Κατ’ αρχάς δεν πρόκειται για ένα 1,1 δισ. που θα δοθεί εφάπαξ και τελείωσε, αλλά για ένα 1,1 δισ. που θα δίνεται κάθε χρόνο, σε μόνιμη βάση και ανεξαρτήτως πλεονάσματος. Κατά δεύτερον, ανακουφίζει άμεσα από φέτος τον Νοέμβριο δύο κοινωνικές ομάδες που «αντιστοιχούν» σε εκατομμύρια συμπολίτες μας. Κατά τρίτον, το κομμάτι που αφορά τα μισθώματα έχει και παράπλευρα πολύ σημαντικά οφέλη, αφού θα λειτουργήσει υπέρ του «ασπρίσματος» των εσόδων από ενοίκια.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το μέσο δηλωθέν ενοίκιο στην Ελλάδα είναι… 255 ευρώ, την ώρα που όλοι γνωρίζουμε πως ζητούνται ακόμα και 700 ευρώ για δυαράκια. Η επιστροφή του ενοικίου από το κράτος θα οδηγήσει πολλούς μισθωτές να πιέσουν τους ιδιοκτήτες να αναγράφουν στο συμβόλαιο το πραγματικό ποσό που πληρώνουν. Ο αντίλογος στο σημείο αυτό είναι αναμενόμενος: Γιατί να συμφωνήσουν οι ιδιοκτήτες όταν θεωρούν ότι ήδη φορολογείται υπέρμετρα η ακίνητη περιουσία τους; Εδώ θα πρέπει να πέσουν στο τραπέζι και άλλα μέτρα, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα εισοδήματα από ενοίκια που ήδη επεξεργάζεται το οικονομικό επιτελείο.

Κάπως έτσι πάντως επανέρχεται στη δημόσια συζήτηση το «χάσμα» μεταξύ των δηλωθέντων και των πραγματικών εισοδημάτων. Σύμφωνα με τις φορολογικές δηλώσεις, δικαιούχοι της επιστροφής ενοικίου είναι περίπου το 80% των νοικοκυριών που νοικιάζουν. Και επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως δεν είναι μόνο οι ιδιοκτήτες που δηλώνουν μικρότερα ενοίκια από αυτά που πραγματικά εισπράττουν, αλλά και ενοικιαστές που έχουν υψηλότερες αποδοχές από αυτές που δηλώνουν.  Αφήνοντας έτσι εκτός επιδομάτων και ενισχύσεων μια μεγάλη μερίδα μισθωτών  εργαζομένων.

Αλλά για την ώρα δεν υπάρχει εναλλακτική βάση υπολογισμού για τη χάραξη των κοινωνικών πολιτικών, εκτός από αυτά που δηλώνονται στην εφορία. Το καλό είναι ότι το κυνήγι των αδήλωτων εισοδημάτων φέρνει καρπούς. Η ψηφιοποίηση των συναλλαγών και η διασύνδεση των POS αύξησαν θεαματικά τους τζίρους σε κλάδους παροχής υπηρεσιών που μέχρι πρότινος δήλωναν ελάχιστα. Μέχρι να καταλάβουμε όλοι ότι η φορολογική συμμόρφωση δεν έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, αλλά βοηθά στη δικαιότερη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.