Στην τετραετία του Τσίπρα η Ελλάδα είχε έναν από τους χαμηλότερους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ στην ευρωζώνη, τη διετία μάλιστα 2015-2016 είχαμε γυρίσει στην ύφεση, όταν οι υπόλοιπες χώρες κάλπαζαν.

Στην τετραετία Μητσοτάκη, συνολικά η ανάπτυξη στη χώρα μας ήταν διπλάσια του μέσου όρου της Ευρώπης, όπως απαιτείται προκειμένου να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος των μνημονιακών χρόνων.

Ποιος μπορεί να μειώσει τους φόρους; Στην τετραετία Τσίπρα φορολογήθηκαν τα πάντα, η μεσαία τάξη φορτώθηκε βάρη άλλων, μικρομεσαίοι και επαγγελματίες πλήρωναν τα χαράτσια του νόμου Κατρούγκαλου. Στη θητεία Μητσοτάκη μειώθηκαν πάνω από 50 φόροι, ο ΕΝΦΙΑ περιορίσθηκε κατά 35%, οι συντελεστές στους άμεσους φόρους προσγειώθηκαν προς όφελος των χαμηλότερων εισοδημάτων.

Τι μπορεί να γίνει με τους έμμεσους φόρους; Επί ΣΥΡΙΖΑ όλοι οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν, για τρία χρόνια ο ΦΠΑ στα τρόφιμα είχε πάει στο 24% από 13%, οι Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης στα καύσιμα έπιασαν «ταβάνι», μπήκε φόρος μέχρι και στη σταθερή τηλεφωνία. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε να αντιμετωπίσει την παγκόσμια ενεργειακή κρίση και την πληθωριστική έκρηξη. Θα μπορούσε να μειώσει τον ΦΠΑ σε προϊόντα πρώτης ανάγκης, προτίμησε την παροχή απευθείας στα νοικοκυριά επιδομάτων που αντιστοιχούν στο 10% των αγορών, ώστε να περιορισθούν οι απώλειες από τον υψηλό πληθωρισμό. Στην Ισπανία ακολούθησαν την πρώτη οδό, μηδένισαν τον ΦΠΑ σε ορισμένα τρόφιμα και ύστερα από λίγους μήνες διαπίστωσαν ότι η μείωση του φόρου δεν πέρασε στις τιμές. Σε σχέση με την Ελλάδα, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα είναι υψηλότερος σε σχέση με το δείκτη της Ισπανίας.

Στον καφέ, που ισχύει μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ, η αύξηση σε ετήσια βάση στην Ελλάδα είναι 12%, δηλαδή δεν υπήρξε συγκράτηση της τιμής αφενός λόγω της αυξημένης ζήτησης και αφετέρου λόγω της αναταραχής που επικρατεί στην αγορά εξαιτίας των πληθωριστικών πιέσεων.

Ο Τσίπρας συγχέει την αύξηση των φορολογικών εσόδων με την αύξηση των φόρων. Τα τελευταία χρόνια τα έσοδα αυξάνονται κυρίως λόγω της ανάπτυξης της οικονομίας, ο πληθωρισμός έχει μικρή συμβολή, γιατί ταυτόχρονα λειτουργεί ως «κόφτης» στην κατανάλωση. Επί των ημερών του τα έσοδα αυξάνονταν με νέους φόρους σε βάρος της ανάπτυξης.

Συμπερασματικά, το πρόβλημα δεν λύνεται με ακάλυπτες υποσχέσεις, ούτε με άσφαιρες καταγγελίες για «αφαίμαξη». Οι φόροι θα μειωθούν όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία και κυρίως εμπεδωθεί η ανάπτυξη. Πρέπει να μεγαλώσει πρώτα η πίτα και μετά να μοιρασθεί. Αλλιώς, θα μπαίνει το κάρο μπροστά από το άλογο με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η «άδικη κοινωνία» έγινε «δίκαιη»

Στις πρώτες του δηλώσεις μετά τη συντριβή της 21^ης Μαΐου, ο Αλέξης Τσίπρας επέρριψε ευθύνες στο εκλογικό σώμα, λέγοντας ότι η νίκη της Νέας Δημοκρατίας εγκυμονεί κινδύνους για τους «δημοκρατικούς πολίτες», ακόμη και για όσους ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Από την «άδικη κοινωνία», που δεν κατάλαβε τις ακροβασίες του ΣΥΡΙΖΑ για τις κυβερνήσεις ανοχής, ειδικού σκοπού, ηττημένων ή μη, ο Τσίπρας αναγκάσθηκε υπό την πίεση του αρνητικού αποτελέσματος να μιλήσει για δίκαιη κοινωνία και ευημερία για όλους. Η νέα φρουρά επικοινωνιολόγων της Κουμουνδούρου έδωσε νέα συνθήματα και γενικά κάνει ό,τι μπορεί για να περισώσουν τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που όλοι γνωρίζουν πως το περιτύλιγμα δεν μπορεί να δώσει λύσεις, εάν το περιεχόμενο δεν είναι καλό. Επί τρεις εβδομάδες η ηγεσία του κόμματος τα έβαλε με την «κοινωνία» για την ήττα στις εκλογές χωρίς να κάνει την παραμικρή αυτοκριτική, που μετατέθηκε για μετά τις νέες εκλογές. Μόνο που έτσι δεν γίνεται «δουλειά» και κυρίως δεν προκύπτουν συνθήκες ευημερίας.