ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πρωτοφανές μία κυβέρνηση να έχει κληθεί να αντιμετωπίσει τόσες πολλές και τόσο μεγάλες κρίσεις μαζεμένες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαχειρίσθηκε διαδοχικές κρίσεις σε μεταναστευτικό, πανδημία, ελληνοτουρκικά και τώρα τις συνέπειες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία με την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια. Οπως χαρακτηριστικά παραδέχθηκε στην ομιλία του στο forum του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», ο ίδιος ο πρωθυπουργός, «δεν πιστεύω ότι υπήρξε στη μεταπολίτευση κυβέρνηση που να διαχειρίστηκε περισσότερες κρίσεις», εκτιμώντας μάλιστα ότι οι κρίσεις «δυστυχώς θα είναι μια πραγματικότητα που θα είναι μαζί μας».
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ είναι επόμενο μετά από τόσες κρίσεις μια κυβέρνηση να υφίσταται μια φυσιολογική φθορά, για αυτό και δικαιολογημένα παρουσιάζεται μια εμφανής δημοσκοπική κάμψη, η οποία όμως ουδόλως δείχνει να επηρεάζει τους υφιστάμενους συσχετισμούς μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων που διατηρούνται σχεδόν αμετάβλητοι, με τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παραμένουν κυρίαρχοι του πολιτικού σκηνικού.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ αφύσικο είναι η αξιωματική αντιπολίτευση να μην είναι σε θέση να καρπωθεί έστω και κατ’ ελάχιστο τις κυβερνητικές απώλειες. Αλλά όταν, λίγες ημέρες πριν από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας επαναφέρει πιο δυναμικά στο προσκήνιο τη λαϊκίστικη τακτική την οποία άλλωστε ουδέποτε εγκατέλειψε, και φθάνει να μιλά για «πανδημία Μητσοτάκη» και «ακρίβεια Μητσοτάκη», κατηγορώντας μάλιστα την κυβέρνηση ότι ευθύνεται για τους θανάτους από τον κορονοϊό, και περίπου και για τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, γίνεται εύκολα κατανοητό γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να ξεκολλήσει δημοσκοπικά: Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι προφανώς δεν ευθύνεται ο Μητσοτάκης για την πανδημία και την ακρίβεια, που είναι κοινή για όλες τις χώρες, από την άλλη πρέπει παράλληλα κάπου να χρεώσουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και είναι λογικό να το κάνουν στην κυβέρνηση που ασκεί τις πολιτικές, όμως δεν πιστεύουν τα λόγια του Τσίπρα και δεν τον εμπιστεύονται.
Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ με την περίοδο Τσίπρα είναι καταλυτική, όπως προκύπτει από τα ευρήματα όλων των ερευνών κοινής γνώμης. Ο Αλ. Τσίπρας περιγράφει χάος και προβλέπει καταστροφές, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει ότι μπορεί να ανακάμψει. Η ακρίβεια αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας, όμως είναι βέβαιο ότι δεν αντιμετωπίζεται με τα συνθήματα και τις πολιτικές Τσίπρα, που όταν ήταν πρωθυπουργός, ανέβασε τις τιμές στα τρόφιμα αυξάνοντας τον ΦΠΑ και επέβαλε νέους φόρους σε κάθε κινητή και ακίνητη αξία. Για αυτό και η «ακρίβεια Μητσοτάκη» αποτελεί ένα ακόμη δείγμα λαϊκισμού του Αλ. Τσίπρα.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Ειδήσεις σήμερα
Θάνατος τριών παιδιών στην Πάτρα: Η Τζωρτζίνα «μίλησε» με τη ζωγραφιά της
Κορονοