Τόσο αεροδυναμικά όσο και με τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό που διαθέτει και με τα όπλα καθίσταται αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικής δύναμης αεράμυνας. Οποιαδήποτε σκέψη για πώληση των 24 μονάδων επιβάλλεται να μην προχωρήσει.
Με την εισαγωγή σε υπηρεσία των Mirage 2000-5 Mk2 και τις «συναντήσεις» τους πάνω από το Αιγαίο, αντιμετωπίζοντας τους εισβολείς εξ Ανατολών, πολύ γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι το αεροσκάφος, υπερτερούσε στις αερομαχίες με ποσοστά αυξημένα, τουλάχιστον κατά 50%, σε σχέση με τα παλαιότερα EGM/BGM, αλλά το σημαντικότερο, εμφάνιζε στις εμπλοκές να υπερτερεί των τουρκικών F-16 σε ποσοστά σαφώς υψηλότερα από αυτά που επιτύγχαναν οι συνάδελφοί τους από τις Μοίρες των F-16.
Η 331 Μοίρα που αξιοποιεί τα 24 Mirage 2000-5 Mk2 αναλαμβάνει κυρίως αποστολές αέρος-αέρος. Αυτές κατηγοριοποιούνται ως αποστολές επιθετικής αντιμετώπισης εναέριων απειλών, OCA (Offensive Counter Air) και ως αμυντική αντιμετώπιση εναέριων απειλών, DCA (Defensive Counter Air).
Οι αποστολές αέρος-εδάφους της Μοίρας κατηγοριοποιούνται ως επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς, LRA (Long Range Attack) καθώς με την αναβάθμιση του λογισμικού στο επίπεδο SEG-52 το βλήμα SCALP-EG είναι διαθέσιμο για το αεροσκάφος. Παρά το γεγονός ότι ο SCALP-EG αξιοποιείται από το Rafale αυτό δε σημαίνει ότι εάν οι συνθήκες το απαιτήσουν δεν θα γίνουν εκτοξεύσεις του όπλου και από τα Mirage 2000-5.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά
Ο βασικός αισθητήρας του μαχητικού είναι το ραντάρ RDΥ-2 της Thales. Το συγκεκριμένο ραντάρ λειτουργεί στην «Χ» περιοχή του φάσματος (9-12 GHz) και χρησιμοποιεί την τεχνική της μετατόπισης Doppler. Ο ρυθμός επανάληψης των παλμών μπορεί να είναι είτε χαμηλός είτε μέσος είτε υψηλός, αναλόγως των συνθηκών ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο σε αυτές.
Η επιλογή γίνεται αυτόματα από το σύστημα χωρίς να είναι απαραίτητη η επέμβαση του χειριστή. Είναι γνωστά τα «παιδικά» προβλήματα των ραντάρ RDM που έφεραν τα παλαιότερα BGM/EGM αλλά και οι περιορισμοί που είχαν στις κατοπτεύσεις (look down, shoot down) λόγω της χρήσης μόνο χαμηλών PRF (ρυθμός επανάληψης παλμών).
Το σύστημα διαθέτει πολύ μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ και ξαναγραμμένο κώδικα σε σχέση με τον προκάτοχό του, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει σε περιβάλλοντα με ισχυρό θόρυβο υποβάθρου (clutter) και εκπομπών ηλεκτρονικού πολέμου. Για τις τελευταίες στο RDY-2 έχει δοθεί εξαιρετικά μεγάλη σημασία καθώς διαθέτει υποσύστημα αποκλειστικά αφιερωμένο για την καταστολή των αντιμέτρων, ECM (Electronic Counter Measures).
Επιπλέον, το σύστημα έχει πολύ μεγάλα περιθώρια εξέλιξης. Η ακτίνα αποκάλυψης στόχων με διατομή radar μαχητικού 3ης γενιάς είναι 112 χλμ. επιτρέποντας στον χειριστή να εκμεταλλεύεται πλήρως τον φάκελο εξαπόλυσης όλων των σύγχρονων βλημάτων αναχαίτισης.
Το σύστημα μπορεί να παρακολουθεί 24 στόχους, να ιχνηλατεί 8 και να τροφοδοτεί με στοιχεία, μέσω ζεύξης δεδομένων, έως και 4 βλήματα MICA για άμεση βολή ταυτοχρόνως.
Το βλήμα είναι 3ης γενιάς και αποτελεί σημαντικό εξελικτικό βήμα καθώς, αποτελεί ένα fire and forget όπλο, κάτι που θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για ένα σύγχρονο οπλικό σύστημα. Επιπλέον, προσφέρει εξαιρετική επιχειρησιακή ευελιξία.
Συγκεκριμένα, το όπλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη φάση της αναχαίτισης, είτε για βολή πέραν του οπτικού ορίζοντα, BVR (Beyond Visual Range) είτε για βολή εντός του οπτικού ορίζοντα, WVR (Within Visual Range), αλλά και στη φάση της αερομαχίας ως βλήμα μικρού βεληνεκούς. Για την ικανοποίηση αυτών των απαιτήσεων, ενσωματώνει κάποια μοναδικά για δυτικό βλήμα αέρος-αέρος χαρακτηριστικά.
Το πρώτο είναι η δυνατότητα χρήσης δύο διαφορετικών αισθητήρων. Ο ένας είναι ηλεκτρομαγνητικός πομποδέκτης που λειτουργεί στην Κ περιοχή του φάσματος και ο άλλος απεικόνισης υπερύθρων, IIR (Imaging Infra Red), που τον καθιστά πολύ ανθεκτικό στις θερμοβολίδες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση της έκδοσης με τον απεικονιστή υπερύθρων για εμπλοκές μέσου βεληνεκούς, είτε BVR είτε WVR, αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα καθώς ο αντίπαλος δεν μπορεί να γνωρίζει, μέσω ηλεκτρονικών μέσων, το πότε έχει εγκλωβιστεί αυτόνομα από το βλήμα.
Το δεύτερο είναι η χρήση ελέγχου της κατεύθυνσης της ώσης, TVC (Thrust Vectoring Control). Η διαμόρφωση επιλέχθηκε διότι στη φάση της αερομαχίας το βλήμα λόγω της μικρής ταχύτητας που έχει δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τις αεροδυναμικές του επιφάνειες για τον έλεγχο της κατεύθυνσης.
Σημειωτέον ότι αυτό το χαρακτηριστικό αποτελεί την τελευταία προσθήκη στα βλήματα αερομαχίας και στο πλέον διαδεδομένο AIM-9 Sidewinder ενσωματώθηκε μόλις στην τελευταία του έκδοση, την «-9Χ». Το τρίτο είναι τα μεγάλα περιθώρια κίνησης των δύο αισθητήρων, που παρέχουν μεγάλα πεδία θέασης, καθώς για τον εγκλωβισμό σε μικρές αποστάσεις στόχων που ελίσσονται κάτι τέτοιο είναι απολύτως απαραίτητο.
Αυτή η δυνατότητα όμως είναι ευεργετική και για τις περιπτώσεις βολών σε μεγάλες αποστάσεις καθώς αυξάνεται το πεδίο εκτός του οποίου πρέπει να βρεθεί ο στόχος ώστε να μην εγκλωβιστεί από το όπλο όταν αυτό ενεργοποιήσει τον αισθητήρα του για το τελικό στάδιο της πτήσης του που πλέον δεν εξαρτάται από το αεροσκάφος-φορέα.
Ο φάκελος εξαπόλυσης του MICA είναι εντυπωσιακός. Ελάχιστη απόσταση εξαπόλυσης είναι λιγότερο από 500 μέτρα ενώ η μέγιστη ακτίνα εμπλοκής ξεπερνά τα 80 χλμ.
Με βάρος μόλις 112 κιλά η μέγιστη ακτίνα είναι εντυπωσιακή και οφείλεται στον ειδικό τρόπο καύσης του πυραυλοκινητήρα στερεών καυσίμων αλλά και στη χρήση του TVC που δεν αυξάνει τις αεροδυναμικές αντιστάσεις κατά τη φάση λειτουργίας αυτού.
Επιπλέον, η ακτίνα της ζώνης μη διαφυγής, NOZ (No Escape Zone) είναι αρκετά μεγάλη ώστε να εξασφαλιστεί πως το αεροσκάφος-φορέας του βλήματος θα επιτύχει πρώτο το πλήγμα. Επιπρόσθετα, η ικανότητα εκτέλεσης ελιγμών φόρτισης έως και 50 g το καθιστά ιδανικό και για τη φάση της αερομαχίας όπου σε συνδυασμό με το RDY-2 και τις διαφορετικές διαμορφώσεις λειτουργίας αποτελούν έναν πραγματικά φονικό συνδυασμό.
Μάλιστα, η ικανότητα του Mirage για υψηλότατους ρυθμούς στιγμιαίας στροφής, όπου το ρύγχος μπορεί άμεσα να «σημαδέψει» στον χώρο, λόγω της πτέρυγας δέλτα, επιτρέπει τον άμεσο εγκλωβισμό του στόχου, είτε από το radar, είτε από την κεφαλή του πυραύλου.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως η έκδοση λογισμικού SEG-51 επέτρεπε τη φόρτωση 4 MICA ΕΜ στους φορείς της ατράκτου και 2 MICA IIR στους υποπτερύγιους.
Η έκδοση SEG-52 πλέον αίρει αυτούς τους περιορισμούς και οι 6 MICA μπορεί να φορτωθούν στους φορείς σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Είναι βέβαια λογικό ότι οι MICA IIR που θα είναι φορτωμένοι στους πίσω δύο φορείς της ατράκτου δεν θα έχουν το πεδίο θέασης που απαιτείται για εγκλωβισμό του στόχου πριν την εκτόξευση στις περιπτώσεις αερομαχίας, LOBL (Lock On Before Launch).
Αυτή η αδυναμία δεν είναι τόσο περιοριστική όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως καθώς με τη χρήση της ζεύξης δεδομένων φορέα-πυραύλου ο αισθητήρας του τελευταίου μπορεί να καθοδηγηθεί από το RDY-2 στον στόχο και να κλειδώσει σε αυτόν αμέσως μετά την εκτόξευση, LOAL (Lock On After Launch).
Ζεύξη Δεδομένων και Σύστημα Αυτοπροστασίας
Το Mirage 2000-5 Mk2 διαθέτει ένα ακόμη -μοναδικό- χαρακτηριστικό που του δίνει σημαντικό πλεονέκτημα στην εναέρια μάχη.
Αυτό είναι η ζεύξη δεδομένων που ενσωματώθηκε στο αεροσκάφος κατά την αναβάθμιση του λογισμικού στο επίπεδο SEG-52. Μέσω αυτής μπορούν και μοιράζονται τις πληροφορίες που λαμβάνουν οι αισθητήρες τους ξεχωριστά, συνθέτοντας την εικόνα του πεδίου επιχειρήσεων.
Η σωστή αντίληψη της τακτικής κατάστασης επιτρέπει την εφαρμογή των κατάλληλων τακτικών με προφανή αποτελέσματα. Η ζεύξη εκτός από τα δεδομένα των αισθητήρων επιτρέπει την επικοινωνία των αεροσκαφών μέσω γραπτών μηνυμάτων μειώνοντας στο ελάχιστο τις φωνητικές επικοινωνίες.
Ο διαμοιρασμός των εμπλεκομένων ιχνών μπορεί να γίνει άμεσα, με ασφάλεια και χωρίς να απαιτείται φωνητική επικοινωνία που είναι περισσότερο ευάλωτη σε παρεμβολές. Επιπλέον, μέσω της ζεύξης μεταφέρονται και δεδομένα σκόπευσης αλλά και της κατάστασης οπλισμού ενός εκάστοτε αεροσκάφους, επιτρέποντας στον αρχηγό του σχηματισμού να εκμεταλλευτεί πλήρως και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους διαθέσιμους πόρους.
Παραμένοντας στον τομέα τον επικοινωνιών, θα πρέπει να αναφέρουμε το σύστημα Saturn το οποίο είναι κρυπτογραφικών επικοινωνιών με χρήση της τεχνικής αναπήδησης συχνοτήτων με πολύ μεγάλο ρυθμό (2000 αλλαγές το δευτερόλεπτο) παρέχοντας ασφαλέστερες επικοινωνίες απ’ ότι το Have Quick II.
Άξια αναφοράς είναι η ύπαρξη της απαραίτητης υποδομής για την ενσωμάτωση συστήματος MIDS (Multi Information Distribution System) που παρέχει τη δυνατότητα επιπλέον εξέλιξης των επικοινωνιακών δυνατοτήτων του αεροσκάφους στο επίπεδο Link-16 καθιστώντας το πλήρως συμβατό με τον εξοπλισμό επικοινωνιών του EMB-145H Erieye.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί η διαθεσιμότητα του συστήματος διακρίβωσης εχθρού ή φίλου, IFF που λειτουργεί σε διαμόρφωση 4 (IFF mod4) που ενσωματώθηκε με την αναβάθμιση λογισμικού στο επίπεδο SEG-52.
Σε ό,τι αφορά το σύστημα αυτοπροστασίας, η έκδοση Mk3 είναι εξέλιξη του Mk2 και είναι πλήρως ψηφιοποιημένο.
Είναι σημαντική η δυνατότητα εντοπισμού της ζεύξης δεδομένων μεταξύ αεροσκάφους και πυραύλου που είναι απαραίτητη στη φάση της ενδιάμεσης φάσης της ναυτιλίας στις περιπτώσεις βολής BVR, προειδοποιώντας τον χειριστή για τον εγκλωβισμό του.
Οι ικανότητες του παρεμβολέα προφανώς και είναι από τα πλέον καλά φυλαγμένα μυστικά. Η συνεργασία της 331 Μοίρας με ελληνικά F-16 σε ασκήσεις DACT (Dissimilar Air Combat Training) που φέρουν τις εκδόσεις του APG-68 των αντίστοιχων τουρκικών αεροσκαφών έχει αποδώσει καρπούς, καθώς πλέον μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις δυνατότητες του κατά τον πλέον αποδοτικό τρόπο.
Το σύστημα συνεργάζεται άψογα με το RDY-2 και με τον υπολογιστή αποστολής βοηθώντας τον χειριστή να αποκτήσει ακόμη καλύτερη εικόνα της τακτικής κατάστασης. Η βιβλιοθήκη απειλών του συστήματος είναι επανεγγράψιμη, οπότε μπορούν να προστεθούν τα χαρακτηριστικά νέων συστημάτων ραντάρ που κρίνονται ως απειλές.
Σε συνδυασμό με τη δυνατότητα αποθήκευσης δεδομένων του δέκτη Η/Μ σημάτων, RWR (Radar Warning Receiver), η οποία καθιστά το αεροσκάφος μια μίνι πλατφόρμα υποκλοπής ηλεκτρονικών σημάτων, ELINT (ELectronic INTelligence), αναδεικνύει τη χρησιμότητά του ως μέσο χαρτογράφησης της ηλεκτρονικής διάταξης μάχης του αντιπάλου, EOB (Electronic Order of Battle). Αυτή η δυνατότητα βέβαια δεν είναι χρήσιμη μόνο για τα Mirage 2000-5 Mk2 αλλά είναι εκμεταλλεύσιμη και για τα υπόλοιπα μέσα της ΠΑ.
