Την περίοδο που η Κεντροαριστερά παραπαίει και όλοι προβλέπουν αλληλοσπαραγμό αντί για ένωση, η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική ζωή -με την… αυθόρμητη συμβολή συγκεκριμένων ΜΜΕ, εκδοτικών και οικονομικών συμφερόντων- έχει γίνει ήδη σίριαλ.
Αυτό το σίριαλ -όπως μας ενημερώνει ο εκ των λιγοστών τακτικών συνομιλητών του, Θανάσης Καρτερός- εξελίσσεται εν αγνοία του ιδίου του Αλέξη Τσίπρα. Απλώς μιλούν άλλοι εξ ονόματός του, και μάλλον είναι πολλοί. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι διαφορετική. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μετανιώσει που παραιτήθηκε τον Ιούνιο του 2023, «καίγεται» να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή και έχει επενδύσει κόπο, χρόνο και χρήμα για να το πετύχει με τους καλύτερους δυνατούς όρους.
Καμία συνεργασία
Ποτέ δεν πίστεψε στη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τελειωμένη ιστορία και στις επόμενες εκλογές θα παλέψει να μπει στη Βουλή και είναι πεπεισμένος ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να βάλει το ΠΑΣΟΚ στον δρόμο της επιστροφής στην εξουσία.
Επιπλέον, αν και ήταν εκείνος που είχε πιστέψει ότι η υπόθεση των υποκλοπών θα έριχνε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2023 -συνεργάτες του συνομιλούσαν με τους ιθύνοντες των ΜΜΕ και εξηγούσαν, τότε, γιατί έχει σημασία να προβάλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των υποκλοπών που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και όχι το ΠΑΣΟΚ-, σήμερα δείχνει λιγότερο παρορμητικός.
Για παράδειγμα, δεν ήταν από εκείνους που πίστευαν ότι τα Τέμπη θα έριχναν τον Μητσοτάκη, όπως πίστεψαν κάποια στιγμή και ο Σωκράτης Φάμελλος και ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά στην πορεία απογοητεύτηκαν.
Καταρχάς, είναι πολύς ο καιρός που ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εργάζεται μαζί με τη γαλλική εταιρία συμβούλων για να προετοιμάσει την επιστροφή του. Οι Γάλλοι φέρονται να έχουν εξηγήσει με σαφήνεια ότι για να έχει πιθανότητες επιτυχίας το εγχείρημα της επιστροφής, αφενός πρέπει να περάσει ένα επαρκές χρονικό διάστημα από την παραίτησή του και τις πέντε συνεχόμενες εκλογικές του ήττες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφετέρου οφείλει να προβεί σε σοβαρό λίφτινγκ του πολιτικού του προφίλ.
Η δημιουργία του Ινστιτούτου, οι ομιλίες στο Χάρβαρντ, η εξαφάνιση από τη Βουλή αλλά και τα κομματικά δρώμενα ήταν και είναι συμβουλές πολιτικής επικοινωνίας που ακολουθεί πιστά.
Μετρήσεις
Οι μετρήσεις που έχει το επιτελείο του δεν είναι ενθαρρυντικές. Υπολείπεται κατά πολύ του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι πολύ πίσω σε βασικούς κυβερνητικούς τομείς, όπως η οικονομία, η εξωτερική πολιτική, η άμυνα, η ασφάλεια, το μεταναστευτικό. Υπέρ της επιστροφής του τάσσεται ένα ποσοστό κατά τι μικρότερο από το τελευταίο εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ με εκείνον στο τιμόνι, (Ιούνιος 2023, 17,83%) και η ψήφος αυτή αναλύεται από τους ειδικούς περισσότερο ως συναισθηματική.
Οι μετρήσεις αυτές δείχνουν επίσης ότι η κοινή γνώμη είναι θυμωμένη με τον Αλέξη Τσίπρα -με ένα μεγάλο ποσοστό να τον έχει ξεγράψει-, όχι για την ασυνέπεια λόγων και έργων, αλλά για την ανικανότητα που επέδειξε ως πρωθυπουργός.
Με απλά λόγια, οι πολίτες φαίνεται ότι δεν τα έχουν με τον Τσίπρα επειδή έλεγε ότι θα καταργήσει με ένα νόμο και ένα άρθρο το μνημόνιο και τους έφερε το αχρείαστο και ακριβότερο τρίτο μνημόνιο. Είναι θυμωμένοι μαζί του επειδή, όταν η κατάσταση στην ευρωπαϊκή και την ελληνική οικονομία έδειξε να σταθεροποιείται, εκείνος κατάφερε η Ελλάδα να χάσει δύο χρόνια ανάπτυξης και εξέλιξης, ασχολούμενος με το πώς θα συντηρηθούν ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Στις μετρήσεις αυτές, η μεγάλη πλειοψηφία φαίνεται να μην περιμένει τίποτε από τον Αλέξη Τσίπρα και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει, για να κάνει το βήμα της επιστροφής.
Αυτό προσπαθεί με τις παρεμβάσεις του εκτός και εντός Ελλάδας. Να δείξει ότι από τον πρωθυπουργό που υπέγραφε ό,τι του έδιναν υπό το κράτος πανικού εκείνο το περίφημο βράδυ της «17ωρης διαπραγμάτευσης» στις Βρυξέλλες, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας του, έχει γίνει εξπέρ στη διεθνή ανάλυση και από τον αρχηγό που έβαζε τον Κασσελάκη στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας την κακή πολιτική επιθεώρηση που όλοι ζήσαμε επί μήνες, έχει μετατραπεί στον ηγέτη που ξέρει τι χρειάζεται ο προοδευτικός χώρος για να ανακάμψει.
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
Πριν ή μετά τις εκλογές
Οπως μας εξηγούσε πρώην στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που είναι σε θέση να γνωρίζει τις κινήσεις που γίνονται στο παρασκήνιο, «ο Τσίπρας θα επιστρέψει στην ενεργό πολιτική και εργάζεται ήδη για αυτό ο ίδιος, αλλά και άλλοι πολλοί. Ωστόσο, σήμερα που μιλάμε, δεν γνωρίζουμε ούτε το πώς ούτε το πότε».
Από την έρευνα προκύπτει ότι δύο διλήμματα βασανίζουν τον πρώην πρωθυπουργό και το επιτελείο του, οι οποίοι -κατά έγκυρες πληροφορίες- προχωρούν χωρίς οριστικό χρονοδιάγραμμα.
Το ένα δίλημμα είναι αν θα κάνει την κίνησή του πριν ή μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές. Στελέχη του επιτελείου του φέρονται να θεωρούν πως ό,τι είναι να γίνει θα πρέπει να γίνει πριν απ’ τις επόμενες εθνικές εκλογές, ώστε να προκληθεί ένα σοκ στον χώρο της Κεντροαριστεράς, μήπως και αλλάξει η δυναμική των πραγμάτων.
Δυναμική
Από ευγένεια δεν ρωτήσαμε τους συνομιλητές μας αν θεωρούν οι ίδιοι ότι ο Τσίπρας μπορεί επανεμφανιζόμενος να αλλάξει τη δυναμική των πραγμάτων στην Κεντροαριστερά και την ελληνική πολιτική γενικότερα. Ρωτήσαμε, όμως, αν το πιστεύει ο ίδιος. Είναι καλύτερα για εκείνον να επανεμφανιστεί πριν ή μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές; Και πήραμε την απάντηση: Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να θεωρεί ότι ο κατάλληλος χρόνος για να κάνει την κίνησή του είναι μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές -είτε έχουμε μία είτε δύο αναμετρήσεις- για δύο λόγους:
- Πρώτον, το τοπίο στην Κεντροαριστερά θα είναι ξεκάθαρο μετά τη νωπή λαϊκή ετυμηγορία. Εκείνοι που θα αποδοκιμαστούν, δεν θα μπορούν να εγείρουν αντιρρήσεις στα σχέδιά του.
- Δεύτερον, θεωρεί ότι ο Μητσοτάκης θα είναι νικητής, αλλά θα οδεύει για τρίτη θητεία και ο Τσίπρας φέρεται να πιστεύει ότι στην τρίτη του θητεία ο πρωθυπουργός θα είναι περισσότερο ευάλωτος.
ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ
Δεν πιστεύει στο… Κέντρο
Το έτερο δίλημμα αφορά στο πώς. Το σενάριο ο Αλέξης Τσίπρας να επιχειρήσει να εμφανιστεί μέσω ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει στην ατζέντα. Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ παρελθόν. Στα σχέδιά του είναι ένα νέο κόμμα, του οποίου εκείνος θα είναι επικεφαλής, ή ένας νέος συνασπισμός κομμάτων και κινήσεων, του οποίου ο επικεφαλής θα αναδειχθεί μέσα από κάλπες σε όλη την Ελλάδα, με τον ίδιο, προφανώς, υποψήφιο.
Σε αυτό που πολλοί στις αναλύσεις και τα ρεπορτάζ έχουν κάνει έως τώρα λάθος, είναι το ιδεολογικό και πολιτικό πρόταγμα του κ. Τσίπρα. Δεν ισχύει ότι έχει σκοπό να μετατραπεί από έναν αντισυστημικό, λαϊκιστή εκπρόσωπο της «λούμπεν Αριστεράς» σε έναν συστημικό, περισσότερο κεντρώο και λιγότερο αριστερό πολιτικό.
Για λόγους που θα εξηγήσει ο ίδιος το επόμενο διάστημα (το Ινστιτούτο Τσίπρα ετοιμάζει ημερίδα τον Ιούνιο και εκεί κάποιοι λένε θα έχουμε μία πρόγευση σχεδίων), ο κ. Τσίπρας ούτε πίστεψε ποτέ ούτε πιστεύει ούτε πρόκειται να πιστέψει στο Κέντρο. «Είναι σαφές ότι ο διαχωρισμός Κέντρο – άκρα έχει συμβάλει στην υπονόμευση της Δημοκρατίας και στην άνοδο της ακροδεξιάς, καθώς μεταξύ των δύο αυτών πολιτικών επιλογών όλο και περισσότεροι πολίτες επιλέγουν τη δεύτερη», έγραψε προχθές σε άρθρο του. Ωστόσο υποστηρίζει τις εκθέσεις Ντράγκι και Λέτα υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με τις οποίες συμφωνούν η Κεντροδεξιά και η Κεντροαριστερά της Ευρώπης, ενώ προτάσσει την ανάγκη να υπάρξουν «ευρύτερες πρωτοβουλίες συνεργασίας των ευρωπαϊκών και αμερικανικών προοδευτικών δυνάμεων…».