Μια βραδιά αστυνομικής λογοτεχνίας με έντονο σασπένς, συναίσθημα, κοινωνικές προεκτάσεις και άρωμα Αργεντινής έζησε την περασμένη Τετάρτη το Αθηναικό κοινό που παρευρέθηκε στο κατάμεστο Malvazia, με τους ηθοποιούς Γρηγόρη Βαλτινό και Κατερίνα Κρέπη να παρασύρουν τους παριστάμενους  στο  σαγηνευτικό και ταραχώδες Μπουένος Άιρες και τη μυστηριώδη ζωή της πρωταγωνίστριας Ισαβέλλα Μορένο, διεγείροντας τη φαντασία και την ανυπομονησία του κοινού να διαβάσει την πολλά υποσχόμενη «Ευχή», ενώ ο καταξιωμένος δημοσιογράφος και διευθυντής του ΙΑΝΟΥ Σταδίου, Νίκος Θρασυβούλου, μίλησε για την πλοκή του βιβλίου, τις συγγραφικές τεχνικές της συγγραφέως, το ύφος και τη σπουδαία λογοτεχνική του θέση στη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή και προχώρησε «ανακρίνοντας» τη Μαρία Καραγιάννη, η οποία ήταν πρόθυμη και έτοιμη να απαντήσει σε κάθε ερώτηση και να ενημερώσει το κοινό για το νέο αυτό συγκλονιστικό μυθιστόρημα, την έρευνα που χρειάστηκε να πραγματοποιήσει, την έμπνευση πίσω από τα βιβλία της και γενικά, να επιτρέψει μία ματιά στα παρασκήνια αυτής της μαγικής διεργασίας.

Τη βραδιά τίμησαν με τη παρουσία τους εξαίρετοι καλεσμένοι από τον ακαδημαϊκό, Θεσμικό και επαγγελματικό κόσμο της πόλης, αγκαλιάζοντας τη συγγραφέα η οποία, εκτός από την ικανότητά της να συνθέτει συναρπαστικές ιστορίες, είναι και αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας.

Μετά το πέρας της εκδήλωσης ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα με τη μαγευτική φωνή του Βαγγέλη Ζούλα συνοδευόμενη από τις νότες του Ζώη Πατέλη, μετατρέποντας την παρουσίαση σε μία ξεχωριστή καλοκαιρινή γιορτή, όπου πρωταγωνίστησε η Τέχνη.

Από το οπισθόφυλλο:

Μερικές φορές δυσκολεύομαι να το πιστέψω, αλλά κάποτε υπήρξα νέα. Στη ζωή μου δεν κατάφερα τίποτα σπουδαίο. Ήμουν απλώς μια γυναίκα που ήθελε να αγαπηθεί πολύ, κι όχι από πολλούς. Αυτό ήταν το έγκλημά μου. Όμως, η μοίρα μου, παρά τις μάταιες προσδοκίες μου, είχε γραφτεί με το πρώτο μου κλάμα χρόνια πριν, κι όπως πάντα το μέλλον είχε κριθεί και αποφασιστεί πριν καν ξεκινήσει εκείνη η ιστορία – η ωραιότερη και φρικτότερη ιστορία που θα μπορούσε κανείς να ευχηθεί, κι όταν πια ξεκίνησε ήταν ήδη πολύ αργά…

Έτσι ξεκινά την αφήγησή της η Ισαβέλλα Μορένο, η οποία εγκατέλειψε για πάντα τη χώρα όπου γεννήθηκε, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγει από οδυνηρές αναμνήσεις, πεπεισμένη πως, αν έβαζε ανάμεσα σ’ εκείνη και στο παρελθόν έναν ολόκληρο ωκεανό, η φωτιά που έκαιγε μέσα της σιγά-σιγά θα κόπαζε. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα τα φαντάσματα που στοίχειωσαν τη νιότη της επιστρέφουν και τότε αρχίζει να θυμάται…

Η Μαρία Καραγιάννη έχει δηλώσει πως για τα βιβλία της επιλέγει χώρες που η ιστορία τους τις βαραίνει. Μετά τα Στη σκιά της σιωπής και Το σπίτι των γλάρων, επιστρέφει με την Ευχή, για να μεταφέρει αυτή τη φορά τον αναγνώστη στο σύγχρονο Μπουένος Άιρες, όπου κάτω από τις φωτεινές μαρκίζες των λεωφόρων του, απλώνεται ένα ολόκληρο θέατρο σκιών βαθιά ριζωμένο στα χρόνια της πιο απάνθρωπης δικτατορίας. Γιατί στην Αργεντινή αν δεν ξέρεις τα πάντα για τον άλλον, είναι σαν να μην ξέρεις τίποτα.

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα ρεαλισμού, άλλοτε άγριο κι άλλοτε βαθιά συγκινητικό που θέτει ηθικά διλήμματα, κι εστιάζει στα γονεϊκά πρότυπα, στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη θυσία της υπέρτατης αγάπης.

Η συγγραφέας:

Η Μαρία Καραγιάννη γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην Καλαμάτα. Το 2003 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και πολύ σύντομα πέρασε τις πύλες της Νομικής Σχολής Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα οικονομικά. Εξισορροπεί την καθημερινότητά της με την έμπνευση και την ευαισθησία της γραφής. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και με κάθε ευκαιρία στριμώχνει όνειρα και προσδοκίες σε μια μικρή βαλίτσα και ταξιδεύει στις πόλεις του κόσμου.

Το 2015 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, Στη σκιά της σιωπής, από τις εκδόσεις Πηγή, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και παγκόσμια αποδοχή καθώς μεταφράστηκε στην αγγλική και κινεζική γλώσσα, ενώ το 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος Το σπίτι των γλάρων, το οποίο έλαβε διθυραμβικές κριτικές.