Ξεκινώντας από τη Ν.Δ., που στις προηγούμενες ευρωεκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πληγώσει τον Γιώργο Αυτιά αφήνοντάς τον έξω από τους εκλογικούς καταλόγους. Τα νιάτα, όμως, που ο Κυριάκος νόμιζε ότι θα γίνει άλλος, ανήκουν στο παρελθόν και ο Αυτιάς, η Ζαν ντ’ Αρκ των συνταξιούχων και Αγιος Γιώργης που σκοτώνει τον δράκο που έφαγε τη 13η σύνταξη, ανήκουν στο παρελθόν. Και από το να εμφανιστεί κανένα ποσοστό κάτω από 30%, όχι μόνο ο Αυτιάς χωράει, αλλά και η Ελεωνόρα Μελέτη και οι Δήμας και Μπελέρης στη συσκευασία του ενός. Βάλε και τη Βούλα Πατουλίδου και το κακό που πλησίαζε από τον Βορρά και έδινε στον Βελόπουλο ποσοστά αξιωματικής αντιπολίτευσης πιθανόν να αντιμετωπιστεί.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ελάχιστα ενδιαφέρεται για τον Βελόπουλο. Αυτός που τον καίει είναι ο Κασσελάκης. Με τον Θοδωρή Ζαγοράκη, που κάποια στιγμή απογοητεύτηκε να περιμένει. Από αυθεντικoύς σελέμπριτις δεν υπάρχει όμως κανένας απέναντι στους υποψηφίους του Κασσελάκη. Εκτός αν νομίζει ότι η Αννα Βερούλη μπορεί να αντιμετωπίσει τη Σοφία Μπεκατώρου ή ο Σάκης Αρναούτογλου τον συνδυασμό που σκοτώνει, τον Ευάγγελο Αντώναρο.

Στην παράταξη του Στέφανου Κασσελάκη υπήρξαν βέβαια απώλειες της τελευταίας στιγμής. Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή και το γελαστό παιδί, που ονομαζόταν Δημήτρης Παπανώτας, έπεσε… σκοτωμένο. Oχι από τους Αγγλους, όπως λέει τραγούδι, αλλά από τον Αδωνι, όπως είπε ο ίδιος. Στερώντας από τον θίασο ποικιλιών του ψηφοδελτίου του Κασσελάκη να έχει ταυτόχρονα τον Παπανώτα, που είπε ότι αν οι γυναίκες δέχονται κακοποιητική συμπεριφορά, δική τους υπόθεση, και τη Σοφία Μπεκατώρου. Η οποία, αν δεν είχε καταγγείλει σεξουαλική επίθεση που είχε δεχτεί, για να ξεκινήσει το #metoo, θα είχε πιθανότητες να μπει σε ευρωψηφοδέλτιο όσες και η συναθλήτριά της στην ιστιοπλοΐα, Αιμιλία Τσούλφα.

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Το τραγικό δυστύχημα με τον αστυνομικό που καταπλακώθηκε από την πτώση του σπιτιού που επισκευαζόταν στον Πειραιά δημιουργεί ερωτηματικά που πρέπει να απαντηθούν από το κράτος.

Το πρώτο είναι οι άδειες οικοδομών. Η χορήγηση αδειών για μικρές οικοδομικές εργασίες μήπως έχει γίνει συνηθισμένη πρακτική για να ξεπερνιούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα χρειαζόταν μία άλλη άδεια; Επειδή η πρώτη αντίδραση είναι να κάνουμε τις άδειες πιο δύσκολες, η μεγάλη δυσκολία είναι που δημιουργεί τη νοοτροπία «ας πάρουμε αυτήν και μετά βλέπουμε τι κάνουμε…».

Το δεύτερο είναι οι αμοιβές της αστυνομίας. Ο αστυνομικός που έχασε τη ζωή του έκανε δεύτερο μεροκάματο επειδή ο μισθός του αστυνομικού δεν του έφτανε. Το κράτος μήπως κάπως έτσι έχει βολευτεί να κάνει οικονομία στους μισθούς αφήνοντας τους αστυνομικούς να δουλεύουν δεύτερες δουλειές, ταξιτζήδες, ντελιβεράδες ή «πόρτα» σε νυχτερινά μαγαζιά; Αν το κάνει, το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε κακούς αστυνομικούς και χειρότερους ντελιβεράδες.

Τρίτον, κάποια στιγμή πρέπει να δούμε ποια είναι πρώτη και ποια δεύτερη δουλειά. Εχουμε αστυνομικούς που δουλεύουν και σαν ντελιβεράδες ή ντελιβεράδες που δουλεύουν σαν αστυνομικοί; Αν συμβαίνει το δεύτερο, ο τρίτος μεγαλύτερος αριθμός αστυνομικών ανά κάτοικο στην Ελλάδα από τις χώρες της Ε.Ε., ενώ δεν βρίσκονται αστυνομικοί για τις σκοπιές των τμημάτων, εύκολα εξηγείται.

Θεωρίες συνωμοσίας και άλλα… χαριτωμένα

Το «αυτή και το μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις» που είχε πει ο Γιάννης Βογιατζής στο «Οι θαλασσιές οι χάντρες» γίνεται αυτές τις εποχές στον ΣΥΡΙΖΑ με τον Στέφανο Κασσελάκη. Στην ελπίδα μπας και γυρίσει το φύλλο και ξανάρθουν κοντά στην εξουσία, όχι το μουστάκι θα ξυρίσουν αλλά σταυρούς από λάδι θα δουν στην κολυμπήθρα που βαφτίστηκε ο Στέφανος.

Η ιστορία με το λάδι στην κολυμπήθρα της αλήθειας που προείπε τον ερχομό του Κασσελάκη είναι και η διαφορά από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Αν ο Μητσοτάκης είχε πει ότι το λάδι στην κολυμπήθρα είχε σχηματίσει μία δάδα, ο Ανδρουλάκης έναν κίτρινο ήλιο και ο Κουτσούμπας ένα σφυροδρέπανο, όλοι θα πίστευαν ότι το έχουν χάσει. Με τον Κασσελάκη οι συριζαίοι το παίρνουν σαν φυσικό. Οπως και το να επισκέπτεται το CSIS, ένα κέντρο στρατηγικών και διεθνών σπουδών στην Ουάσιγκτον που μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αν αρχηγός άλλου κόμματος περνούσε απέξω, οι εφημερίδες της αριστεράς θα τον είχαν κάνει πράκτορα της CIA. Στην περίπτωση του Κασσελάκη δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Κανένας δεν μπορεί να πιστέψει ότι η CIA θα τον είχε στρατολογήσει όχι για πράκτορα αλλά ούτε για θυρωρό στο αρχηγείο του Langley.