Επειδή λοιπόν κάηκε στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι, δεν είναι τυχαίο ότι από το πάθημα του 2010 εξετάζει με αυστηρότητα τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας ενώ είναι ο μοναδικός οίκος αξιολόγησης που ακόμα δεν μας έχει τοποθετήσει στην επενδυτική βαθμίδα, παρά τη διπλή αναβάθμιση που ενέκρινε τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Υπό αυτό το πρίσμα, δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι την περασμένη Παρασκευή άφησε αμετάβλητη τη θέση της χώρας μεταθέτοντας πιθανή αναβάθμιση για το μέλλον. Ομως οι διαπιστώσεις της Moody’s έχουν τη δική τους σημασία γιατί ο εφησυχασμός είναι πάντα κακός σύμβουλος, ιδίως στα θέματα της οικονομίας.
Παρά το γεγονός ότι ο αμερικανικός οίκος προβλέπει ισχυρή ανάπτυξη 2,4% φέτος και 2,3% την επόμενη χρονιά αλλά και μείωση του δημοσίου χρέους στο 148% του ΑΕΠ, το 2025 επισημαίνει προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπισθούν.
Φέρει ως παράδειγμα το μεγάλο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, τονίζοντας την ανάγκη να διευρυνθεί η παραγωγική βάση και κατ’ επέκταση οι εξαγωγές, ώστε να μην είναι η οικονομία απολύτως εξαρτημένη από τομείς όπως η ναυτιλία και ο τουρισμός, που είναι επιρρεπείς σε εξωτερικούς κραδασμούς. Επίσης σημειώνει τη σημασία να εφαρμοσθούν με επιτυχία οι μεταρρυθμίσεις ιδίως στο δικαστικό σύστημα και να μειωθούν περαιτέρω τα κόκκινα δάνεια.
Τι θα μπορούσε όμως να οδηγήσει την Ελλάδα σε κάμψη; Σύμφωνα με τη Moody’s πτωτικές τάσεις θα μπορούσαν να προκύψουν εάν καταγραφεί αντιστροφή στην πορεία πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια ή υπάρξουν ενδείξεις ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν έδωσαν ώθηση στην ανάπτυξη και στα δημοσιονομικά μεγέθη.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Με απλά λόγια τίποτα δεν είναι δεδομένο, η οικονομική ευφορία των τελευταίων ετών δεν είναι αυτονόητη ούτε θα συνεχισθεί αυτομάτως. Απαιτείται συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, κάτι που προϋποθέτει πολιτική σταθερότητα.
Η κυβέρνηση καλό είναι να θέσει στους πολίτες ότι οι ευρωεκλογές δεν είναι βόλτα στο πάρκο, παράγουν αποτελέσματα, σε μία περίοδο κατά την οποία η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να μπαχαλοποιήσει τα πάντα, εργαλειοποιώντας την τραγωδία στα Τέμπη και επιστρέφοντας στα «προγράμματα Θεσσαλονίκης» με υποσχέσεις πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων, που θα οδηγούσαν τη χώρα ξανά στη χρεοκοπία και στα Μνημόνια.
Καλό είναι τα κυβερνητικά στελέχη να αντιληφθούν ότι κάθε κάλπη ισοδυναμεί με μάχη και να καταστήσουν σαφές στους πολίτες ότι τα μηνύματα που θα στείλουν με την ψήφο τους στις 9 Ιουνίου δεν είναι δωρεάν. Οι αγορές τιμολογούν την πολιτική κατάσταση και βγάζουν τη δική τους ετυμηγορία.
Η οικονομία έχει βρει το δρόμο της αλλά, όπως κατέδειξε με την έκθεσή της η Moody’s, η πορεία δεν είναι ούτε εύκολη ούτε ανέφελη. Τα σχέδια του Κασσελάκη για κρατικοποίηση της ΔΕΗ, παροχές πολλών δισεκατομμυρίων και φορολόγηση με 90% των κερδών των τραπεζών, των εταιριών ενέργειας και καυσίμων, μπορεί κανείς να μην τα λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν, όμως ο λαϊκισμός καραδοκεί παντού και το ταρακούνημα της Moody’s καλό είναι να το πληροφορηθούν οι πολίτες πριν πάνε στις κάλπες ή, ακόμα χειρότερα, εάν προγραμμάτιζαν να πάνε για μπάνιο, επειδή ήθελαν να στείλουν μήνυμα…