Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τον Ιανουάριο του 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ γιόρτασε τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης με φιέστα και βιντεοκλίπ με το Mega και το βήχα της Ολγας Τρέμη. Αυτές τις ημέρες το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με σύναξη διορισμένων παρά με την κορυφαία καταστατική εκδήλωση ενός κόμματος που βρίσκεται πλέον 21 μήνες στην εξουσία.

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ έκαψε γρήγορα τα πυρομαχικά του. Σπατάλησε την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης αμφιταλαντευόμενος μεταξύ της απόφασης να τυπώσει δραχμές στα πιεστήρια του Πούτιν ή να υπογράψει συμφωνία. Επέλεξε το δεύτερο αλλά με τους χειρότερους δυνατούς όρους για τη χώρα και τους φορολογουμένους. Εκλεισε τις τράπεζες με το δημοψήφισμα, υπέγραψε μέσα σε 17 ώρες ό,τι του έφεραν οι Ευρωπαίοι.

ΟΜΩΣ, ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ δεν λύθηκαν, γιατί δεν πίστεψε ποτέ στην πολιτική που πρέπει να εφαρμόσει. Η πρώτη αξιολόγηση υποτίθεται ότι θα έκλεινε τον Οκτώβριο. Οχι τον τρέχοντα μήνα, αλλά τον περυσινό. Τώρα ο Τσακαλώτος ελπίζει ότι θα πάρει την υποδόση των 1,7 δισεκατομμυρίων στις 24 Οκτωβρίου για να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση. Ο Μοσκοβισί εύχεται να ολοκληρωθεί η διαδικασία εντός του Νοεμβρίου, οι ειδικοί ωστόσο εκτιμούν ότι η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούλιο του 2017, τότε δηλαδή που λήγουν ομόλογα της ΕΚΤ τα οποία πρέπει να πληρωθούν.

ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση το χρονοδιάγραμμα του τρίτου Μνημονίου, που λήγει το καλοκαίρι του 2018, έχει τιναχθεί στον αέρα. Οταν για την πρώτη «εύκολη» αξιολόγηση έχουν περάσει 18 μήνες και ακόμη δεν έχει κλείσει, τι θα γίνει με τις υπόλοιπες; Η απάντηση έχει αρχίσει να δίνεται από το διεθνή Tύπο, αλλά και από ξένους οικονομολόγους, που εκτιμούν ότι πολύ δύσκολα η Ελλάδα θα μπορέσει να βγει στις αγορές το 2017 ώστε να είναι αυτόνομη χρηματοδοτικά. Ολα δείχνουν ότι η χώρα οδεύει προς τέταρτο Μνημόνιο με βάση τα σκληρά μέτρα που προτείνει το ΔΝΤ.

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ έχασε χρόνο και σκόρπισε τις θυσίες των Ελλήνων. Τώρα δεν είναι ο ισχυρός πολιτικός που κυριαρχεί στο εγχώριο σύστημα αλλά ο πρωθυπουργός με δημοτικότητα 14% που λοιδορείται από τους πολίτες για τα ψέματα που μοίραζε. Για το λόγο αυτό είναι «επικίνδυνος». Προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία θα κάνει τα πάντα. Ηδη συνέδεσε τη δεύτερη αξιολόγηση με την ελάφρυνση του χρέους, όταν έχει υπογράψει ότι οι οριστικές ρυθμίσεις θα γίνουν το 2018 και εφόσον χρειαστεί. Παράλληλα δεν υπάρχει καμία λογική να περιμένει κανείς ότι οι Γερμανοί θα δεχθούν ρύθμιση χρέους πριν από τις εθνικές τους εκλογές, όταν κρατούν στα χέρια τους την υπογραφή του Τσακαλώτου για εξέταση του θέματος το 2018.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι ότι η οικονομία σέρνεται. Η ύφεση το 2015 ήταν μεγαλύτερη από τις εκτιμήσεις (ξεπέρασε το 1,3%), η ίδια κατάσταση συνεχίζεται φέτος, ενώ οι ελπίδες για ανάπτυξη 2,7% το 2017 στηρίζονται σε μη ρεαλιστικές παραδοχές, όπως είναι η αύξηση των επενδύσεων κατά 10% και των εξαγωγών κατά 6%.

ΕΑΝ Η ΕΙΚΟΝΑ της στασιμότητας συνεχισθεί, κάποιοι στο Μαξίμου θα αρχίσουν να ξανασκέφτονται για «πιεστήρια» και εκτυπωτικές μηχανές. Οχι γιατί θα είναι καλύτερα για τη χώρα, εφιάλτης θα είναι, αλλά γιατί έτσι ορισμένοι νομίζουν ότι θα κρατήσουν την καρέκλα τους. Με ή χωρίς ευρώ. Το σχέδιο είναι επικίνδυνο και δεν πρέπει κανείς δημοκρατικός πολίτης να επιτρέψει να γίνει ποτέ πράξη.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής