Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η αντιπολίτευση της «λύσσας» γύρισε μπούμερανγκ στους εμπνευστές της. Ο Αλέξης Τσίπρας υποχρεώθηκε χθες να πάρει αποστάσεις από την «ασυδοσία του πληκτρολογίου» έστω κι αν άφησε πάλι υπονοούμενα για κάποιο «ένοχο μυστικό» που τάχα συνδέει τον πρωθυπουργό με την υπουργό Πολιτισμού ενώ δεν αποδοκίμασε δημοσίως τους βουλευτές του που είχαν «ξεφύγει». Νωρίτερα ο κ. Μητσοτάκης είχε καταγγείλει την προσπάθεια ορισμένων κομματικών τρολς να τον συνδέσουν με την υπόθεση Λιγνάδη με «κομμένες» φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν στο κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ και έκρυβαν τη Λυδία Κονιόρδου από την εικόνα της Επιδαύρου ή με άλλες χυδαίες αναρτήσεις βουλευτών και στελεχών της Κουμουνδούρου.
Ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι ανέλαβε προσωπικά το θέμα των ανήλικων προσφυγόπουλων όταν διαπίστωσε ότι πάνω από 2.000 παιδιά ζούσαν σε άθλιες συνθήκες στη Μόρια ή στη Σάμο ενώ εκατοντάδες άλλα είτε στοιβάζονταν σε κρατητήρια χωρίς την παραμικρή κατηγορία ή ακόμη χειρότερα είχαν παγιδευτεί σε κυκλώματα πορνείας. Η κυβέρνηση δημιούργησε Ειδική Γραμματεία στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και μέσα σε 18 μήνες πολλά από τα παιδιά ζουν σε αξιοπρεπείς συνθήκες ή έχουν μετεγκατασταθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Επί της ουσίας, από τη συζήτηση προέκυψαν τρία βασικά συμπεράσματα:
Πρώτον, ο πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη για την παραμονή της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη τονίζοντας ότι μόλις υπήρξε επίσημη συνέντευξη πολίτη που φωτογράφιζε τον πρώην πλέον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ότι τον είχε κακοποιήσει, μετά από λίγες ώρες ο Λιγνάδης παραιτήθηκε από τη θέση του. Δέχθηκε ότι η κυρία Μενδώνη διέπραξε επικοινωνιακά λάθη αλλά θεώρησε ότι πρέπει να μείνει στο υπουργείο για να συνεχίσει το έργο της στον χώρο του πολιτισμού.
Δεύτερον, η αποδοκιμασία των πρακτικών της «υπόγας» των κοινωνικών δικτύων λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών. Η προσπάθεια κομματικοποίησης του «MeToo», που επιχειρήθηκε με βάναυσο και χυδαίο τρόπο από ορισμένα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζημιώνει τα θύματα ενώ εάν συνεχισθεί ο πόλεμος λάσπης απειλεί να καλύψει κάθε φωνή απέναντι σε φαινόμενα βίας ή παρενόχλησης. Χθες έγινε ένα πρώτο βήμα προκειμένου τα κόμματα να μείνουν έξω από το MeToo και οι λασπολόγοι να κρυφτούν για λίγο στα ψηφιακά λημέρια τους. Θα φανεί στην πορεία εάν ήταν τακτική κίνηση λόγω της πίεσης που δέχθηκαν από την κοινωνική κατακραυγή ή πραγματική επιλογή τους.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Τρίτον, διαμορφώνεται ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για την προστασία των θυμάτων και την αρωγή του κράτους προκειμένου να καταγγείλουν παράνομες συμπεριφορές ενώ όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός δημιουργείται μητρώο όσων εργάζονται με παιδιά ώστε να υπάρχει έλεγχος και πιστοποίηση. Ο πολιτικός διάλογος θα μπορούσε να αναπτυχθεί επ’ αυτού για να δημιουργηθεί ένα δίχτυ προστασίας απέναντι στις πιο ευάλωτες ομάδες, όπως είναι τα παιδιά.
Τέταρτον, όσοι κατέχουν δημόσια θέση γνωρίζουν ότι είναι υπόλογοι όχι μόνο απέναντι σε όσους τους τοποθέτησαν αλλά και στην κοινωνία των πολιτών. Αυτό μπορεί να είναι το μεγάλο κέρδος από τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών. Ολοι έχουν φωνή, όλοι μπορούν να καταγγείλουν περιστατικά βίας και η υπόθεσή τους να εισακουστεί με προσοχή από τη Δικαιοσύνη αλλά και από την κοινωνία.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr