Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Και πέρα από κάποιες «σκόρπιες» δικαιολογίες περί «αλαζονείας» και «μεσαίας τάξης», δεν έχει ακουστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε μια σοβαρή εξήγηση γιατί ήρθε αυτή μη αναστρέψιμη συντριβή.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, μέσα στο ίδιο διάστημα έχουν κατατεθεί ουκ ολίγες «περισπούδαστες» αλλά κατ’ ουσίαν παιδικές «εξηγήσεις». Ο Α. Τσίπρας και ο Αλ. Φλαμπουράρης περίπου «μάλωσαν» τον ελληνικό λαό γιατί δεν κατάλαβε… τι ψήφισε. Ο Ν. Παππάς «έπαιξε» με τη λογική των πολιτών, αρχικά ρίχνοντας την ευθύνη στην… αποχή και μετά λέγοντας, ε και τι έγινε «δύο Περιφέρειες χάσαμε». Κι ας είχε δύο κι έχασε δύο. Η Θ. Φωτίου μάς ενημέρωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο «κυβερνά 9 μήνες». Στην ίδια «γραμμή», αλλά στο πιο σοφιστικέ της, ο Γ. Κυρίτσης ομίλησε για «συμμετρική μείωση» λόγω μη επαρκούς χρόνου αφομοίωσης του κυβερνητικού έργου. Ο Π. Σκουρλέτης ανακάλυψε ότι «φταίνε τα ΜΜΕ».

ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ κι άλλες πολιτικές φαιδρότητες, οι οποίες απλώς επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα «πενθεί» και τελεί υπό καθεστώς «πολιτικής ζάλης». Το εντυπωσιακό όμως είναι άλλο. Παρά την «πολιτική ζάλη» για το μείζον, υπάρχει πλήρης διαύγεια για τη συνέχιση της καθεστωτικής και κυνικής διακυβέρνησης. Δεν φτάνει που ο πρωθυπουργός είπε ψέματα σε ζωντανή και διακαναλική σύνδεση ότι «αμέσως μετά τις επαναληπτικές εκλογές» θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να προκηρυχθούν εκλογές. Δεν πήγε.

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ που οι εκλογές μετατέθηκαν αυθαιρέτως κατά μία εβδομάδα από τις 30/6 στις 7/7. Χθες ο Πρόεδρος της Βουλής ενημέρωσε ουσιαστικά ότι η υπό παραίτηση κυβέρνηση μπορεί να χρειαστεί 3-4 μέρες και από την επόμενη εβδομάδα! Κι ο λόγος ποιος είναι; Ωμός. Να ψηφιστεί ο νέος ποινικός κώδικας και να ψηφιστεί πλήθος τροπολογιών που «εξυπηρετούν» ημέτερα «συμφέροντα» και τακτοποιούν «δικά μας παιδιά». Η κύρωση κάποιων διακρατικών συμφωνιών είναι το άλλοθι. Ο νέος ποινικός κώδικας έχει πολιτικό και ιδεολογικό πρόσημο. Είναι πολύ πιο επιεικής στην παραβατικότητα και προκλητικά ανεκτικός στα εγκλήματα της τρομοκρατίας. Είναι ένα απροκάλυπτο ψηφοθηρικό νεύμα στους ποινικούς και στους υποστηρικτές της τρομοκρατίας.

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ τροπολογιών, που έχει να «τακτοποιήσει» η ανυπόστατη κυβέρνηση, είναι ακόμα πιο ωμή και κυνική ψηφοθηρική «απεύθυνση». Είναι ο ορισμός του παλαιοκομματισμού, ο οποίος αντιλαμβάνεται το κράτος σαν «κομματικό οχυρό», που χρηματοδοτεί τους ημετέρους. Ο,τι πιο αναχρονιστικό και πολιτικά χυδαίο στην εποχή μας.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ του Α. Τσίπρα τον προδίδει για πολλοστή φορά. Τον εκθέτει ως ψευδόμενο, ως επικεφαλής ενός κόμματος που έχει κάνει τη θεσμική ασέβεια σημαία του και καμάρι του και ως «κομματάρχη» παλαιάς κοπής, που κάνει ρουσφέτια και ψηφοθηρεί ασύστολα. Ομως αυτοί είναι τρεις από τους βασικούς λόγους, για τους οποίους συνετρίβη στις 26 Μαΐου. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει απτόητος. Ψεύδεται, γράφει τους θεσμούς και τον κοινοβουλευτισμό στα παλαιότερα των υποδημάτων του και ψηφοθηρεί ξεδιάντροπα.

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ και αδιόρθωτος ο Α. Τσίπρας. Σαν να μη συνέβη τίποτα, ούτε πριν από 9 μέρες, ούτε προχθές. Αναγκαστικά το ερώτημα είναι ένα: Γιατί κάνει ό,τι μπορεί για να πέσει κάτω από το 20%; Είναι οι «δεσμεύσεις» που έχει αναλάβει ή η πολιτικά νοσηρή αντίληψη που έχει; Είναι οι ανεκτέλεστες παραγγελίες ή η βαθιά υποτίμηση στη νοημοσύνη του Ελληνα πολίτη; Γιατί είναι εντελώς προφανές ότι ένας λαός που μόλις έχει τιμωρήσει κάποιον κι εκείνος συνεχίζει να κάνει τα ίδια και χειρότερα, ένα τρόπο έχει: Να τον τιμωρήσει ακόμα πιο σκληρά.

Τι είναι και τι δεν είναι ρεβανσισμός

Ρεβανσισμός είναι η αδικαιολόγητη εκδίωξη ικανών ανθρώπων λόγω των πολιτικών φρονημάτων τους. Ρεβανσισμός είναι η χορηγούμενη από το κράτος αντικατάσταση του άθλιου προπαγανδιστικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ από έναν αντίστοιχο «γαλάζιο μηχανισμό». Ρεβανσισμός είναι η συνειδητή παρεμπόδιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, μιας υγιούς επιχείρησης επειδή ο επιχειρηματίας στήριξε τον Α. Τσίπρα. Ρεβανσισμός είναι η αντικατάσταση του «κόκκινου κράτους» μ’ ένα «γαλάζιο κράτος». Ομως ρεβανσισμός ΔΕΝ είναι να διερευνηθεί σε βάθος τι ακριβώς έγινε στο πρώτο εξάμηνο του 2015 κι έχουμε ακόμα κλειστές τράπεζες. Ούτε ο καταλογισμός για το πόσο κόστισαν τελικά οι ταρζανιές των Α. Τσίπρα και Γ. Βαρουφάκη. Ρεβανσισμός ΔΕΝ είναι να δούμε ποιος είναι ο Ρασπούτιν και πώς στήθηκε η «μεγαλύτερη σκευωρία από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Οπως και ποιοι πολιτικοί, δικαστικοί και δημοσιογράφοι συμμετείχαν σε αυτή τη σκευωρία. Ρεβανσισμός ΔΕΝ είναι να ριχτεί άπλετο φως στα «σκοτάδια της ΔΕΠΑ» και στο ποιος είναι τελικά ο ρόλος του «συμμαθητή» και «φίλου» Μ. Πετσίτη. Για λογαριασμό ποιου ενεργούσε όπως ενεργούσε; Ρεβανσισμός ΔΕΝ είναι να μάθουμε πόσο κόστισε το «κράτος ΣΥΡΙΖΑ» και ποιες συνέπειες είχε. Ολα αυτά είναι στοιχειώδης προϋπόθεση για την αποκατάσταση της νομιμότητας και της θεσμικής τάξης. Είναι η δικαίωση του κράτους δικαίου που αποδίδει δικαιοσύνη. Είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς όλους ότι αυτές οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες ΔΕΝ είναι ανεκτές από την κυβέρνηση που έρχεται για να αποκαταστήσει την κανονικότητα.

«Έξω» ο Τζανακόπουλος, «μέσα» η Αχτσιόγλου

Σχεδόν ειλημμένη απόφαση του Α. Τσίπρα είναι η αντικατάσταση του Δ. Τζανακόπουλου από την Ε. Αχτσιόγλου στην εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Δεν είναι μόνο τα εσωκομματικά πυρά που έχει δεχθεί ο «επηρμένος Δημητράκης», όπως λένε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε τα πολλά κραυγαλέα ψέματα που έχει πει. Ούτε καν το άθλιο θέατρο που έπαιξε μαζί με τον Ν. Παππά εκείνο το βράδυ του Ιουλίου του 2018, που συνειδητά προσπάθησε να πείσει την κοινωνία ότι υπήρξε «σχέδιο εμπρησμού» στο Μάτι και όχι εγκληματική αμέλεια και ανικανότητα. Είναι, όπως λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, η εμπάθειά του και ο φανατισμός του, που «κάνουν μεγάλη ζημιά», ειδικά τώρα που θα δοκιμαστεί το «αφήγημα της σοβαρότητας». Το μόνο ερώτημα είναι αν η Ε. Αχτσιόγλου θα δεχθεί να παίξει τον άχαρο ρόλο…

Αποκαλυπτήρια ανομίας

Η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος με την ανακοίνωσή της αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα του νέου ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας. Γι’ αυτό και ζητά την απόσυρση των σχετικών νομοσχεδίων που φέρνει η κυβέρνηση. «Υπάρχει κίνδυνος παραγραφής και μαζικών αποφυλακίσεων», προειδοποιεί με έντονο τρόπο η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος. Και παραθέτει σειρά παραδειγμάτων, από τη μετατροπή κακουργημάτων σε πλημμελήματα (π.χ. διακεκριμένες απάτες ή πλαστογραφίες κατ’ επάγγελμα) μέχρι τη μείωση των ποινών και των προϋποθέσεων της υφ’ όρων απόλυσης, που «καλλιεργούν κλίμα αισθήματος ατιμωρησίας». Αν σε αυτά προστεθεί και η ευνοϊκή αντιμετώπιση πράξεων που σχετίζονται ευθέως με την τρομοκρατία, καθίσταται σαφές το φλερτ της απερχόμενης κυβέρνησης με την ανομία.

Απορίες

1. Η επίθεση Πολάκη στην Αρβελέρ δεν είναι σαν να λέει ο Νταρακλίτσας στον Μέσι ότι είναι άμπαλος;

2. Με τέτοιες «μεταγραφές αεροδρομίου», όπως η Χρυσοβελώνη των ΑΝΕΛ, πώς να χάσει ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου