cruise και με προοπτική να αντικαταστήσει σταδιακά τα MIM-23 Hawk και MIM-104 Patriot του Ισραήλ.
Το σύστημα χρησιμοποιεί τον πύραυλο Stunner ο οποίος σχεδιάστηκε για να αναχαιτίζει τους πιο σύγχρονούς βαλλιστικούς πυραύλους όπως ο ρωσικός Iskander ή ο κινεζικός DF-15.
Ο Stunner χρησιμοποιεί ηλεκτροπτικό και υπέρυθρο αισθητήρα προκειμένου να είναι σε θέση να διαχωρίζει τα αντίμετρα που εξαπολύουν οι πιο σύγχρονοι βαλλιστικοί πύραυλοι και πύραυλοι cruise από το κύριο σώμα του πυραύλου.
Το David’s Sling χρησιμοποιεί το στάνταρ ραντάρ της ισραηλινής αεράμυνας το 2084. Ο πύραυλος διαθέτει booster στερεών καυσίμων για την αρχική επιτάχυνση του πυραύλου, ενώ το κύριο σώμα διαθέτει σύστημα μεταβολής κατεύθυνσης ώσης για την πραγματοποίηση ελιγμών υψηλών φορτίσεων κατά την φάση προσβολής.
Η μέγιστη εμβέλεια αναχαίτισης του συστήματος ανέρχεται στα 250 χλμ., ο πύραυλος αναχαίτισης αναπτύσσει πολύ υψηλή ταχύτητα 7,5 mach.
Η καθοδήγηση του πυραύλου προς το στόχο είναι πολυεπίπεδη προκειμένου να διασφαλιστεί η αναχαίτιση του στόχου. Βασικός πυρήνας είναι το ραντάρ 2084, το οποίο κατευθύνει το βλήμα προς τη γενική περιοχή του στόχου. Στη συνέχεια αναλαμβάνει ο υπέρυθρος αισθητήρας ο οποίος είναι τεχνολογίας FPA (Focal Plane Area).
Η συγκεκριμένη τεχνική αντί να αποτυπώνει μια και μόνη θερμή πηγή του αεροσκάφους, συνθέτει μια ολόκληρη εικόνα του αεροσκάφους στο υπέρυθρο φάσμα μέσω χιλιάδων ή και εκατομμυρίων μικροσκοπικών ανιχνευτών θερμότητας, όπου μετά από επεξεργασία δημιουργείται αυτή η θερμική εικόνα.
Εικόνα λαμβάνεται ταυτόχρονα και από κάμερα υψηλής ευκρίνειας CCD και από ραδιόζευξη μεταφοράς δεδομένων τριών διαδρομών. Ο πύραυλος διαθέτει επιπλέον τεχνικές αποφυγής αντιμέτρων τόσο στο ηλεκτρονικό όσο και στο υπέρυθρο φάσμα (ECCM/IRCCM).
Η κεφαλή του πυραύλου είναι hit-to-kill, δεν περιέχει δηλαδή εκρηκτικό φορτίο αλλά δρα μέσω της κινητικής ενέργειας κτυπώντας το ίδιο το σώμα του πυραύλου. Ακριβώς για αυτό το λόγο ήταν αναγκαία και η δημιουργία ένα ιδιαίτερα ακριβές και αποτελεσματικό σύστημα καθοδήγησης με πολλές δικλείδες ασφαλείας.
Barak 8 MR-SAM/LR-SAM/ER
To Barak 8 επίσης γνωστό ως LR-SAM ή MR-SAM, είναι ένας ινδο-ισραηλινός πύραυλος εδάφους-αέρος που αναπτύχθηκε από κοινού σχεδιασμένο για να αμύνεται έναντι οποιουδήποτε τύπου αερομεταφερόμενης απειλής, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών, ελικοπτέρων, πυραύλων κατά πλοίων και UAV καθώς και βαλλιστικών πυραύλων, πυραύλων cruise και μαχητικών αεροσκαφών. Το σύστημα διατίθεται τόσο για εγκατάσταση σε σκάφη επιφανείας όσο και εκτοξευτές στην ξηρά.
Το Barak 8 αναπτύχθηκε από κοινού από τον Οργανισμό Αμυντικής Έρευνας & Ανάπτυξης της Ινδίας (DRDO) και την Israel Aerospace Industries (IAI).
Το Barak 8 LR-SAM που προορίζεται για σκάφη επιφανείας έχει μήκος περίπου 4,5 μέτρα, διάμετρο 0,225 μέτρα στο σώμα του πυραύλου και 0,54 μέτρα στο τμήμα του booster και βάρος 275 κιλά συμπεριλαμβανομένης μιας πολεμικής κεφαλής 60 κιλών εφοδιασμένη με πυροσωλήνα προσέγγισης.
