Ο Φραγκίσκος απέκτησε ένα από τα ισχυρότερα αξιώματα στον κόσμο, παρότι ο Στάλιν ρωτούσε περιπαικτικά «πού είναι οι μεραρχίες του Βατικανού;». Τον Πάπα, ακόμη κι αν δεν τον αποδέχεσαι ως «αντιπρόσωπο του Θεού επί της Γης», δύσκολα τον αγνοείς και ακόμη δυσκολότερα του πας κόντρα. Η αλήθεια είναι πως τον Αργεντίνο Ποντίφικα ποτέ δεν τον είδαν με καλό μάτι οι δυνατοί της Γης, που προσποιούνται τους οπαδούς του μετά θάνατον.

Χθες, ο διευθυντής της «Il Fatto Quotidiano», Mάρκο Τραβάλιο, έγραψε ένα συγκλονιστικό άρθρο-καταγγελία ενάντια σε όσους βεβηλώνουν τη μνήμη του Φραγκίσκου με ζεστή τη σορό του, προσπαθώντας να τον μετατρέψουν σε ένα άκακο, αγιοποιημένο σύμβολο: Ο Πάπας των κατατρεγμένων, της ανθρωπιάς, ο φιλελεύθερος, προοδευτικός, μεταρρυθμιστής, ο καλός παππούς του παραμυθιού, που αρέσει σε όλους. Ομως, ο τελευταίος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας δεν ήταν έτσι. Ο λόγος του αιχμηρός, γροθιά στο μαχαίρι και πέτρα σκανδάλου.

Ο Φραγκίσκος συχνά κατακεραύνωνε τον αχαλίνωτο καπιταλισμό των ανισοτήτων και της αλλοτρίωσης, ενώ το αφήγημά του για την Ουκρανία, το Παλαιστινιακό και τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης διέφερε παρασάγγας από εκείνο της υπεροπτικής Δύσης. «Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι παραμύθι σαν την Κοκκινοσκουφίτσα με “καλούς και “κακούς”. “Το ΝΑΤΟ γαβγίζει στην πόρτα της Ρωσίας”… “Πρέπει να ερευνηθεί αν στη Γάζα διαπράττεται γενοκτονία”… “Καμία ειρήνη δεν είναι δυνατή χωρίς πραγματικό αφοπλισμό. Η ανάγκη για άμυνα δεν δικαιολογεί μια γενικευμένη κούρσα εξοπλισμών”», ανέφερε στο πασχαλινό του μήνυμα, μία μέρα πριν πεθάνει!

Κάποιοι ηλίθιοι και φαρισαίοι τον είπαν ρωσόφιλο, πουτινικό, αντισημίτη, φιλο-Χαμάς. «Χριστιανούς μόνο κατ’ όνομα», τους αποκάλεσε ο Τραβάλιο.