Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Ο «ιστορικός χιονιάς» που ζει η χώρα τα τελευταία 24ωρα έγινε αντικείμενο πλάκας, αμφισβήτησης και απαξίωσης, οδηγώντας τις συζητήσεις σε καφενεία και σόσιαλ μίντια σε ένα ειρωνικό γαϊτανάκι στο οποίο κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια, παρά μόνο εμείς.
Τι και αν χιόνι έπεσε τελικά σε πολλές περιοχές της Αττικής; Προφανώς έπρεπε να φθάσει τα 20 μέτρα στην Ερμού και να αποκλειστεί το Σύνταγμα για να παραδεχθούμε πως υπάρχει κύμα ψύχους. Ωστόσο, το πρόβλημα δυσπιστίας των Ελλήνων δεν πηγάζει από κάποια πιστοποιημένη ανεπάρκεια του επιστημονικού κόσμου της χώρας. Είναι τα απόνερα μιας μεγάλης πολιτικής απογοήτευσης, που μας έκανε όλους καχύποπτους απέναντι στα πάντα. Σαν το χιόνι που έπεσε αλλά έλιωσε αμέσως.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Για χρόνια ακούγαμε τους πολιτικούς να λένε αυτά που θέλαμε να ακούσουμε. Θα δώσουν αυξήσεις, θα διορίσουν τα παιδιά μας, θα μειώσουν τους φόρους, θα ιδρύσουν από ένα ΤΕΙ σε κάθε χωριό, θα φτιάξουν τις συγκοινωνίες, θα φέρουν θάλασσα στο βουνό. Μετά έλεγαν πως θα σκίσουν τα Μνημόνια, θα κάνουν δικαιότερους τους φόρους, θα μας βγάλουν από το ευρώ, θα μας κρατήσουν στο ευρώ, θα δώσουν 13η σύνταξη, θα πιάσουν τους φοροφυγάδες, θα πατάξουν τη διαφθορά. Και εμείς κάθε φορά επιβραβεύαμε τη μεγαλύτερη αυταπάτη. Ψηφίζαμε εκείνον που δεν έλεγε αυτά που δεν θέλαμε να ακούσουμε.
Τα πράγματα ζόρισαν, όμως. Χάσαμε τη δουλειά μας, ξεχάσαμε εργασιακά κεκτημένα, καταστράφηκε η μικρομεσαία μας επιχείρηση, καταθέσαμε τις πινακίδες του αυτοκινήτου, κόψαμε το φροντιστήριο του παιδιού, χτυπήσαμε την πόρτα του ΟΑΕΔ. Εκνευριστήκαμε, απελπιστήκαμε, μελαγχολήσαμε και σιγά σιγά μάθαμε να μην έχουμε εμπιστοσύνη σε κανένα. Ούτε στους βουλευτές ούτε στους δημοσιογράφους που φούσκωναν ή ξεφούσκωναν γεγονότα ούτε στους Ευρωπαίους που μας έταζαν μια καλύτερη Ευρώπη. Χωρίς εξαίρεση, χωρίς δικαιολογίες. Κάποτε τους πιστεύαμε όλους, τώρα κανέναν. Από το αν οδηγούσε το αυτοκίνητο ο Παντελίδης μέχρι τον καιρό που θα κάνει αύριο στη Ζάκυνθο, προτιμούμε τις δικές μας συνωμοσίες. Και αν δεν είναι αλήθειες, τις νιώθουμε τουλάχιστον αληθινές.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου