Προκαλεί τεράστια απορία ανεξάρτητα από το αν εμείς -ανάλογα με τις εμπειρία μας και τα χρόνια που έχουμε περάσει στο επάγγελμα- έχουμε ήδη τις απαντήσεις. Τι ακριβώς πίστευαν ότι θα καταφέρουν;

Το βασικό επιχείρημα για την κλήση είναι το εξής: «Δεν έλαβε υπόψη τη γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη, καθώς και τον αγώνα μιας μάνας για δικαίωση και τιμωρία των ενόχων».

Πίστευαν ότι με την κλήση σε απολογία για ένα καθ’ όλα αξιοπρεπές άρθρο γνώμης (Opinion, το λένε σε όλα τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης με δεκάδες χρόνια παρουσίας και ιστορίας, έντυπα και διαδικτυακά, σε ολόκληρο τον πλανήτη) θα προστάτευαν την κ. Καρυστιανού από την κριτική ή θα της εξασφάλιζαν το απυρόβλητο;

Οταν, μάλιστα, η ίδια -για τους δικούς της απόλυτα σεβαστούς λόγους- έχει αποφασίσει να εκτεθεί με όλες τις αναμενόμενες συνέπειες στον δημόσιο διάλογο με πάμπολλους τρόπους, ακόμα και με επιστολή παρέμβασης στην κοινοβουλευτική διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας;

Αλήθεια, από την ώρα που όλο το θέμα επανήλθε με ορμή χειμάρρου στην επικαιρότητα με αμιγώς πολιτική διάσταση -και ορθώς επανήλθε- γιατί δεν είδαμε κάποια ανάλογη παρέμβαση για δεκάδες ανεύθυνες ανοησίες και θεωρίες συνωμοσίας;

Δεν είδαμε κάποια δυναμική παρέμβαση με στόχο γνωστό ρυπαρό έντυπο που πρωτοστάτησε με βορβορώδη τρόπο σε αυτή τη λαίλαπα ψευδών ειδήσεων. Εντυπο που χωρίς αμφιβολία αποτελεί προσβολή για κάθε έννοια δημοσιογραφίας.

Ή μήπως εντάσσεται στη «γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη» και στον «αγώνα μιας μάνας για δικαίωση» και στην ανάγκη τόσων γονέων για την αλήθεια και την τιμωρία των ενόχων η πλημμυρίδα καθημερινών ψεμάτων και ψηφιακών αναπαραστάσεων για το πώς εικάζουν κάποιοι ότι κάηκαν ζωντανά τα παιδιά τους;

Σε μια σύγχρονη εκδοχή του αναχρονιστικού παλαιοσυνδικαλιστικής έμπνευσης «Πειθαρχικού», μια Επιτροπή Δεοντολογίας που να μην έχει ιδεολογικές αγκυλώσεις και άλλου είδους μονομανίες είναι απολύτως χρήσιμη. Να παρακολουθεί το διεθνές περιβάλλον, να μην ταυτίζεται με κομματικά συμφέροντα και εξυπηρετήσεις, να μη βγάζει φλύκταινες όταν ακούει την «ψηφιακή μετάβαση».

Και να τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια τον βασικότερο δημοσιογραφικό κανόνα από τότε που εφευρέθηκε αυτό το έρμο επάγγελμα: Αποστάσεις και σεβασμό στην ελευθερία του λόγου. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι έχουν δώσει ακόμα και τις ζωές τους γι’ αυτά…