Ένας σχηματισμός 4 αεροσκαφών με χρήση της ζεύξης δεδομένων και τις ικανότητες των RDY-2 και ICMS Mk3 μπορεί να καλύπτει τον εναέριο χώρο από την επιφάνεια του εδάφους έως πολύ μεγάλο ύψος και σε αζιμούθιο 360⁰ αποκτώντας σαφή εικόνα της τακτικής κατάστασης. Εναλλακτικά, μόνο το ένα αεροσκάφος ενεργοποιεί το radar του με τα υπόλοιπα να διατηρούν ηλεκτρονική σιγή αποκρύπτοντας την παρουσία τους από τα παθητικά μέσα του αντιπάλου. Με αυτό τον τρόπο, ο σχηματισμός απολαμβάνει πλεονέκτημα, αν ο αντίπαλος προσπαθήσει να διατηρήσει ελεγχόμενες τις εκπομπές του ή να τον αναγκάσει να προδώσει πλήρως την παρουσία του.
Από εκεί και πέρα, η ανάθεση στόχων σε κάθε αεροσκάφος του σχηματισμού με χρήση της ενσωματωμένης ζεύξης και η άμεση εκτόξευση σε ομοβροντία 4 MICA από κάθε ένα έχοντας στον αέρα συνολικά έως και 16 βλήματα εμπλέκοντας ισάριθμα (ή μη) εχθρικά ίχνη εξασφαλίζει την αναχαίτιση του αντίπαλου σχηματισμού, χωρίς να είναι απαραίτητη η εμπλοκή σε αερομαχία από κοντινότερες αποστάσεις.
Βλέπουμε πως, αν και το οπλικό σύστημα είναι απολύτως ικανό σε κλειστές εμπλοκές, οι νέες δυνατότητές του το καθιστούν ένα ικανότατο αναχαιτιστή που μπορεί να πλήξει τον αντίπαλο από απόσταση.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε μια εντυπωσιακή απόδοση των αεροσκαφών. Σε πρόσφατο Σχολείο Όπλων Τακτικής, (ΣΤΟ), της ΠΑ το 50% των αξιολογημένων βολών προέρχονταν από τα Mirage 2000-5 Mk2. Μια απόδοση που αν μη τι άλλο αποδεικνύει τις ικανότητες των αεροσκαφών αλλά και των χειριστών, χωρίς φυσικά να θέλουμε να μειώσουμε σε καμία περίπτωση τα υπόλοιπα μέσα της ΠΑ.
Το πιλοτήριο
Πιο εμφανής, ακόμη και στον πιο αδαή παρατηρητή είναι η αλλαγή στον θάλαμο διακυβέρνησης.
Πλέον, το μαχητικό διαθέτει «glass cockpit», με πέντε οθόνες, την ολογραφική, ευρείας γωνίας HUD (Head-Up Display) και την ακριβώς τοποθετημένη από κάτω της, HLD (Head Level Display: προβολική οθόνη στο ύψος της θέας του χειριστή) που με κάποιες μικρές αλλαγές είναι αντίστοιχες των παλαιών (στο Mirage 2000EGM/BGM), και επιπλέον άλλες τρεις έγχρωμες τεχνολογίας LCD (υγρών κρυστάλλων), κατασκευής επίσης Sextant Avionique (RLD τύπου MFD 54 διαστάσεων 4×5 ίντσες, HDD-Head-Down Display διαστάσεων 5×5 ίντσες τύπου MFD 55, LLD τύπου MFD 54 διαστάσεων 4×5 ίντσες), οθόνες πολλαπλών λειτουργιών (MFDs: Multi-Function Displays).
Όσον αφορά στη HUD, αυτή είναι τύπου VEM 130, έχει κατασκευαστεί από τη γαλλική Sextant Avionique και είναι πλήρως συμβατή με διόπτρες νυκτερινής όρασης (NVG: Night Vision Goggles).
Παρέχει δε τη δυνατότητα απεικόνισης μεγάλου αριθμού στοιχείων και συμβόλων. Βέβαια, οι πληροφορίες και η συμβολογία που απεικονίζεται σε αυτή σχετίζονται κάθε φορά άμεσα με τη λειτουργική διαμόρφωση του ραντάρ. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις κοινές πληροφορίες που απεικονίζονται είναι το ύψος πτήσης, η ταχύτητα, το ίχνος πτήσης, και η ώση του κινητήρα με τη μορφή δύο μικρών βελών άνω και κάτω από το άνυσμα της ταχύτητας.
Ειδικότερα, σε διαμορφώσεις αέρος-αέρος απεικονίζονται όχι μόνο οι «φάκελοι» των όπλων, αλλά και οι υπολογιζόμενοι χρόνοι πρόσκρουσης στον στόχο, ο ρυθμός μεταβολής των δυναμικών φορτίσεων (G), το σύμβολο στοχοποίησης («target box»), η γωνία προσέγγισης του στόχου και οι στόχοι προτεραιότητας, όπως και τα αναλώσιμα (όσα κάθε στιγμή έχουν απομείνει) του συστήματος αυτοπροστασίας (του οποίου η αρχική αναχορηγία είναι 64 θερμοβολίδες και 112 «πακέτα» αερόφυλλων).
Σε διαμόρφωση ναυτιλίας απεικονίζονται στοιχεία απόστασης και διόπτευσης από σημεία ναυτιλίας («waypoints») που έχουν τοποθετηθεί στο αδρανειακό σύστημα ναυτιλίας (INS), καθώς και η συμβολογία τού αυτόματου πιλότου για ευθεία και οριζόντια πτήση μετάβασης από το ένα σημείο στο άλλο.
Ανεξαρτήτως λειτουργικής διαμόρφωσης, όλες οι ενδείξεις που προβάλλονται στη HUD καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης καταγράφονται από μία ειδική μονάδα CCD-TV για σκοπούς απενημέρωσης.
Όσον αφορά στη HLD, πρόκειται για μία μονόχρωμη οθόνη τύπου ΤΜΜ 1410, η οποία, όπως αναφέρθηκε, χρησιμοποιείται συνδυαστικά με την HUD παρέχοντας στοιχεία εμπλοκής εναέριων και χερσαίων στόχων, εκτόξευσης βλημάτων και άφεσης βομβών και άλλων όπλων, ναυτιλίας και δεδομένων χειρισμού.
Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μέσω βίντεο μεταφορά της εικόνας που συλλέγουν διάφορα ατρακτίδια σκόπευσης (όπως π.χ. το Damocles) που μπορεί να φέρει ως εξωτερικά φορτία το αεροσκάφος.
Ο πολύ αποτελεσματικός εργονομικός συνδυασμός αυτών των οθονών προσφέρει πολύ σημαντικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα στον ιπτάμενο, καθώς μπορεί να διατηρεί την επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο (ακόμη και σήμερα κρίσιμη προϋπόθεση για την επίγνωση της τακτικής κατάστασης και τον αυτοπροδορισμό στον τρισδιάστατο χώρο μάχης) και να επιτηρεί ταυτόχρονα το ραντάρ χωρίς, σχεδόν, να μετακινεί τα μάτια του.
Ας σημειωθεί ότι μία διαδεδομένη πρακτική είναι τα στοιχεία του ραντάρ να απεικονίζονται σε μία από τις χαμηλότερα τοποθετημένες από το επίπεδο των ματιών του ιπτάμενου MFD, γεγονός που απαιτεί μετακίνηση της κεφαλής του για να την αναγνώσει, αλλά και επανεστίαση των οφθαλμών του μόλις εκ νέου στραφεί στην HUD.
Στο Mirage 2000-5 Mk. 2 όμως τόσο το HUD όσο και το HLD είναι εστιασμένα στο άπειρο, οπότε δεν απαιτείται επανεστίαση των οφθαλμών του ιπτάμενου κατά την εναλλαγή από τη μία στην άλλη οθόνη, και η ανάγνωση της εικόνας του ραντάρ είναι άμεση και δυνατή χωρίς μετακίνηση της κεφαλής.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι ως γενική εργονομική-σχεδιαστική αρχή, η Dassault για το πιλοτήριο του Mirage 2000-5 Mk. 2 υιοθέτησε τη χρήση του συγκροτήματος HUD/HLD για την προβολή κυρίως άμεσα εκμεταλλεύσιμων πληροφοριών, ενώ οι MFD κυρίως προβάλλουν πληροφορίες μεσοπρόθεσμης ή μακροπρόθεσμης διάρκειας (οι σχετικοί με τον χρόνο χαρακτηρισμοί αφορούν στη «διάρκεια ζωής» και χρησιμότητας των πληροφοριών).
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στο πιλοτήριο δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αναλογικά όργανα (μόνη εξαίρεση ένας εφεδρικός σφαιρικός ενδείκτης τεχνητού ορίζοντα).
Άλλη μία εξαιρετικά σημαντική διαφορά σε σχέση με το Mirage 2000EGM/BGM είναι το νέο ραντάρ του Mirage 2000-5 Mk. 2, το μηχανικής σάρωσης κεραίας RDY για το οποίο ήδη γράφουμε παραπάνω. Πρόκειται για σύστημα ραντάρ που λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων Χ και χρησιμοποιεί αυτόματα (με τη χρήση ειδικού αλγορίθμου), χαμηλές, μέσες και υψηλές συχνότητες επανάληψης παλμών PRF όταν επιχειρεί σε διαμορφώσεις έρευνας αέρος, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο στις συνθήκες ποικίλων επιχειρησιακών περιβαλλόντων.
Ας σημειωθεί εδώ ότι γενικά τα ραντάρ χαμηλής PRF υπερέχουν σημαντικά σε μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού σε σχέση με ίδιας ισχύος εκπομπής ραντάρ υψηλής PRF. Όμως, υστερούν σε ευκρίνεια και ταχεία διάκριση στόχων που ίπτανται σε χαμηλό ύψος (λειτουργία «look down» ή κατόπτευση), καθώς ο θόρυβος υποβάθρου (στην περίπτωσή μας δηλαδή, οι επιστροφές εδάφους ή ground clutter) δρα περιοριστικά στην ικανότητα εντοπισμού.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο επεξεργαστής ντόπλερ, προκειμένου να μην απεικονίσει τις επιστροφές εδάφους σε λειτουργία κατόπτευσης, τις απορρίπτει, αλλά μαζί με αυτές απορρίπτονται και ιπτάμενοι στόχοι που όμως εμφανίζουν κοινό φάσμα συχνοτήτων μετατόπισης ντόπλερ με τις επιστροφές εδάφους.
Σε αντίθεση, τα ραντάρ υψηλών PRF (όπως π.χ. το RDI των γαλλικών Mirage 2000C) παρέχουν σημαντικές δυνατότητες κατόπτευσης, αλλά με περιορισμούς στην εμβέλεια εντοπισμού.
Για να αντισταθμιστούν τα μειονεκτήματα των δύο ανωτέρω επιλογών επελέγη η ανάπτυξη ενός συστήματος με δυνατότητα αυτόματης ανά περίπτωση χρήσης χαμηλών, μέσων και υψηλών PRF.
Οι υψηλές PRF χρησιμοποιούνται σε λειτουργία κατόπτευσης («look down»), ενώ οι χαμηλές σε λειτουργία ανώπτευσης («look up»), ενώ σε κάθε περίπτωση μέσω αλγορίθμων επιτυγχάνεται η βελτιστοποίηση της κυματομορφής.
Έτσι, το RDY έχει δυνατότητα αποκάλυψης στόχων ακόμη και στην περίπτωση που υπάρχει ισχυρός θόρυβος υποβάθρου (ground clutter) ή ισχυρά ηλεκτρονικά αντίμετρα (ECM), παρουσιάζοντας μικρή εμφάνιση «ψευδοσυναγερμών».
Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά από την κατασκευάστρια του ραντάρ Thales, σε διαμόρφωση αέρος-αέρος το RDY μπορεί να ιχνηλατεί έως και οκτώ στόχους (από τους 24 που συνολικά μπορεί να παρακολουθεί), ενώ συνεχίζει την έρευνα. Αυτοί οι στόχοι απεικονίζονται στη HUD ως μικρά τετράγωνα, ενώ οι υπόλοιποι ως μικρά τρίγωνα.
Και στις δύο περιπτώσεις επάνω από κάθε σύμβολο απεικονίζονται επίσης το ύψος πτήσης και το ίχνος πτήσης (πίσω από το σύμβολο).
Ταυτόχρονα, ανάλογα με την εξέλιξη της τακτικής κατάστασης, το ραντάρ εναλλάσσει και αποδίδει προτεραιότητα συνεχώς στον σχετικό κατάλογο ιχνηλάτησης τους στόχους που εκτιμάται ότι αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή (στον εκτιμώμενο ως μεγαλύτερης επικινδυνότητας τοποθετείται αυτόματα ένας σταυρός, τον οποίο ο χειριστής είτε αποδέχεται ως επιλογή πατώντας ένα κομβίο στη μανέτα, οπότε και εγκλωβίζει τον συγκεκριμένο στόχο, είτε με τη χρήση περιστροφικού κομβίου (δρομέα-cursor) που βρίσκεται επίσης στη μανέτα, μπορεί να επιλέξει κάποιο άλλο στόχο), και για τους τέσσερις υψηλότερης προτεραιότητας από αυτούς εξάγει συνεχώς στοιχεία βολής που στη συνέχεια τροφοδοτεί τα κατευθυνόμενα βλήματα MICA.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι μέχρι τέσσερα (ή έξι με τη χρήση της ζεύξης δεδομένων) βλήματα MICA μπορούν να βληθούν εν ριπή, με πλήρη εκμετάλλευση του επιχειρησιακού τους φακέλου, μόνο με το πάτημα ενός συγκεκριμένου κομβίου στο σύστημα πολλαπλών λειτουργιών Hands On Throttle And Stick (HOΤAS, δηλαδή το χειριστήριο και τη μανέτα ρύθμισης ισχύος), χωρίς άλλη ενδιάμεση διαδικασία.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα καινοτόμα χαρακτηριστικά μάχης του Mirage 2000-5 το οποίο είναι πραγματικά αξεπέραστο στον τομέα της εναέριας υπεροχής και της αναχαίτισης χάρη στο προηγμένο ραντάρ και φυσικά στην ικανότητα ενός σχηματισμού να έχει στον αέρα έως και 16 βλήματα MICA. Η δύναμη, η πολύτιμη αυτή δύναμη των 24 Mirage όχι απλά πρέπει να διαφυλαχτεί ως «κόρη οφθαλμού» αλλά πρέπει να επανέλθει στο ζενίθ της επιχειρησιακής της διαθεσιμότητας το συντομότερο δυνατό.
Διαβάστε ακόμα
Πολυβολητές ελικοπτέρων: Οι αφανείς πρωταγωνιστές των πολεμικών συγκρούσεων
Γιατί οι νέες φρεγάτες του ΠΝ θα κάνουν την διαφορά στο Αιγαίο
Αντιαεροπορικά συστήματα: Το απόλυτο crash test για Iron Dome, SPYDER SR/MR, David’s Sling & Barak 8
Πόσο κοστίζουν οι πτήσεις των μαχητικών και οι εκτιμήσεις για το Rafale – Τα δεδομένα και η ανάλυση
Άρματα μάχης: Eλληνοτουρκική «σύγκρουση» – Ποιο θα επιβιώσει στο πεδίο µάχης;
Ροή Ειδήσεων 
