Η παρουσία του Κώστα Γεωργουσόπουλου στην παρουσίαση των σπουδαστών της Α. Σ. Δ. Τέχνης «Ιάκωβος Καμπανέλλης» του δήμου Αγίας Βαρβάρας ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για όλους, όσους είχαν την τύχη να παρευρίσκονται και να ακούσουν τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά του, για την υψηλής ποιότητος καλλιτεχνική εκπαίδευση, την οποία παρέχει ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός οργανισμός, αλλά και τον θαυμασμό του για τις επιδόσεις και το ήθος των σπουδαστών. Η τελευταία βραδιά ήταν αφιερωμένη στο έργο του Κ.Χ .Μύρη (ψευδώνυμο του Κ. Γεωργουσόπουλου)και ήταν η παρουσίαση με την οποία έκλεινε και το ετήσιο αφιέρωμα στον Ιάκωβο Καμπανέλλη.

Η «Ορέστεια αλλιώς» σε κείμενα του Ιάκωβου Καμπανέλλη και διδασκαλία της Κατερίνας Καμπανέλλη, «Αγγελιοφόροι από τις τραγωδίες του θηβαϊκού κύκλου», κείμενα σε μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη και διδασκαλία του Νικόλα Παπαγιάννη, ήταν τα κείμενα, εκείνα, τα οποία οι σπουδαστές του πρώτου και δεύτερου έτους, παρουσίασαν.

Ιδιαίτερη εντύπωση, όμως, έκαναν οι οκτώ σπουδάστριες του τρίτου έτους -πτυχιούχοι ηθοποιοί πλέον, καθ’ όσον φέτος αποφοίτησαν με επιτυχία από την Σχολή-, οι οποίες παρουσίασαν απόσπασμα από το θεατρικό έργο «Γράμμα στον Ορέστη», του Ιάκωβου Καμπανέλλη και σε διδασκαλία του Γιάννη Παπαγιάννη.

Με την παρουσίαση, αυτή, έληξε το «έτος Καμπανέλλη», ένα αφιέρωμα της Σχολής στην δημιουργία της οποίας ο συγγραφέας είχε μεγάλο και πολύ σημαντικό ρόλο.

Ευφυής η επιλογή του κειμένου αυτού από τον κ. Παπαγιάννη -προσωπικά δεν το γνώριζα, αλλά, είμαι ευτυχής που το έμαθα- και επίσης, εξαιρετική η επιλογή του να παρουσιάσει ως χορικό τραγωδίας τον μονόλογο της Κλυταιμνήστρας. Η επιλογή του να εναλλάσσονται τα πρόσωπα αναλόγως με το κείμενο (κάθε «κατάσταση» ερμηνευόταν από διαφορετική ηθοποιό, ήταν απολύτως επιτυχημένη και έδωσε την δυνατότητα να παρουσιάσουν οι ηθοποιοί τις μεγάλες δυνατότητές τους και ποικιλία των εκφραστικών μέσων τους.

Πράγματι, οι κυρίες Αμαλία Κωτσαδάμ, Καραμέρη Χριστιάννα, Δαρείου Λένα, Γκινίκη Χρύσα, Μητράκα Εύη, Κεσίλογλου Μαρία, Κωνσταντίνου Κατερίνα και Ιωαννίδου Ρεγγίνα, βγαίνουν στην ανοικτή θάλασσα της επαγγελματικής πορείας πλήρεις εφοδίων. Η παρουσίασή τους δεν άφηνε υποσχέσεις, υποκριτικής επάρκειας και υψηλής ερμηνευτικής αξίας, μόνον, αλλά, καλλιέργησε και προσδοκίες ολοκληρωμένων καλλιτεχνικών προσωπικοτήτων, δικαιώνοντας το επί τρία έτη έργο των δασκάλων τους, αλλά ταυτοχρόνως, πιστοποιώντας την υψηλή εκπαιδευτική εργασία που προσφέρει η συγκεκριμένη σχολή.

Αυτό, δεν αποτελεί, μόνον, δική μου διαπίστωση. Είναι τα σχόλια του μέγιστου δασκάλου του θεάτρου και της τέχνης του λόγου, του Κώστα Γεωργουσόπουλου, ο οποίος κατά την διάρκεια της παράστασης δεν συγκρατούσε τον θαυμασμό του ψυθιρίζοντας «μπράβο παιδί μου», «μα είναι απίστευτο παιδιά, ακόμη σπουδαστές, να λειτουργούν στην σκηνή με αυτόν τον τρόπο». Επιστέγασμα σε όλη την παρουσίαση ήταν ο λόγος του, απευθυνόμενος στους σπουδαστές «ο δάσκαλός μου, ο μεγάλος Ροντήρης, έλεγε ότι αν κάποιος μπορεί να συλλάβει το συναίσθημα έστω και κατ’ ελάχιστο, της αρχαίας τραγωδίας, τότε μπορεί να παίξει τα πάντα! Μπράβο σας και μπράβο στους δασκάλους σας»!

Στην συζήτηση μετά την παρουσίαση, απευθυνόμενος στον διευθυντή και τους διδάσκοντες, είπε «σήμερα κατάλαβα, συνειδητοποίησα, ότι ο Καμπανέλλης είναι η συνέχεια των Ελλήνων τραγικών».

Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο, ει μη μόνον να ευχαριστήσω όσους εργάζονται σε αυτή την Σχολή και να ευχηθώ να συνεχισθεί η δουλειά αυτή, αδιατάρακτα και εν ειρήνη…