Ο πύραυλος αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 2 Mach με μέγιστη επιχειρησιακή εμβέλεια 70 χλμ. η οποία σε νεότερες εκδόσεις φτάνει τα 100 χλμ.
Το σύστημα διαθέτει κινητήρα διπλού σταδίου καθώς και έλεγχο διανύσματος ώθησης, για την επίτευξη ελιγμών υψηλών φορτίσεων.
Ένας δεύτερος κινητήρας πυροδοτείται κατά τη διάρκεια της τερματικής φάσης, φάση κατά την οποία ενεργοποιείται ο ενεργός ερευνητής ραντάρ για τον τελικό εγκλωβισμό του στόχου.
Το σύστημα στη ναυτική του έκδοση για το ινδικό Ναυτικό στα αντιτορπιλικά κλάσης Calcuta χρησιμοποιεί το ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών παρακολούθησης και καθοδήγησης, EL/M-2248 MF-STAR AESA, επιτρέποντας την ταυτόχρονη εμπλοκή πολλαπλών στόχων σε συνθήκες επίθεσης κορεσμού.
Το MR-SAM είναι η επίγεια διαμόρφωση του συστήματος. Αποτελείται από σύστημα διοίκησης και ελέγχου, ραντάρ παρακολούθησης, και Α/Κ εκτοξευτές. Κάθε εκτοξευτής διαθέτει οκτώ θέσεις πυραύλων σε δύο σειρές των τεσσάρων οι οποίοι φιλοξενούνται σε ειδικά κάνιστρα.
Το σύστημα είναι επίσης εξοπλισμένο με προηγμένο Searcher ραδιοσυχνοτήτων (RF). Έχει εμβέλεια 70 χλμ.
Τον Φεβρουάριο του 2017, ο ινδικός Στρατός παρήγγειλε πέντε συντάγματα (40 εκτοξευτές) αυτής της έκδοσης, η οποία αποτελείται από 8 οχήματα εκτοξευτών το καθένα, και 200 βλήματα.
Τον Ιούλιο του 2019, ο ινδικός Στρατός και η Αεροπορία ανέθεσαν συμβόλαιο 100 εκατομμυρίων δολαρίων για την παραγωγή 1.000 MR-SAM στην Kalyani Rafael Advanced Systems (KRAS), μια κοινοπραξία μεταξύ του Ομίλου Kalyani και της Rafael.
Barak-8ER
Μια παραλλαγή ER (εκτεταμένης εμβέλειας) του Barak 8 βρίσκεται υπό ανάπτυξη, η οποία θα αυξήσει τη μέγιστη εμβέλεια των πυραύλων στα 150 χλμ.
Σχεδιασμένο για να αντιμετωπίζει πολλαπλές απειλές το Barak-8ER θεωρείται ότι διατηρεί το ίδιο σύστημα αδρανειακής πλοήγησης και ενεργής καθοδήγηση αναζήτησης ραντάρ με το Barak-8, αν και ορισμένες τροποποιήσεις στο λογισμικό και στις επιφάνειες ελέγχου είναι πιθανές.
Ο booster αυξάνει το μήκος του πυραύλου κατά την εκτόξευση από τα 4,5 μέτρα σε σχεδόν 6 μέτρα, αν και το μήκος κατά την πτήση μετά την απόρριψη του αρχικού πυραυλοκινητήρα μπορεί να είναι ελαφρώς μικρότερο από το βασικό πύραυλο Barak-8, εάν δεν υπάρχει TVC.
Η αρχική επιχειρησιακή ικανότητα (IOC) για το Barak-8ER θα αναμένεται να γίνει πρώτα για τη ναυτική παραλλαγή, ακολουθούμενη από την IOC για την διαμόρφωση εδάφους.
Το βάρος του πυραύλου ανέρχεται στα 275 χλγρ. εκ των οποίων τα 60 ανήκουν στην πολεμική κεφαλή.
Η εμβέλεια του συστήματος ανέρχεται στα 5 χλμ. η ελάχιστη και στα 70 χλμ. η μέγιστη για την έκδοση Barak-8 MR-SAM, και Barak LR-SAM η πρώτη, όπως αναφέρθηκε για την ξηρά και η δεύτερη για σκάφη επιφανείας.
Μια νεότερη έκδοση του Barak-8 LR-SAM έχει αυξημένο φάκελο εμπλοκής από τα 0,5 χλμ. η ελάχιστη στα 100 χλμ. η μέγιστη.
