Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΟΥΣΑ περισσότερες από 100 μέρες υφυπουργός η κ. Κ. Νοτοπούλου, χθες πήρε για πρώτη φορά το λόγο στη Βουλή. Η παρθενική εμφάνιση της προφανώς δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι πρόσφατα πήρε το χρίσμα για το Δήμο Θεσσαλονίκης. Και το βήμα της Βουλής ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να προμοτάρει την υποψηφιότητά της. Ουδείς ψόγος. Τίποτα το μεμπτό ή το παράξενο μέχρις εδώ. Γιατί έπεται το «τι» και «πώς» είπε το «ανατέλλον αστέρι» της «Αριστεράς». Το οποίο αποτελεί ένα από τα success stories της αριστερής διακυβέρνησης. Και ταυτοχρόνως έχει το ρεκόρ ότι έκανε τη διαδρομή από κομματικό στέλεχος-«καθαρίστρια μαϊμού»-υπεύθυνη του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη-υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης, πιο γρήγορα και από τον Γ. Μπολτ.

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ είπε -ούτε λίγο ούτε πολύ-ότι όλα τα μεγάλα έργα υποδομής στη Β. Ελλάδα τα έκανε το Γραφείο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή η ίδια. Και τι ακριβώς έκανε; «Το έργο του μετρό τελειώνει μέσα στο 2019, ολοκληρώνεται σε όλη τη Β. Ελλάδα η ηλεκτροδότηση, αναπτύσσονται τα εμπορευματικά κέντρα στα λιμάνια (…) δημιουργούμε παντού μητροπολιτικά πάρκα, αναβαθμίζουμε τις απαξιωμένες περιοχές. Το 2019 η Θεσσαλονίκη θα είναι μια άλλη πόλη» και κατέληξε: «Να τι έκανε το Γραφείο πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Αυτά κι άλλα τόσα που θα κάνει»…

ΠΡΟΦΑΝΩΣ είναι έτοιμη να εγκαινιάσει και σταθμό του μετρό, ο οποίος στην καλύτερη -και ευκταία- περίπτωση θα λειτουργήσει μετά από δύο χρόνια. Δυστυχώς όμως οι δημοτικές εκλογές και οι επικοινωνιακές ανάγκες του «αγώνα» προηγούνται και δεν περιμένουν. Αλλά και δεν εμποδίζουν. Οπως δεν εμποδίστηκαν και τα εγκαίνια σιδηροδρομικής γραμμής, η οποία απλώς δεν υπάρχει. Οπως και το αστραφτερό «ασημένιο βέλος». Το τρένο που κουβάλησε ο Ν. Παππάς για τις ανάγκες του ταρατατζούμ της ΔΕΘ κι ας ήξεραν ότι δεν μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια στις υπάρχουσες γραμμές.

ΑΘΕΛΑ της όμως η Κ. Νοτοπούλου, η οποία είναι «το πιο νέο» από το «νέο», απέδειξε πόσο «παλιό» είναι όλο αυτό που συμβαίνει στη χώρα από το 2015. Η αποθέωση του παλαιοκομματισμού. Του «θα σας φτιάξουμε και σχολεία» κι αν δεν έχετε παιδιά, «θα σας κάνουμε και παιδιά». Του «δώσε κι εμένα μπάρμπα». Του θα σε «βολέψω». Του «πόσο πάει η ψήφος σου». Και δεν είναι η κ. Νοτοπούλου. Η κ. Νοτοπούλου είναι το αυθεντικά διαπαιδαγωγημένο στέλεχος του «κομματικού σωλήνα». Είναι το δημιούργημα ενός «πολιτικού θερμοκηπίου», το οποίο δεν ήθελε ποτέ να αλλάξει τίποτα, εκτός από το να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη».
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο ότι ακόμα χθες κατά την ψήφιση του Προϋπολογισμού, όλες οι ομιλίες κυβερνητικών στελεχών δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας ύμνος στον Μαυρογιαλούρο και τον «Μαυρογιαλουρισμό». Τέτοιες ομιλίες παροχολογίας μόνο σε ταινίες του ένδοξου ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60 μπορεί να βρει κανείς. Και ίσως δεν καθόλου τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός είναι λάτρης του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60. Γι’ αυτό και στην έναρξη της πολιτικής του καριέρας υπάρχουν πολλές ατάκες από τον ελληνικό κινηματογράφο εκείνης της δεκαετίας…

«Πολιτικός παχυδερμισμός»

Χάνουν και τα χάνουν; Είναι μια εξήγηση. Αλλά δεν είναι αρκετή, ώστε να δικαιολογήσει τις «χοντράδες» που γίνονται σχεδόν σε κάθε προκήρυξη μεγάλου διαγωνισμού. Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, κρούσμα το… αξεπέραστο που έκανε η Περιφέρεια Αττικής σ’ ένα διαγωνισμό 88.000.000 ευρώ για τη συντήρηση του οδικού δικτύου της Περιφέρειας Αττικής.

Εκεί κάποιος «βουλιμικός» ή εντελώς ανίκανος να διαχειριστεί έστω κι ένα ευρώ δημοσίου χρήματος διανοήθηκε να βάλει τον εξής φωτογραφικό όρο: «Το συγκρότημα παραγωγής ασφαλτοσκυροδέματος δεν πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 40 χλμ. σε ευθεία γραμμή από την Αθήνα (πλ. Συντάγματος)»! Εύκολα θα μπορούσε κανείς να παίξει την «κολοκυθιά», γιατί 40 και όχι 30 ή 60 χλμ;

Οπως εύκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς ποιοι παραγωγοί ασφαλτοσκυροδέματος βρίσκονται σε ευθεία γραμμή από την πλ. Συντάγματος. Αλλά δεν παύει να είναι εντυπωσιακός ο «πολιτικός παχυδερμισμός», που επιδεικνύει το «σύστημα εξουσίας» του ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι η ΑΕΠΠ (Ανεξάρτητη Αρχή Προδικαστικών Προσφυγών) ακύρωσε τον επίμαχο διαγωνισμό ως παράνομο, ίσως είναι το λιγότερο. Προκαλεί αφωνία η απόφαση της περιφέρειας να βάλει έναν τόσο σκανδαλώδη φωτογραφικό όρο σε ένα διαγωνισμό 88.000.000 ευρώ.

Νέος δύσκολος στόχος οι 151

Η ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ του Χ. Θεοχάρη στη Ν.Δ. έχει τη σημασία της, αφού ενισχύει εμπράκτως την προσπάθεια κεντρώας διεύρυνσης που επιχειρεί ο Κ. Μητσοτάκης. Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει η «αποχώρηση» του Χ. Θεοχάρη από την «πλειοψηφία των Πρεσπών».

Μια αποχώρηση η οποία μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική για τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις με τη νέα χρονιά. Καθώς καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την επίτευξη του στόχου των 151 υπέρ της συμφωνίας, που έκαναν εν κρυπτώ οι υποψήφιοι για Νόμπελ Α. Τσίπρας-Ζ. Ζάεφ.

ΤΟ Μ. ΜΑΞΙΜΟΥ παρότι φλέρταρε με την ιδέα να περάσει η συμφωνία ακόμα και με σχετική πλειοψηφία, κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να σταθεί πολιτικά. Ετσι πλέον οι λογαριασμοί γίνονται με βάση το 151, το οποίο απ’ ό,τι φαίνεται, δεν είναι ούτε εύκολο ούτε και μικρό. Καθώς ο Α. Τσίπρας δείχνει να χάνει έναν έναν τους υποψηφίους «συμμάχους» του και να εξαντλεί τις «εφεδρείες» του πριν μπει καν στην τελική ευθεία της κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών…

… Και το κλειδί στα χέρια του Θεοδωράκη

Το «κλειδί των 151» το κρατά στα χέρια του ο Στ. Θεοδωράκης. Αν ο πρόεδρος του Ποταμιού επιλέξει να μην υπερψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών (χωρίς κατ’ ανάγκη να την καταψηφίσει), τότε το 151 γίνεται πολύ δύσκολο. Δεδομένου ότι είναι πολύ πιθανόν να τον ακολουθήσει και ο Γ. Μαυρωτάς, τη στιγμή που οι Γ. Αμυράς-Γρ. Ψαριανός έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν θα την ψηφίσουν. Ετσι στους 145 του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να προστεθούν μόνο οι Θ. Παπαχρηστόπουλος, Σπ. Δανέλλης και Σπ. Λυκούδης. Μαζί με την Κ. Παπακώστα(;) φτάνουν τους 149…
Οι «απλωτές» στους ανεξάρτητους και η δελεαστική πίεση προς τους αμφιταλαντευόμενους θα πρέπει να αποδειχθούν πολύ επιδέξιες και «ρεαλιστικές», ώστε να επιτευχθεί το 151…

Απορίες

1. Εχει νέα η κυβέρνηση από την Κομισιόν, μετά την επιστολή Μητσοτάκη για την προκλητική τοποθέτηση της Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού;

2. Πού ακριβώς τις «γράφει» τις «ποινικές ευθύνες», δηλαδή το νόμο, ο υπουργός –υποτίθεται θεματοφύλακας του νόμου- κ. Βίτσας;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]