Ωστόσο, οι πολίτες θα τοποθετηθούν στις επόμενες εκλογές βάσει των προτάσεων και των προγραμματικών θέσεων των κομμάτων, τα όσα λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ανεφάρμοστα, αλλά και επικίνδυνα. Σε μία περίοδο κατά την οποία ο Ερντογάν κλιμακώνει τις προκλήσεις και ενώπιον του διεθνούς Τύπου επαναλαμβάνει τις απειλές του κατά της Ελλάδας ότι «θα έρθει νύχτα», ο κ. Τσίπρας θεώρησε εθνικά σωστό και κομματικά επωφελές να διαμηνύσει στον πρέσβη της Γαλλίας ότι θα ακυρώσει την αμυντική συμφωνία εάν δεν υπάρξει συμμετοχή ελληνικών εταιριών στην κατασκευή και προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού. Η αμυντική συμφωνία, που αποτελούσε βασικό (αλλά και ανεκπλήρωτο) στόχο σχεδόν όλων των κυβερνήσεων, έγινε πραγματικότητα μετά τις συνομιλίες Μητσοτάκη-Μακρόν και προβλέπει τη στρατιωτική συνδρομή της Γαλλίας σε περίπτωση παραβίασης των ελληνικών συνόρων από τρίτη χώρα. Κι όμως, με μία ευκολία που φανερώνει ανευθυνότητα και δεν εξηγείται με πολιτικούς όρους, ο κ. Τσίπρας θεώρησε σκόπιμο να ζητήσει την αλλαγή της συμφωνίας και τις επαναδιαπραγματεύσεις για την κατασκευή των φρεγατών και την παράδοση των Ραφάλ.

Και στην οικονομία οι ίδιες γραφικότητες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε μία χρεοκοπημένη ΔΕΗ, η οποία σε χρόνο-ρεκόρ ανέκαμψε οικονομικά και υλοποιεί πρόγραμμα- μαμούθ στην παραγωγή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Τώρα, ο κ. Τσίπρας υπόσχεται επανακρατικοποίησή της, προφανώς με διαδικασίες που θα έχουν ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση των φορολογουμένων με αρκετά δισ. και την παλινδρόμηση της μεγαλύτερης ελληνικής επιχείρησης σε συνθήκες πτώχευσης. Μάλιστα, στον ΣΥΡΙΖΑ μπερδεύουν τις διασώσεις εταιριών ενέργειας σε Γαλλία και Γερμανία, στις οποίες υποχρεώθηκαν να προβούν οι αντίστοιχες κυβέρνησης για να μην ξεμείνουν από ρεύμα, με μία υποτιθέμενη «τάση» κρατικοποιήσεων. Μπερδεύουν τα μήλα με τα πορτοκάλια.

Με το ίδιο σκεπτικό θα επαναδιαπραγματευθούν για το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο υλοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς, ή θα ξηλώσουν τον εργασιακό νόμο Χατζηδάκη, όταν με αυτό το θεσμικό πλαίσιο η ανεργία έχει πέσει στο 11,8%. Βέβαια, για να τα «πετύχουν» όλα αυτά πρέπει να το επιτρέψει ο ελληνικός λαός, και δεν πιστεύουμε ότι η κοινωνία έχει τάσεις οικονομικής αυτοχειρίας. Είπαμε, διακρίθηκε ο κ. Τσίπρας το 2015 με το «βραβείο» διαπραγμάτευσης, δεν χρειάζεται να φορτωθεί και με άλλα τρόπαια.

Το δίκιο του Στέφανου Μάνου

Το είχαμε παρατηρήσει πρόσφατα, το επεσήμανε και ο πρώην υπουργός, Στέφανος Μάνος, σε ανάρτησή του. Συγκεκριμένα, ο κ. Μάνος σημειώνει ότι χάρη στις προσπάθειες του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης οι πολίτες μπορούν να διενεργούν ψηφιακά τις συναλλαγές τους με εκατοντάδες υπηρεσίες του Δημοσίου, όμως διατυπώνει ένα εύλογο ερώτημα: Αφού οι χιλιάδες πράξεις που γίνονται τώρα από το σπίτι απαλλάσσουν δημοσίους υπαλλήλους από τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν, οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν μετατεθεί σε άλλες υπηρεσίες, όπου υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού;