Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΠΡΟΧΘΕΣ το μεσημέρι ασθενής με ελαφρύ εγκεφαλικό μεταφέρθηκε σε μικρό δημόσιο νοσοκομείο στο κέντρο της Αθήνας. Η αναμονή για το ασθενοφόρο διήρκεσε μόλις 65 λεπτά. Αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο με την κατάσταση που επικρατεί στο ΕΚΑΒ. Οι γιατροί αποφάσισαν πως ο ασθενής χρειάζεται να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία. Ελα, όμως, που το νοσοκομείο δεν διαθέτει τομογράφο. Οπότε, μετά από αρκετές ώρες μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο σε άλλο δημόσιο νοσοκομείο.

ΤΟ άλλο νοσοκομείο είχε εφημερία, οπότε, όπως ήταν απολύτως λογικό, είχε… κίνηση στα επείγοντα περιστατικά. Ο ασθενής περίμενε υπομονετικά στο καροτσάκι του, απλά για να εμφανιστεί κάποιος τραυματιοφορέας να τον μεταφέρει στον τομογράφο. Υστερα από περίπου 20 λεπτά ο συνοδός ρώτησε τον γιατρό: «Να μεταφέρω μόνος μου τον ασθενή;». Η απάντηση ήταν καταφατική. Στο τμήμα αξονικής τομογραφίας δεν υπήρξε, όλως περιέργως, καμία αναμονή. Υστερα από 10 λεπτά ο συνοδός μετέφερε τον ασθενή και πάλι πίσω στην αίθουσα των επειγόντων.

ΡΩΤΗΣΕ τον γιατρό για το ποια θα είναι η συνέχεια. Εκείνος απάντησε πολύ ευγενικά πως θα πρέπει να περιμένουν κάποιο ασθενοφόρο ώστε να επιστρέψει ο ασθενής στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν. Και προσέθεσε: «Μπορεί να έρθει σε 5 λεπτά, μπορεί και σε 5 ώρες». Καθώς πλησίαζαν μεσάνυχτα ο συνοδός πήρε την πρωτοβουλία: «Να πάω τον ασθενή με το αυτοκίνητό μου στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται;». Ο γιατρός απάντησε πως τυπικά αυτό απαγορεύεται αλλά ίσως να ήταν και η καλύτερη ιδέα για να μην ξενυχτήσει ο ασθενής. Ο συνοδός «επέστρεψε» τον ασθενή στο νοσοκομείο. Με αυτό τον «παράτυπο» τρόπο ο συνοδός μετατράπηκε σε τραυματιοφορέα και το Ι.Χ. σε… ασθενοφόρο, αλλά η όλη διαδικασία ολοκληρώθηκε σε μόλις 45 λεπτά και χωρίς ο ασθενής να ταλαιπωρηθεί κι άλλο. Με τον «τυπικό» τρόπο πιθανότατα θα έκανε… ολονυχτία.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ των νοσοκομείων δεν βαρύνει μόνο τον Πολάκη, τον Αδωνη και όσους πέρασαν από το υπουργείο Υγείας. Μπάχαλο υπήρχε όταν ξοδεύονταν δισεκατομμύρια, καταρρέουν τώρα που δεν υπάρχει μία. Είναι πραγματικά αστείο για τους υπουργούς Υγείας να εξωραΐζουν καταστάσεις. Οι πολίτες βλέπουν την αλήθεια κατάματα. Γιατροί και νοσοκόμοι κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες αλλά δεν μπορούν να τα καταφέρουν, καθώς νοσεί το ίδιο το σύστημα Υγείας.

ΜΕ ΜΕΡΕΜΕΤΙΑ δεν χτίζεις σωστή νοσοκομειακή περίθαλψη. Δεν αρκούν μόνο προσλήψεις προσωπικού, δεν αρκεί μόνο η προμήθεια των απαιτούμενων ιατρικών μηχανημάτων ή τα καινούργια κτίρια. Ο χώρος της Υγείας θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από το μηδέν. Οσο τα κόμματα τσακώνονται, κάνουν εξεταστικές και τσαμπουκάδες, οι ασθενείς θα ταλαιπωρούνται. Και θα αναρωτιούνται: Γιατί πληρώνουν τόσους φόρους και γιατί ψηφίζουν πολιτικούς που δεν μπορούν να κάνουν τα αυτονόητα;

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου