Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Και ποιος ασχολείται; Εδώ η χώρα πάει σε εκλογές, στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν ακόμα να καταλάβουν γιατί έχασαν με 9,5 μονάδες, στη Βουλή γίνονται πράγματα και θαύματα – ποιος να ασχοληθεί με το τι συμβαίνει στα πανεπιστήμιά μας;

Τον χτύπησε και τον έσπρωξε, λέει, μια ομάδα φοιτητών, η οποία διεκδίκησε με το γνωστό τρόπο το αίτημά της να παρίσταται στις συνεδριάσεις της Συγκλήτου του Ιδρύματος. Και -προφανώς- να παρεμβαίνει, πάντα με το γνωστό τρόπο, αν δεν συμφωνεί με τα όσα λέγονται εκεί.

Περιττό να ειπωθεί ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν θα συνέβαινε αν η χώρα μας -και για μεγαλύτερη ακρίβεια, η κυβέρνησή μας- δεν είχε την έμπνευση να αναστήσει το νόμο περί πανεπιστημιακού ασύλου, που δίνει σε αυτές τις «ομάδες φοιτητών» τη δυνατότητα να χτυπούν όποιον νομίζουν, να σπρώχνουν, να απειλούν και όλα τα σχετικά. Οπως δίνει σε κάποιους άλλους την ελευθερία να διακινούν ναρκωτικά – και όποιο προϊόν «μαϊμού» επιθυμούν, μέσω των αποθηκών που διατηρούν μέσα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα…

Η κυβέρνηση δεν έχει πλέον χρόνο να αντιδράσει σε όλα αυτά. Αφού κατανάλωσε πολλές ώρες συσκέψεων για να βγάλει τη «γραμμή» ότι ο νόμος είναι ολόσωστος και δεν ευνοεί την παρανομία μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους, αφού έβγαλε κατά καιρούς στατιστικά στοιχεία με συλλήψεις μελών διαφόρων κυκλωμάτων μέσα στα πανεπιστήμια, τώρα απλώς ετοιμάζεται για εκλογές, ευχόμενη ότι η επόμενη -ως τις 7 Ιουλίου, εννοείται- σπρωξιά που θα δεχθεί κάποιος καθηγητής δεν θα είναι αρκετά δυνατή ώστε να τον ρίξει από τον 7ο όροφο και μπλέξει ο υπουργός στη βάρδιά του…

Ο αρμόδιος υπουργός καλούσε προ μηνών το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» να βάλει τάξη στα πανεπιστήμια – λες και αυτό είναι η δουλειά του φοιτητικού κινήματος, να καθαρίσει τις Σχολές από τους ναρκέμπορους, αλλά και τους «φοιτητές» που απαιτούν συνδιοίκηση. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αν πρέπει να υπάρχει το άσυλο, δεν πρέπει να προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία;

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου