BREAKING NEWS
Δέσποινα Κονταράκη

Κάμαλα Χάρις: Το αμερικανικό όνειρο που έγινε εφιάλτης

Εχει πολλά περίεργα το αμερικανικό εκλογικό σύστημα. Ενα από αυτά, η ημέρα των εκλογών που είναι πάντα «the Tuesday next after the first Monday in November». Δηλαδή, η πρώτη Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου. Ομως, τίποτα δεν είναι πιο περίεργο ή έστω πιο απρόβλεπτο από το ίδιο το εκλογικό σώμα. Τι θέλουν οι Αμερικανοί;.

ΕΝΤΙ ΡΑΜΑ: Με το μυαλό στις εκλογές της άνοιξης

 Αν η θρησκευτική κοινότητα των Μπεκτασήδων χαρακτηρίζεται από πολλούς ως μυστικιστική, η απόφαση του Αλβανού πρωθυπουργού να τους χαρίσει ένα κράτος είναι απλώς μυστηριώδης. Αλλά επειδή η πολιτική δεν είναι μεταφυσική για να αρκείται στην απάντηση του «ανεξήγητου», όλοι τώρα προσπαθούν να μπουν στο μυαλό του Εντι Ράμα. Τι στο καλό σκοπεύει να κερδίσει με αυτήν την ανακοίνωση; Η ερώτηση γίνεται ακόμα πιο επιτακτική αν στο παζλ προσθέσουμε τη συμφωνία με τον Ερντογάν να χρηματοδοτήσει στα Τίρανα το μεγαλύτερο τζαμί των Βαλκανίων. Πώς συνδέονται αυτά τα δύο χωρίς να συγκρούονται;.

Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: Η Ευρώπη θα ολοκληρωθεί ή τελικά θα παραλύσει

Το κυβερνείο των Βρυξελλών έχει χαρακτηριστεί πολλές φορές Βυζάντιο και όχι άδικα. Οι συγκρούσεις μεταξύ των οικονομικά ισχυρών, οι αναγκαστικοί συμβιβασμοί, τα αντικρουόμενα συμφέροντα Βορρά-Νότου, οι λομπίστες και οι ευκαιριακές συμμαχίες οδηγούν σε έναν αγώνα επικυριαρχίας σε επίπεδο μεγάλων πολιτικών οικογενειών, αλλά και σε επίπεδο κρατών. .

Νίκος Παππάς: Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ

Τελευταία όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν στρατιώτες. Με τόσο στρατό μαζεμένο ήταν θέμα χρόνου να πέσουν οι πρώτες τουφεκιές. Πλέον έχουμε ανοιχτό εμφύλιο και όπως έχει διδάξει η ιστορία αυτού του τόπου, από έναν τέτοιο πόλεμο κανείς δεν βγαίνει νικητής. Ο Νίκος Παππάς, ένα από τα πιο μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη του κόμματος, που έχει πάρει θέση σε όλες τις μάχες, το ξέρει καλά..

ΟΛΑΦ ΣΟΛΤΣ: Αβουλος και μοιραίος τη χειρότερη στιγμή

Την περίοδο της κρίσης στην Κριμαία το 2014, η Δύση αντιλήφθηκε γρήγορα πως λίγοι θα μπορούσαν να αναλάβουν τη βαριά και δύσκολη διαπραγμάτευση με τον Πούτιν, για την ακρίβεια μόνο μία: η Μέρκελ. Λέγεται, μάλιστα, πως εκείνους τους μήνες ο Ομπάμα ζητούσε κάθε τόσο από τους βοηθούς του: «Πάρτε μου την Ανγκελα στο τηλέφωνο». Σήμερα, κανείς δεν διανοείται να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον αποδυναμωμένο, άνευρο και αναποτελεσματικό Ολαφ Σολτς..

Εμμανουήλ Καραλής: Πέτα και γέλα, Μανόλο, πέτα και γέλα!

Λένε πως η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Οχι στην περίπτωση του Μανόλο μας. Εκείνος προτιμά να ακυρώνει όσους τον πλήγωσαν με το ταλέντο και την καλοσύνη του, δηλαδή με ένα τεράστιο άλμα και ένα ακόμα πιο τεράστιο χαμόγελο. «Μου είπαν ότι οι μαύροι δεν κάνουν άλμα επί κοντώ! Τώρα είμαι ο πρώτος μαύρος άλτης επί κοντώ πάνω από 6 μέτρα! Ποτέ μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου», έγραψε ο 24χρονος ολυμπιονίκης μετά την κατάρριψη του πανελλήνιου ρεκόρ την περασμένη Κυριακή..

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΧΑΛΚΙΑ: Οι προφητείες της Κασσάνδρας και οι «ορφανές» τραγωδίες

Πριν από μερικές ημέρες ένα μεγάλο αεροδρόμιο της Ιαπωνίας, το πολυσύχναστο New Chitose, ακύρωσε όλες τις τοπικές και τις διεθνείς πτήσεις επειδή χάθηκε ένα ψαλίδι. Ούτε μύγα δεν πετούσε επειδή οι Ιάπωνες ήθελαν να αποκλείσουν την απειροελάχιστη πιθανότητα να είχε κλαπεί από τρομοκράτη. Στην Ελλάδα, από την άλλη, μπορεί να λειτουργεί ένα ολόκληρο λούνα παρκ χωρίς άδεια λειτουργίας και κανείς να μην αναλαμβάνει την ευθύνη. Μπορεί, επίσης, μια πισίνα κατασκήνωσης να μετατρέπεται σε υγρό τάφο για ένα παιδί και οι υπεύθυνοι να ψάχνουν εκ των υστέρων για τις προδιαγραφές λειτουργίας. Εως πότε, όμως, θα μένουν οι τραγωδίες «ορφανές»;.

ΤΖΟ ΜΠΑΪΝΤΕΝ: Με αντίπαλο τον ανίκητο χρόνο

Ο γηραιότερος εν ενεργεία ηγέτης στον κόσμο είναι ο 91χρονος Πολ Μπιγιά στο Καμερούν. Ακολουθεί ο 82χρονος Νανγκόλο Εμπούμπα, που έγινε πρόεδρος της Ναμίμπια όταν πέθανε πάνω στο καθήκον ο επίσης 82χρονος προκάτοχός του. .

Η σκοτεινή πλευρά της Γαλλίας ήρθε για να μείνει

Είναι από αυτές τις ειρωνείες που δύσκολα χωνεύονται. Η Γαλλική Δημοκρατία, που έχει ως σύμβολο τη γυναικεία μορφή της Μαριάν, απειλείται τώρα από μια γυναίκα και μάλιστα συνονόματη: την Μαριόν Αν Περίν Λεπέν, που στο πρόσωπό της συγκεντρώνει όλα αυτά που φοβάται (και που προκάλεσε) η Ευρώπη. Οταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου στη Γαλλία δεν ήταν ακόμα γνωστό. Ομως, αυτό που με σιγουριά γνωρίζουμε είναι ότι η Γαλλία από αύριο δεν θα είναι ίδια..

Και στο τέλος δεν θα μείνει κανείς…

Ακόμα και με την προχειρότητα που χαρακτηρίζει τα σόσιαλ μίντια, η κουβέντα που άνοιξε για τον Μ. Καραγάτση έχει ενδιαφέρον. Πόσω μάλλον όταν αυτός ο διάλογος απλώνεται σε εφημερίδες, λογοτεχνικά πηγαδάκια και παρέες..