Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Το μέγα πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η παιδεία ως υποσύνολο του πολιτισμού. Το κράτος προβλέπει την εκπαίδευση, με καθορισμένη διάρκεια χρόνου, με συστηματικές γνώσεις, δεξιότητες, αγωγή, άθληση.

Ο όρος παιδεία στην αρχαία ελληνική κοινωνία δήλωνε αυτό που αποκαλούμε κουλτούρα, δηλαδή τον πολιτισμό με τη γενικότερη πνευματική και ψυχική καλλιέργεια. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η εκπαίδευση είναι συνυφασμένη με την παιδεία;

Εδώ και σαράντα χρόνια, κάθε φορά που άλλαζε ο υπουργός Παιδείας, ο νεορκισθείς δήλωνε ότι «θα αφήσει τη σφραγίδα του» στο υπουργείο. Μετά πήγαινε στη Βουλή κάποιο νομοσχέδιο, στο πλαίσιο της «σφραγίδας», αλλά του έλειπε η… παιδεία.

Με την πάροδο δεκαετιών, διαπίστωνα ότι «σφραγίδα στη σφραγίδα», αφηνόταν η Αριστερά να αλωνίζει στην εκπαίδευση, ακόμη και με κυβερνήσεις συντηρητικές. Ετσι, με τη Μεταπολίτευση, για να φανούμε δημοκρατικοί(!) και να έχουμε τον έπαινο της Αριστεράς, καταργήσαμε τα Αρχαία και βάλαμε τα Ελληνόπουλα να μελετούν τις μεταφράσεις, να μην κουράζονται -λες και τα Γερμανάκια ή τα Αγγλάκια που διδάσκονται στο πρωτότυπο είναι βιονικά-, μετά κάναμε τα Λατινικά σαράντα σελίδες απομνημόνευσης και πιο μετά βγάλαμε την Ιστορία στην προβλήτα της Σμύρνης, όπου, λόγω συνωστισμού, οι Ελληνες έπεφταν και πνίγονταν στο λιμάνι.

Ωστόσο, οι «σφραγίδες» έμπαιναν για τα «κεραμίδια», ήτοι για τα ΑΕΙ, και παρείλκαν οι βάσεις: Στοιχειώδης και Μέση Εκπαίδευση. Τα κεραμίδια… ξεκάρφωτα, τι να σου κάνουν; Οι Αγγλοι ακολουθούν ολιστική προσέγγιση στο εκπαιδευτικό τους σύστημα, από το Νηπιαγωγείο ως το τέλος Λυκείου. Και αυτό δεν αλλάζει με αλλαγή κυβέρνησης. Εχουν οριστεί, θεσμικά, δώδεκα χρόνια για να ολοκληρωθεί ο κύκλος του και τότε, εν τω συνόλω, αξιολογὠντας το, επιφέρουν αλλαγές. Εμείς, εδώ, ανά υπουργό και το όραμά του…

Σήμερα, η σύγχυση που συμβαίνει στη χρήση των όρων «εκπαίδευση» και «παιδεία» είναι γενικευμένη. Η λέξη παιδεία υποδηλώνει την καλλιέργεια και μάλλον εκείνη η οποία μπορεί και να μην έχει σχέση με τα πτυχία επί τοίχου. Ο τρόπος που κάποιος εκφράζεται, αισθάνεται, πράττει είναι ζήτημα παιδείας. Τρόποι συμπεριφοράς, κώδικες επικοινωνίας, ακόμη και η τροφή και η ενδυμασία είναι ζήτημα παιδείας.

Αναφέρομαι, λοιπόν, σε αυτήν παιδεία που κάθε φορά που παρακολουθώ συζήτηση ανάμεσα στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων η έλλειψή της γίνεται όλο και πιο επώδυνη. Kάποτε η Αριστερά παρέδιδε μαθήματα παιδείας. Θα μου πείτε, τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με την Αριστερά. Τι σχέση και ο Τσίπρας με την παιδεία. Σωστό κι αυτό…

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr