Ομως, οι ταρίφες από την απέναντι όχθη του Ειρηνικού ολοκλήρωσαν το σοκ στην αγορά, φέρνοντας κυριολεκτικά διπλασιασμό στην τιμή της εθνικής τροφής των Ιαπώνων.  Στο διάστημα Απρίλιος 2024-Απρίλιος 2025, από 2.068 γιεν (14,3 ευρώ) η πεντάκιλη συσκευασία ρυζιού στα ράφια των σούπερ μάρκετ έφτασε αισίως τα 4.214 γιεν (περίπου 29,3 ευρώ).

Κάτι ανάλογο παρατηρήθηκε πρόσφατα στην Αμερική, όπου η μεγάλη έλλειψη αβγών, εξαιτίας της γρίπης των πτηνών, εκτόξευσε την τιμή της δωδεκάδας στα 15 δολάρια, 150% πάνω από το κανονικό. Ετσι, οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν να εισάγουν αβγά από Μεξικό, Τουρκία, Ευρώπη κι όπου αλλού βρουν. Τώρα έφτασε η ώρα των Ιαπώνων να τους μιμηθούν, με τη διαφορά ότι οι Ασιάτες έριξαν την περηφάνια τους κι άρχισαν να εισάγουν ρύζι από την… Αμερική. Μια τέτοια ντροπή θα αποτελούσε στο παρελθόν λόγο για χαρακίρι. «Αν δεν πέσουν οι τιμές του ντόπιου ρυζιού, δυστυχώς, είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω να παίρνω αμερικανικό», δήλωσε στο Reuters ο εστιάτορας από το Τόκιο, Αράτα Χιράνο. Η καλιφορνέζικη ποικιλία Calrose, που αγοράζει, ακρίβυνε 100% σε σχέση με το περσινό καλοκαίρι. Ομως, ακόμη κι έτσι, παραμένει φθηνότερη από το γιαπωνέζικο ρύζι, που κοντεύει να φτάσει στην κορυφή του Φουτζιγιάμα.

Οταν παρατηρήθηκαν παρόμοιες ελλείψεις το 1993, η γιαπωνέζικη κυβέρνηση εισήγαγε μεγάλες ποσότητες ρυζιού από την Ταϊλάνδη, που όμως ξέμεινε στα ράφια και στις αποθήκες από … ακαταδεξία. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι αλυσίδες εστιατορίων και σούπερ μάρκετ (Matsuya, Colowide, Seiyu) μοσχοπουλάνε ρύζια από την Ταϊβάν και τις ΗΠΑ, ενίοτε με ντόπιες, λίγο φθηνότερες προσμίξεις.

Η δε κυβέρνηση του Τόκιο βρίσκεται ανάμεσα στις τριπλές συμπληγάδες των δασμών του Τραμπ, των αναγκών της αγοράς και των ντόπιων αγροτών, που σύντομα θα ψηφίσουν μαζί με τους υπόλοιπους Ιάπωνες.