Όμως είναι επίσης αλήθεια, ότι όλοι περίμεναν κάτι τέτοιο από ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Φαραντούρης συνδυάζοντας και τις δύο ιδιότητες δεν έχει πρόβλημα να προβάλλει την μία, αδειάζοντας την άλλη. «Ευχής έργο να πέσει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη από την ευρωπαία εισαγγελέα», αναφώνησε ο πολιτικός Φαραντούρης, αφήνοντας έκθετο τον νομικό Φαραντούρη.

«Η  Δημοκρατία αποκαταστάθηκε στη χώρα μας το  1974 και η αμφισβήτηση του Συντάγματος,  της Δικαιοσύνης και εν γένει των Θεσμών αποτελεί  το αρχικό στάδιο της εγκαθίδρυσης του αυταρχισμού», υπενθύμισε αυστηρά η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων στον κ. Φαραντούρη, ο οποίος όμως δεν πτοήθηκε. Αντιθέτως, επανήλθε  δριμύτερος λέγοντας πως μονταρίστηκαν οι δηλώσεις του ως «Καθηγητή του Ευρωπαϊκού Δικαίου και Συμβούλου του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ» και επανέλαβε αυτό που σωστά είχαμε καταλάβει εξ αρχής: «ΝΑΙ: Η εισαγγελική έρευνα απ’ όπου κι αν προέρχεται μπορεί και οφείλει να ρίξει φως σε αδιαφανείς διαδικασίες και στη διαλεύκανση σκανδάλων και εγκλημάτων και να οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις και προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία, όπως συμβαίνει σε κάθε ευνομούμενο κράτος. Η δικαιοσύνη θα αποδοθεί. Η δημοκρατία θα νικήσει».

Στο τελευταίο θα συμφωνήσουμε με τον κ. Φαραντούρη. Η δικαιοσύνη όντως αποδίδεται και η δημοκρατία στο τέλος νικά. Το είδαμε στην πολιτική σκευωρία του σκανδάλου Νοβάρτις, στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και στην αναμέτρηση της ελληνικής δημοκρατίας με το τέρας του λαϊκισμού και της τοξικότητας της εποχής των Μνημονίων. Ένα τέρας που εν πολλοίς έθρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ του ’15 με τον Πολακισμό, τις κρεμάλες, τους γερμανοτσολιάδες και την συστηματική προσπάθεια απαξίωσης των θεσμών. Κάτι που δυστυχώς, κάνει ακόμα και σήμερα η ηγεσία του.

Η ανιστόρητη και προκλητική δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη για διεξαγωγή εκλογών παρουσία διεθνών παρατηρητών, αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος, κάτι που κανείς δεν είχε διανοηθεί στα 50 χρόνια της ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας που οψίμως προσπαθεί να κάνει rebranding και αποκηρύσσει τα πεπραγμένα της δικής του διακυβέρνησης, το είχε αποτολμήσει δειλά και όταν κατάλαβε τι εκστόμισε, το μάζεψε με γραπτή δήλωση. Ο Κασσελάκης πάλι επιμένει, που σημαίνει δύο τινά: Η’ καταλαβαίνει τι λέει, ή δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ποιο από τα δύο άραγε είναι χειρότερο;