Από το 2006 πάλευε με τον καρκίνο, κάτι που γνώριζε μόνο η οικογένεια του και η καγκελάριος. Σύμφωνα μάλιστα με την κόρη του Κριστίνε, η αναπηρία του πατέρα της ήταν το λιγότερο από τα χειρότερα. Το περιστατικό που περιγράφει η Δήμητρα Κυρανούδη στη Deutsche Welle είναι ενδεικτικό. Ένα βράδυ του 2010 ο Σόιμπλε ψήνεται στον πυρετό όταν του τηλεφωνεί η Άγκελα Μέρκελ από τη Μόσχα ανήσυχη για την ελληνική κρίση.
«Πέταξα την Κυριακή με αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας για τις Βρυξέλλες ενάντια σε κάθε ιατρική λογική. Με συνόδευσε η σύζυγός μου για προληπτικούς λόγους» (…) «Επιστρέφοντας η γυναίκα μου με συνόδευε πάλι, μεταφέροντας ένα μπουκάλι με φαρμακευτικό έγχυμα, το οποίο έδεσε με ένα κορδόνι μέσα στο αεροσκάφος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα: την ώρα που η υγεία μου κρεμόταν από ένα κορδόνι, η σταθερότητα του ευρώ και μαζί το μέλλον της Ευρώπης κρέμονταν από μια κλωστή».
Η κλωστή της Ευρώπης δεν κόπηκε τελικά και η Ελλάδα δεν βγήκε από το ευρώ, κάτι που οφείλεται περισσότερο σε πολιτικούς όπως ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και ο Μάριο Ντράγκι. Αλλά δεν έγινε ούτε πεδίο πειραματισμών από μαθητευόμενους μάγους και αυτό οφείλεται περισσότερο σε πολιτικούς όπως ο Σόιμπλε. Την τελευταία λέξη είχε ο ελληνικός λαός που έβαλε πλάτη, μάτωσε, έχασε αλλά στάθηκε όρθιος και σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στις χώρες που οδηγούν την κούρσα της ανάπτυξης. Κάτι που ο μακροβιότερος βουλευτής της Μπούτεσταγκ ούτε προέβλεψε, ούτε το έκανε ευκολότερο. Αλλά όπως είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τουλάχιστον το σεβάστηκε.
Παύλος Ντε Γκρες: Common People*
Η σημερινή θέση της Γερμανίας και της Ελλάδας, διαψεύδει την περίφημη φράση ότι στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί. Αυτό δεν ισχύει πια ούτε στο ποδόσφαιρο, πόσο μάλλον στην πολιτική, όταν λείπουν πολιτικοί του διαμετρήματος της Αγκελα Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οι οδυνηρές στιγμές και οι πικρές αλήθειες από μια περίοδο που όλοι θυμούνται και κανείς δεν αναπολεί, ξεπηδούν από το βιβλίο «Αναμνήσεις. Η ζωή μου στην πολιτική» που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του πρώην τσάρου της Γερμανικής οικονομίας.
Συνολικά 656 σελίδες, εκ των οποίων οι 100 αφιερωμένες στην ευρωκρίση και την Ελλάδα, αριθμεί το βιβλίο στο οποίο ο Σόιμπλε λέει περισσότερα από όσα είχε πει δημοσίως εν ζωή. Εκεί αποκαλύπτει όσα έλεγε, όσα άκουγε και κυρίως όσα καταλάβαινε με το βαθύ πολιτικό του ένστικτο, πίσω από τις κλειστές πόρτες των συναντήσεων κορυφής και των ατελείωτων διαπραγματεύσεων στα Γιουρογκρουπ.
Η αλήθεια είναι ότι πολλά από αυτά τα γνωρίζαμε ως ένα βαθμό, όσο δηλαδή επέτρεπαν οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, οι επίσημες τοποθετήσεις αλλά και βιβλία-ντοκουμέντα που είχαν προηγηθεί (όπως το εξαιρετικό «Η τελευταία μπλόφα» των Ελένης Βαρβιτσιώτη και Βικτωρίας Δενδρινού). Η ελληνική χρεοκοπία, οι πιέσεις για δημοσιονομική σταθερότητα, οι «καλοί» νότιοι και οι «κακοί» βόρειοι, ο ρόλος του ΔΝΤ, οι απειλές για Grexit, η καταστροφική διαπραγμάτευση του ’15 από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Βαρουφάκη και η κωλοτούμπα Τσίπρα που απέτρεψε την βουτιά σε ένα γκρεμό στον οποίο ο ίδιος μας είχε σπρώξει.
Όμως πάντα υπάρχει κάτι παραπάνω να ειπωθεί. Όταν μάλιστα αυτό αφορά την ιστορία έτσι όπως την αφηγείται ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της, οι αποκαλύψεις παίρνουν άλλη μορφή. Σχεδόν υπερβατική, αφού ο συγγραφέας δεν είναι εδώ για να αντικρούσει ή να υπερασπιστεί αυτά που γράφει, και το κυριότερο; Δεν τον ενδιαφέρει πια. Βλέπετε, τα μετά θάνατον απομνημονεύματα είναι απεξαρτημένα από τις δεσμεύσεις της εγκόσμιας ζωής.
Ειδήσεις σήμερα
Βουλή: Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τις μεταρρυθμίσεις στο ΕΣΥ
Τέμπη: Ελεύθερος υπό όρο στέλεχος της ΕΡΓΟΣE μετά την απολογία του στον ανακριτή
Τραγωδία στη Θεσσαλονίκη: Γυναίκα ανασύρθηκε νεκρή μετά από πτώση στον Θερμαϊκό