Τέλος η έκδοση Barak ER έχει φάκελο εμπλοκής από τα 05 έως τα 150 χλμ. Τα ύψη εμπλοκής του συστήματος ανέρχονται στα 20 χλμ. για τα Barak LR-SAM & MR-SAM και στα 30 χλμ. για το Barak ER.
Η ταχύτητα του πυραύλου ανέρχεται στα 2 mach για το LR-SAM και στα 3 mach για το MR-SAM. Η καθοδήγηση του πυραύλου γίνεται μέσω ραντάρ για την αρχική φάση της εμπλοκής μέσω ραδιοζεύξης δύο διαδρομών και με ενεργό αισθητήρα ραντάρ ή/και υπέρυθρου αισθητήρα για την τελική φάση. Η υπόθεση αγοράς ισραηλινών αντιαεροπορικών συστημάτων από την Ελλάδα δεν είναι νέα. Στο πλαίσιο της πιθανολογούμενης προσφοράς α/α συστημάτων S-300, TOR M1 ακόμη και Patriot από την Ελλάδα στην Ουκρανία με ανταλλάγματα όπως η χρηματοδότηση αγοράς α/α συστημάτων η περίπτωση του Ισραήλ έχει συζητηθεί.
Όπως όμως και στην περίπτωση του Ισραήλ, έτσι και στην ελληνική κανένα σύστημα από μόνο του δεν αποτελεί πανάκεια.
Οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν μια πολυστρωματική αεράμυνα που αποτελείται από το Iron Dome, το οποίο καλύπτει την τρίτη και τελευταία γραμμή αεράμυνας μετά τα Arrow και David Sling.
Ειδικότερα το Iron Dome είναι πρακτικά ένα σύστημα V-SHORADS το οποίο είναι προσανατολισμένο για την αντιμετώπιση μη προηγμένων απειλών ενώ ερωτηματικό παραμένει η απόδοσή του κατά drones, ενώ σε ότι αφορά τα UAV που πετούν σε μεγαλύτερα ύψη δεν υπάρχει δυνατότητα κατάρριψής τους.
Η χρησιμότητα του Iron Dome σε ότι αφορά την άμυνα του νήσων του ανατολικού Αιγαίου συνίσταται στην αναχαίτιση μόνο των τουρκικών ρουκετών, από την άλλη όχθη των 122 και 302 χλστ. των συστημάτων T-122 Sakarya και T-300 Kasirga.
Άλλωστε όλα τα παραπάνω τα επιβεβαιώνει με σαφήνεια και ο ίδιος ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov ο οποίος ερωτήθηκε σχετικά με την πιθανότητα προμήθειας του ισραηλινού συστήματος:
«Όλοι γνωρίζουμε το παράδειγμα του Ισραήλ, το οποίο προστατεύει την επικράτειά του αρκετά καλά. Όλοι γνωρίζουμε το όνομα Iron Dome, αλλά ακόμη και αυτό δεν παρέχει 100% προστασία. Στην πραγματικότητα, έχω ταξιδέψει στο Ισραήλ και έχω μιλήσει τους κατασκευαστές και τις βιομηχανίες.
Το Iron Dome δημιουργήθηκε για την προστασία του Ισραήλ εναντίον αργών, χαμηλού ύψους πτήσης και μικρού διαμετρήματος πυραύλων οι οποίοι κατασκευάζονται σε γκαράζ. Το Iron Dome δεν μπορεί να προστατέψει κατά απειλών όπως προηγμένοι πύραυλοι cruise και βαλλιστικοί πύραυλοι».
Από τα συστήματα που παρουσιάστηκαν το Ισραήλ δεν χρησιμοποιήσει τα SPYDER και τα Barak 8. Η ελληνική αεράμυνα θα μπορούσε πάντως να εξοπλιστεί με ένα συνδυασμό Iron Dome, SPYDER και David’s Sling καλύπτοντας όλα τα κενά από άποψη εμβελειών και υψών εμπλοκής.
Διαβάστε ακόμα
Πόσο κοστίζουν οι πτήσεις των μαχητικών και οι εκτιμήσεις για το Rafale – Τα δεδομένα και η ανάλυση
Άρματα μάχης: Eλληνοτουρκική «σύγκρουση» – Ποιο θα επιβιώσει στο πεδίο µάχης;
Σε συνεργασία με το Περιοδικό Στρατηγική που κυκλοφορεί κάθε μήνα με την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
Ειδήσεις σήμερα
Μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική γόνατος: Πώς ανακουφίζει από τον πόνο
Αντζελίνα Τζολί: «Νιώθω συχνά ότι ταυτίζομαι με τη μοναξιά που βίωνε η Μαρία Κάλλας»
Ροή Ειδήσεων 
