Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Τότε που νόμιζε ότι είχε στο τσεπάκι τη λύση για το χρέος και νουθετούσε τη Ν.Δ. ότι πρέπει να βρει αφήγημα, γιατί η κυβέρνησή του τα πηγαίνει μια χαρά. Ο ίδιος πρόβαρε γραβάτες, γιατί θα τακτοποιούσε το χρέος και εγκαλούσε τους «καταστροφολόγους» για την πορεία της οικονομίας, όταν επί των ημερών του δεν έχουμε δει ακόμη ανάπτυξη παρά μόνο ύφεση και μέτρα.
Τελικά, αντί για τη Νέα Δημοκρατία, αποδείχθηκε ότι ξέμεινε από αφήγημα η κυβέρνηση. Η λύση για το χρέος είναι παρελθόν, τουλάχιστον για φέτος, όπως προέκυψε από τα πρακτικά του Eurogroup της 22ας Μαΐου.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ετοιμάζεται να πάρει στην επόμενη Σύνοδο της 15ης Ιουνίου τη χειρότερη επιλογή, όπως ο ίδιος τη χαρακτήρισε, με το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα αλλά χωρίς λεφτά, δηλαδή χωρίς να δίνει στη χώρα «πιστοποιητικό» βιωσιμότητας στο χρέος. Με άλλα λόγια, ενώ έχουμε πάρει τα μέτρα του ΔΝΤ, η χώρα θα παραμείνει για πολλούς ακόμη μήνες υπό την πίεση της αβεβαιότητας για το τι θα πράξουν οι δανειστές στο τέλος του προγράμματος, το καλοκαίρι του 2018.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά στα σαλόνια της πολιτικής, στα αλώνια της πραγματικής οικονομίας η κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται. Η καθημερινότητα των πολιτών δυσκολεύει λόγω της υπερφορολόγησης, ενώ η παρατεταμένη ύφεση δεν έχει δημιουργήσει θέσεις εργασίας και εισοδήματα. Οι πολίτες πιέζονται οικονομικά και εξοργίζονται πολιτικά όσο ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να τους πείσει ότι όσα βιώνουν συνθέτουν την ανάκαμψη!
Με αυτά τα δεδομένα δεν είναι να απορεί κανείς από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Η Ν.Δ. σαρώνει στην πρόθεση ψήφου με ποσοστά που παραπέμπουν σε προηγούμενες δεκαετίες, ενώ η διαφορά με το δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωτόγνωρη ξεπερνώντας και το μπασκετικό «διπλό σκορ». Στην έρευνα της Marc για το «Πρώτο Θέμα» η πρόθεση ψήφου για τη Ν.Δ. εκτιμάται στο 32,3% έναντι 15,7% του ΣΥΡΙΖΑ.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Η απροσδιόριστη ψήφος κυμαίνεται κοντά στο 15%, που σημαίνει ότι με τις σημερινές συνθήκες η Ν.Δ. στην κάλπη μπορεί να πλησιάσει το 40%.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χρειάζεται κάποιο «αφήγημα», λέξη που παραπέμπει στα παραμύθια. Εχει ένα πανίσχυρο όπλο, εκφράζει τις δυνάμεις που θέλουν να φύγει το ταχύτερο δυνατό ο Τσίπρας. Για αυτό δεν χρειάζονται υποσχέσεις παρά μόνο σοβαρή δουλειά και προετοιμασία για την επόμενη ημέρα.
Οσο για το έλλειμμα «αφηγήματος», ας αφήσουν στην Πειραιώς να ανησυχεί ο Τσίπρας και ορισμένοι «Γκρούεζες» που αδυνατούν να πιστέψουν ότι η Ν.Δ. σαρώνει χωρίς τη συνδρομή τους.
Δηλητήριο στην κοινωνία
Οι δόσεις δηλητηρίου στην κοινωνία έχουν φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα. Οι διχαστικές κορόνες του παρελθόντος για «Γερμανοτσολιάδες», «Τσολάκογλου», «νενέκους» και «προδότες» έχουν μετατραπεί σε ευθείες προτροπές για την εξόντωση των πολιτικών «εχθρών» του τόπου. Σε αυτή την κατάντια μεγάλη ευθύνη έχουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που τροφοδότησαν με δηλητήριο μίσους τους πολίτες, κάτι που συνεχίζεται και από ορισμένους «ψευτόμαγκες» που μιλούν για «γκεμπελίσκους» όταν βρίσκουν χρόνο μεταξύ των υπογραφών που αδιάκοπα βάζουν στα Μνημόνια των δανειστών. Οι προοδευτικές και φιλελεύθερες δυνάμεις της χώρας δεν πρέπει να παρασυρθούν στο διαγωνισμό μίσους. Να εξουδετερώσουν τις εμφυλιοπολεμικές κραυγές, μιλώντας για το μέλλον και να μη χαριστούν σε όποιον προτρέπει σε βία, κινώντας τις διαδικασίες του νόμου.
Το μπάχαλο έγινε ρουτίνα
Το βράδυ του Σαββάτου έγιναν άλλες δύο επιθέσεις κατά διμοιρίας των ΜΑΤ στα Εξάρχεια και κατά του συνήθους στόχου, των γραφείων του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα πλέον αντιμετωπίζεται ως ρουτίνα. Γίνονται προσαγωγές, οι περισσότεροι αφήνονται ελεύθεροι και μέρα παρά μέρα τα Εξάρχεια μετατρέπονται σε θέατρο επίδειξης των μπαχαλάκηδων. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη συμπληρώνει το σκηνικό μούχλας, αδυνατώντας να προστατεύσει περιουσίες και ζωές στην ιστορική συνοικία της Αθήνας που πλέον έχει μετατραπεί σε γκέτο. Οσο οι μπαχαλάκηδες αντιμετωπίζονται με την ίδια ρουτίνα τόσο θα ενθαρρύνεται η παραβατικότητα, που από πέταγμα μολότοφ γίνεται τοποθέτηση εκρηκτικών και δολοφονικές ενέδρες.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου