Η Μπεατρίς είναι μια γυναίκα που τα μάτια της έχουν δει πολλά και κάθε φορά έχει τον τρόπο να βρίσκει τη λύση στα θέματα που την απασχολούν. Αυτό κάποιες φορές βέβαια σημαίνει ότι οι αποφάσεις της πληγώνουν τους άλλους. Τώρα όμως, που η υγεία της την προδίδει και όλα δείχνουν ότι διανύει την τελική ευθεία της, γεμάτης εμπειρίες, ζωής της, στρέφεται σε ένα από τα πρόσωπα που πλήγωσε ίσως περισσότερο από όλους.

Την Κλερ, την κόρη του μεγάλου έρωτά της, του σημαντικότερου άνδρα που πέρασε από τη ζωή της. «Το φιλμ αναφέρεται στη συγχώρεση. Μόνο όταν συγχωρείς μπορείς να νιώσεις απελευθερωμένος», λέει σε συνέντευξή της η συμπρωταγωνίστρια της Ντενέβ, Κατρίν Φρο, η οποία υποδύεται μια έμπειρη μαία που ζει μια τακτοποιημένη ζωή με το γιο της, φροντίζοντας τον κήπο της και προσπαθώντας να βρει μια λύση στο ορατό ενδεχόμενο του λουκέτου στην κλινική όπου εργάζεται.

Από την άλλη μεριά, η Μπεατρίς Σομπολέφσκι ξέρει πού να βρει μετρητά όταν τα χρειάζεται, κερδίζει εύκολα στο πόκερ ποσά που θα τη διευκολύνουν στις υποχρεώσεις της, ενώ παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει δεν μπορεί να αρνηθεί τα τσιγάρα της και το καλό κρασί που συνοδεύει ένα γεύμα που ο γιατρός της έχει συστήσει να αποφεύγει. Ακόμη και όταν οι τσέπες της είναι άδειες, δεν θα τη δείτε να κυκλοφορεί απεριποίητη. «Είναι μυστήριο πώς συνέβη αυτό. Είναι θαύμα. Την έβλεπα να ανθίζει ερμηνεύοντας αυτό το ρόλο και πραγματικά συγκινήθηκα. Αφησε τον εαυτό της ελεύθερο στα γυρίσματα», λέει για εκείνην ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Μαρτίν Προβόστ. Η ίδια αποκάλυψε ότι δεν γνωρίζονταν αρκετά καλά με την Κατρίν Φρο, τη συμπρωταγωνίστριά της. «Δεν είχαμε συναντηθεί στο παρελθόν και αυτό ωφέλησε την ταινία. Δεν υπήρχε κάποιο ίχνος εγγύτητας και συμπάθειας μεταξύ μας», υποστηρίζει.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα, εκτός συναγωνισμού, στο τελευταίο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου κι εκεί η μεγάλη σταρ του γαλλικού σινεμά ρωτήθηκε αν νιώθει ότι μόλις έπαιξε σε μια μεγάλη ταινία, ισάξια των αριστουργημάτων του παρελθόντος στα οποία έχει πρωταγωνιστήσει στο παρελθόν. «Κανείς δεν ξεκινάει τα γυρίσματα πιστεύοντας ότι φτιάχνει ένα κομψοτέχνημα. Όταν γυρίσαμε τη “Σειρήνα του Μισισιπή” με τον Φρανσουά Τριφό, οι κριτικοί την έθαψαν. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να αναγνωριστεί ως μια μεγάλη ταινία. Χρειάζεται χρόνος για να ξέρουμε αν μια ταινία είναι σπουδαία ή όχι», υποστήριξε.

Στα 73 της χρόνια και με περισσότερες από εκατό ταινίες στο βιογραφικό της, η Κατρίν Ντενέβ συνεχίζει την πορεία της διαψεύδοντας όσους πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ρόλοι για γυναίκες στο σινεμά μετά τα 40. «Η πρόκληση του να μεγαλώνεις στις ΗΠΑ είναι πολύ μεγάλη. Δεν λέω ότι είναι εύκολο στην Ευρώπη αλλά τουλάχιστον εδώ τα στούντιο και οι δημιουργοί δεν αποκλείουν τις γυναίκες που έχουν πατήσει τα 40 τους χρόνια.

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι πρωταγωνιστές είναι 40 και 50 και 55 ετών», σημειώνει και προσθέτει: «Προσπαθείς να μεγαλώνεις με όσο περισσότερη χάρη διαθέτεις και αποφεύγεις την εμμονή με την εικόνα σου. Υπάρχει μεγάλη πίεση να υποκύψεις σε αυτό τον πειρασμό και όταν το κάνεις, που είναι εύκολο να σου συμβεί, συνειδητοποιείς τελικά ότι είναι μια παγίδα», υποστηρίζει.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΓΚΑΣ

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου