Καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση δύο ανηλίκων από έτερο ανήλικο εντός παιδιατρικού νοσοκομείου στο οποίο και τα τρία παιδιά βρίσκονταν εξαιτίας σοβαρών οικογενειακών προβλημάτων; Ακόμα και ως ερωτήματα, καθώς οι έρευνες δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί, ακούγονται τρομακτικά. Οπως είναι τρομακτική κάθε περίπτωση που αφορά περιστατικό κακοποίησης παιδιών μέσα σε δομές που φτιάχτηκαν για την προστασία τους. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για δημόσιες ή ιδιωτικές προνοιακές δομές, παρά μόνο το τελικό αποτέλεσμα: χώροι που θα έπρεπε να αποτελούν ασφαλή καταφύγια για παιδιά που έχουν ήδη γνωρίσει το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής αποδεικνύονται επισφαλείς.
Κανείς δεν λέει πως πρόκειται για κάτι που συμβαίνει συχνά, αλίμονο! Ομως αρκεί και ένα μόνο περιστατικό, πόσω μάλλον που μέσα σε λίγα 24ωρα έγινε γνωστό και δεύτερο, για να καταλάβουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Πως χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη θωράκιση και δρακόντειοι έλεγχοι σε όλους τους χώρους που φιλοξενούνται ανήλικοι. Βέβαια, υπάρχουν και θέματα που ξεπερνούν το προσωπικό και σίγουρα δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις τυπικές προδιαγραφές λειτουργίας ενός χώρου. Ενα από αυτά είναι η παραμονή παιδιών στα παιδιατρικά νοσοκομεία με εισαγγελική παραγγελία. Πόσο διάστημα μπορούν να παραμείνουν οι ανήλικοι εκεί; Πόσο λογικό είναι να υπάρχουν παιδιά που μένουν εκεί για μήνες ολόκληρους -παλαιότερα έμεναν ακόμα και χρόνια- χωρίς να έχουν την κατάλληλη ψυχολογική και επιστημονική φροντίδα;
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Ο ρόλος των παιδιατρικών νοσοκομείων δεν είναι να προσφέρουν περίθαλψη και ψυχολογική στήριξη σε κακοποιημένα παιδιά, παρά μόνο να διενεργήσουν τις πρώτες απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις. Μετά θα πρέπει να μετακινηθούν είτε στις κατάλληλες δομές είτε, αν αποφασιστεί έτσι, να επιστρέψουν στις οικογένειές τους. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή, δηλαδή η παραμονή εκεί μέχρι νεωτέρας, είναι εκ των πραγμάτων προβληματική.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν ακόμα. Βούληση από την Πολιτεία υπάρχει, δομές υπάρχουν, το νομοθετικό πλαίσιο βελτιώθηκε, όμως είναι προφανές ότι χρειάζονται ακόμα γρηγορότερα αντανακλαστικά από την Εισαγγελία Ανηλίκων και όλους τους συναρμόδιους φορείς. Απαιτούνται περισσότεροι έλεγχοι στο πεδίο, αλλά και ενίσχυση του προσωπικού, ειδικά στον τομέα της πρόληψης, όπως είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, που είναι υποστελεχωμένες από κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς επιστήμονες.