Η κυβέρνηση Μακρόν – Μπαϊρού αποφάσισε να κυματίζει μεσίστια η «τρικολόρ» στα δημόσια κτίρια αύριο, Σάββατο 26 Απριλίου, όταν ο 266ος Ποντίφικας θα οδεύει προς την τελευταία του κατοικία. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην εκ πεποιθήσεως αντικληρικαλιστική γαλλική Αριστερά – τέκνο μιας Γαλλικής Επανάστασης, που δεν φανταζόταν σε τι αμηχανία θα έφερνε τους επιγόνους της η κοινωνική διείσδυση του Ισλάμ, δυόμισι αιώνες αργότερα.

Ο διχασμός προσωπικότητας της γαλλικής Αριστεράς ξεκινά από το γεγονός ότι, ενώ λάτρευε τις προοδευτικές απόψεις του Φραγκίσκου, απεχθανόταν το θεσμικό του αξίωμα.

«Ερμηνεύουμε στα άκρα τις αρχές της κοσμικότητας όταν πρόκειται για το ντύσιμο των μουσουλμάνων γυναικών, αλλά βάζουμε μεσίστιες σημαίες για τον Πάπα. Δηλαδή, δύο μέτρα και δύο σταθμά», δήλωσε… αγανακτισμένη η αρχηγός των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ. Ο δε συντονιστής της «Ανυπότακτης Γαλλίας», Μανουέλ Μπομπάρ, αναρωτήθηκε πώς, μετά από αυτό, θα εξηγήσουν οι δάσκαλοι στα παιδιά τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους. Υποστήριξε, μάλιστα, ότι «σε μια κοσμική Δημοκρατία δεν κηρύσσουμε εθνικό πένθος για τον θάνατο μιας θρησκευτικής προσωπικότητας, ούτε κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος αρχηγός κράτους (σ.σ.: σαν να ήταν ο Πάπας πρόεδρος του Τουρκμενιστάν)». Ψυχραιμότερος ο γενικός γραμματέας του Κ.Κ. Γαλλίας, Φαμπιάν Ρουσέλ, αρνήθηκε να μπει στη διαμάχη, λέγοντας ότι «υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα για τον κόσμο».

Από τη μεριά τους, οι Γάλλοι δεξιοί (καθολικοί κατά τεκμήριο) δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τις μεσίστιες σημαίες, παρότι διαφωνούσαν σε πολλά με τον Φραγκίσκο, ειδικά στο Μεταναστευτικό. Παρόμοια διαμάχη είχε ανακύψει το 2005 (κατά σύμπτωση στα 100 χρόνια από τον χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας στη Γαλλία), όταν ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Ραφαρέν είχε διατάξει να αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες στα δημόσια κτίρια μετά τον θάνατο του Πάπα Ιωάννη-Παύλου Β’.