Ο,τι όπλα και αν διαθέτει το επιχείρημα, δεν έχει την ικανότητα να μπορεί να εισχωρήσει στο μυαλό κάποιου με το κατάλληλο συναισθηματικό νυστέρι.

Το επιχείρημα δεν χρειάζεται κατ’ ανάγκην το συναίσθημα, ενώ προπαγάνδα χωρίς συναίσθημα δεν υφίσταται. Το συναίσθημα επικρατεί. Και είναι η πρώτη και σημαντικότερη αντιληπτική μέθοδος του γύρω κόσμου και της καθημερινής πραγματικότητας. Οσο πιο σύνθετη και όσο πιο πολλές απαιτήσεις έχει για να την κατανοήσει κανείς τόσο πιο εύκολα έρχεται το συναίσθημα και λύνει πανεύκολα τις πιο δύσκολες ασκήσεις κατανόησης. Εν ολίγοις, το επιχείρημα έχει χάσει πριν καν διατυπωθεί. Από τα αποδυτήρια, που λένε.

Ας δούμε την υπόθεση των Τεμπών, τώρα που έχει περάσει ένα μικρό διάστημα από την κορύφωση της απόλυτης συναισθηματικής του κυριαρχίας και παράλληλα φαίνεται να έχουν μειωθεί η ένταση και το εύρος της κομματικής εκμετάλλευσής της από την αντιπολίτευση.

Κυριαρχεί το γεγονός ότι όλες οι θεωρίες περί ξυλολίου, περί παραπανίσιων βαγονιών, περί παράνομου υγρού για νόθευση καυσίμων, περί άλλου υγρού που χρησιμοποιείται στην κατασκευή αλκοόλ, περί μπαζώματος, περί σχέσης του νεκρού Καλογήρου με την υπόθεση των Τεμπών και πολλά άλλα έχουν αποδυναμωθεί με επιχειρήματα; Οχι. Απεναντίας, κυριαρχεί ως στέρεα η πεποίθηση ότι το δυστύχημα είναι «κυβερνητικό έγκλημα» και πως ό,τι ακολούθησε δεν είναι ο συνδυασμός ενός παράλυτου κράτους και ανίκανων μηχανισμών αλλά και λαθεμένων κυβερνητικών χειρισμών, αλλά  «καλοσχεδιασμένη προσπάθεια συγκάλυψης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό».

Η προπαγάνδα, λοιπόν, πάντα κερδίζει, το επιχείρημα δεν έχει καν λόγο να ακουστεί. Ποιος από όλους όσοι ασπαζόμαστε τους όρους του πολιτισμένου και ορθολογικού διαλόγου δεν έχει βρεθεί μπροστά σε απροσπέλαστο τοίχο από θεωρίες συνωμοσίας και άλλους εκτροχιασμούς της λογικής; Θεωρίες που δεν επιλέγουν τα θύματά τους ούτε βάσει της κοινωνικής προέλευσης ούτε και με ηλικιακά ή  μορφωτικά κριτήρια. Η προπαγάνδα είναι τυφλή. Δυστυχώς αντιμετωπίζεται μόνο με τα ίδια όπλα. Γι’ αυτό, για παράδειγμα, εφευρέθηκε και ο όρος «ψεκασμένος» για να μπορεί να μιλήσει στην ίδια γλώσσα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που χάνεται και σβήνει σαν θολή εικόνα από το οπτικό πεδίο του μέσου ανθρώπου είναι αυτό στο οποίο βασίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού: Η σωτήρια δυνατότητα της κατανόησης. Ανθρώπων και καταστάσεων…