Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Ο κ. Τσίπρας, από τη στιγμή που δεν κατάφερε να γίνει ο… επαναστάτης που υποσχόταν, προσπαθεί διαρκώς να αντιγράφει τον Παπανδρέου, πιθανότατα σε σημείο που του έχει γίνει εμμονή.
ΨΑΧΝΕΙ να βρει εναγωνίως έναν τρόπο να ανεβάσει ξανά τα ποσοστά. Ας μην ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει με σκορ 40% – 20% από τη Ν.Δ. σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ενώ και ο ίδιος βρίσκεται στην τρίτη θέση ως καταλληλότερος πρωθυπουργός. Πρώτος με μεγάλη διαφορά ο κ. Μητσοτάκης, δεύτερος ο «κανένας» και τρίτος και καταϊδρωμένος ο κ. Τσίπρας. Χάνει και από τον «κανένα»! Δεν θα το έλεγε κανείς ιδιαίτερα τιμητικό για έναν πρώην πρωθυπουργό.
ΤΩΡΑ που όλη η Ελλάδα έμαθε για τα «μαγαζιά» και τα «παραμάγαζα» του Μαξίμου, τις μεγάλες μπίζνες υπουργών κατά τη διάρκεια της πρώτης φοράς Αριστερά, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί και πάλι να θυματοποιηθεί.
ΙΣΩΣ και να ονειρεύεται το «βρόμικο ’89», γιατί θεωρεί πως είναι η μόνη του ελπίδα να επιστρέψει στη εξουσία. Πολιτική ευθύνη, προφανώς και υπάρχει για όσα έκανε το alter ego του, ο κ. Παππάς, ενώ ήταν υπουργός Επικρατείας. Αλλά έως εκεί. Προφανώς και γνώριζε τι γινόταν γύρω του, πως «κάποιοι έβγαζαν πολλά λεφτά», όπως είπε και ο κ. Παππάς στον κ. Μιωνή. Αλλά δεν πρόκειται να υπάρξει νέο ’89. Και δεν θα υπάρξει νέο ’89 γιατί βρισκόμαστε στο 2020.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΟΙ πολίτες έχουν κατανοήσει τι συνέβαινε επί της πρώτης φοράς Αριστερά. Οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να ελέγξουν όλους τους «κρίσιμους αρμούς της εξουσίας», όπως είχε πει και ο κ. Τσίπρας. Ευτυχώς, όμως, δεν τα κατάφεραν. Η Δικαιοσύνη και άλλοι κρατικοί θεσμοί αντιστάθηκαν
ΟΣΑ αποκαλύπτονται τις τελευταίες εβδομάδες είναι σοκαριστικά. Αναδεικνύουν το παρακράτος που υπήρχε. Εδώ έφτασαν στο σημείο οι πρώην συγκυβερνήτες υπουργοί να τσακώνονται δημοσίως τώρα για συζητήσεις του τότε. Ο κ. Καμμένος ζήτησε από τον κ. Παπαγγελόπουλο να διαψεύσει όσα είπε για τη σύζυγό του! Ο κ. Παππάς ψάχνει να βρει κάποιο πιστευτό επιχείρημα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για την κουβέντα του με τον κ. Μιωνή.
Ο ευτελισμός κάποιων στελεχών που έμοιαζαν παντοδύναμα πριν από τρία-τέσσερα χρόνια είναι θλιβερός.
ΠΙΟ θλιβερό, όμως, είναι πως ο κ. Τσίπρας δεν έχει να πει ούτε μια κουβέντα για το μέλλον. Επιχειρεί με δάνεια από το παρελθόν να σταθεί όρθιος. Επιστρέφει διαρκώς στην αγαπημένη του πασοκική δεκαετία του ’80, αναμασά τσιτάτα του Ανδρέα και μετά ξαφνικά «προσγειώνεται» στο 2012 και φοράει τον αντιμνημονιακό μανδύα του προσπαθώντας να ξυπνήσει ξανά αγανακτισμένους και ψεκασμένους. Για το αύριο των πολιτών και της χώρας δεν έχει να πει τίποτα.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση