Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Εντάξει, ο πρώτος «ποιητής» είναι κατανοητό τι θέλει να πει. Οτι θα αμφισβητήσει την εκλογική ήττα του κι ας ξέρει ότι έχει χάσει. Ο άλλος «ποιητής», όμως, τι ακριβώς λέει; Οταν υποστηρίζει την «αδήριτη ανάγκη για την τήρηση από όλους των μέτρων υγειονομικής προστασίας» και ταυτοχρόνως καταγγέλλει τον Κ. Μητσοτάκη ότι προσπαθεί να δημιουργήσει «τεχνητή ένταση»; Τι θέλει να πει όταν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα πάει στο Πολυτεχνείο ούτε και στην όποια «πορεία» και απλώς αντιπροσωπεία του θα καταθέσει στεφάνι στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και την ίδια στιγμή ο γραμματέας του δηλώνει ότι η απαγόρευση συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων σε όλη την επικράτεια «δεν είναι μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας», αλλά είναι «η εκτροπή»; Μιλώντας ταυτόχρονα για «αδιανόητη πραξικοπηματική κίνηση» και «χουντικής έμπνευσης μέτρο»; Μόνο κάποιο είδος «πολιτικού διπολισμού» -πέραν της γνωστής υποκρισίας- μπορεί να εξηγήσει και όχι να δικαιολογήσει μια τόσο ακραία αντιφατική συμπεριφορά.

ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι επιχειρείται κάποια «εκτροπή χουντικής έμπνευσης», έπρεπε ήδη να βρίσκεται στους δρόμους. Δεν βρίσκεται όμως και, όπως διαβεβαιώνει, δεν πρόκειται να βρεθεί κιόλας, γιατί θα είναι σε καραντίνα. Τι περιμένει, αν απλώς δεν τερατολογεί σκοπίμως; Να τελειώσει η καραντίνα και μετά να επαναφέρει το… καταλυμένο πολίτευμα; Κι αν όντως πιστεύει, όπως λέει, ότι πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα τα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας, γιατί δεν λέει κάτι στο ΚΚΕ και τον Γ. Βαρουφάκη, που θέλουν να «αγωνιστούν» με το ζόρι και φέτος στην κορύφωση της πανδημίας; Γιατί εμμέσως τους παρέχει κάλυψη, ενώ έχουν διακηρύξει ότι θα κάνουν πορεία; Και γιατί μαζί με τα δύο κόμματα που σκέπτονται και πράττουν με άφρονα τρόπο, παρέχει κάλυψη και στους πάσης φύσεως ψεκασμένους, οι οποίοι θα βγουν να «αγωνιστούν», όχι για τις αξίες του Πολυτεχνείου, αλλά για τις εμμονές των συνωμοσιολόγων;

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ κανείς από τον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Εχει δώσει επαρκέστατα και μη αναστρέψιμα δείγματα γραφής. Περιμένει όμως μια στοιχειώδη αυτοπροστασία από την «πολιτικά διπολική» συμπεριφορά. Γιατί, όπως και να το δει κανείς, δεν γίνεται και να λες ότι υπάρχει κίνδυνος υπερμετάδοσης, κατηγορώντας την κυβέρνηση γιατί δεν παίρνει σκληρότερα μέτρα, αλλά και να απαιτείς να καταστρατηγηθούν τα μέτρα, προκειμένου να μην καταλυθεί η Δημοκρατία. Δεν γίνεται να κρύβεσαι πίσω από τους άλλους κάνοντας τον σοβαρό και να σπρώχνεις τους άλλους να κάνουν αυτό που θεωρείς λάθος. Με άλλα λόγια, δεν γίνεται, δηλαδή, να είσαι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».

ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΙΣΜΟΣ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ

Μαυραγορίτες και μαυραγοριτισμός υπάρχουν πάντα. Ακόμα και σε κανονικές συνθήκες. Εκεί όμως που είναι η χαρά τους και οι μεγάλες μπάζες, είναι σε καιρούς πολέμου ή εμπάργκο. Οπως κακή ώρα τώρα, που η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο με τον Covid και υφίσταται εμπάργκο στην κάλυψη των αναγκών της.

Πρόκειται για κανονικό μαυραγοριτισμό να γίνονται ανατιμήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης, μέσα σε συνθήκες καραντίνας, γενικευμένης ανασφάλειας και ανέχειας. Πρόκειται για στυγνή κερδοσκοπία να γίνονται υποκείμενα εκμετάλλευσης άνεργοι, εργαζόμενοι που βρίσκονται σε αναστολή εργασίας ή που είναι πιθανόν να χάσουν τη δουλειά τους. Oπως και όλοι οι υπόλοιποι που καταφέρνουν να στέκονται στα πόδια τους, αλλά αισθάνονται ανασφάλεια για το αύριο. Και να κερδοσκοπούν ποιοι; Οι κερδισμένοι της πανδημίας! Αυτοί που μέσα στην κρίση βγάζουν περισσότερα απ’ όσα έβγαζαν πριν από την πανδημία. Είναι πρόκληση που υπερβαίνει κατά πολύ το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης που ψελλίζουν σαν γελοία δικαιολογία. Με το πετρέλαιο στα τάρταρα και το κόστος παραγωγής μειωμένο, είναι αδιανόητο να αυξάνονται οι τιμές σε προϊόντα και μάλιστα πρώτης ανάγκης.

Η Πολιτεία ήδη έστω και με μικρή καθυστέρηση αντιδρά. Οφείλει όμως να είναι αμείλικτη απέναντι σε όσους επιδίδονται σε αισχροκέρδεια. Οχι μόνο για λόγους εμπορικούς. Αλλά και για λόγους ηθικούς. Η τιμωρία των μαυραγοριτών οφείλει να είναι παραδειγματική και συμβολική συνάμα. Δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να ζει τη φρίκη της πανδημίας και κάποιοι να κάνουν πάρτι με συνωστισμό κερδών.

«ΠΕΡΙΕΡΓΑ» ΠΡΑΓΜΑΤΑ…

Με εντυπωσιακή σπουδή η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων έσπευσε να γνωμοδοτήσει ότι η απαγόρευση των συναθροίσεων σε όλη την επικράτεια βρίσκεται εκτός συνταγματικού πλαισίου κι επομένως πρέπει να ανακληθεί άμεσα. Και είναι εντυπωσιακή η σπουδή της όχι μόνο γιατί η ίδια πριν από… μία μέρα (14/11/2020 !) απαιτούσε την αναστολή λειτουργιών της Δικαιοσύνης… λόγω κορωνοϊού. Να είναι, άραγε, μόνο η μαγεία του συνδικαλισμού και του «αμύνεσθαι» περί… πάρτης και όχι πάτρης;

Είναι εντυπωσιακή και νομικά. Ο κορυφαίος συνταγματολόγος Ν. Αλιβιζάτος έφτασε στο σημείο να πει «εκπλήσσομαι για την ευκολία με την οποία, υπό τις σημερινές ειδικά συνθήκες, ορισμένοι συνάδελφοι, αλλά και δικαστικοί λειτουργοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τη συγκεκριμένη απαγόρευση αντισυνταγματική». Κι αυτό γιατί, όπως επιχειρηματολογεί, αυτή την απαγόρευση την επιτρέπει ρητά η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του περασμένου Μαρτίου (άρθρο 68 παράγραφος 2 του Ν. 4683/2020), αρκεί να έχει διατυπώσει γνώμη η Εθνική Επιτροπή Δημόσιας Υγείας. Η οποία έχει διατυπώσει ήδη γνώμη και μάλιστα θετική. Κι όπως είπε ο καθηγητής, «κανένα δικαστήριο δεν έχει κηρύξει τη διάταξη αυτή αντισυνταγματική»…

«ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΣΚΟΙΝΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ»

Η εικόνα του σιδηρόφρακτου Μ. Μαξίμου όταν ένοικός του ήταν ο Α. Τσίπρας είναι διάσημη και αξέχαστη. Η εικόνα της κατάληψης της Θεσσαλονίκης το 2018 από τα ΜΑΤ προκειμένου ο τότε πρωθυπουργός να πάει στη ΔΕΘ έχει κερδίσει θέση στην ιστορία. Οπως και τα χημικά εναντίον παιδιών και γυναικών σε συλλαλητήρια για το Σκοπιανό.

Ομως πάει πολύ να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ο ΣΥΡΙΖΑ για την απαγόρευση των συναθροίσεων –εν όψει Πολυτεχνείου και εν μέσω πανδημίας, 71 ήταν χθες οι νεκροί, νέο ρεκόρ- όταν επί των ημερών του είχε απαγορεύσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, 35(!) συναθροίσεις και συγκεντρώσεις. Μεταξύ αυτών ήταν και οις υγκεντρώσεις στις 15 και 16 Νοεμβρίου 2016 (παραμονή της επετείου του Πολυτεχνείου) λόγω της επίσκεψης του τότε Αμερικανού προέδρου Μπ. Ομπάμα. Το 2016 βέβαια δεν υπήρχε πανδημία…

Αλλά, όπως φαίνεται, κάποιοι μπορούν και «μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου».

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr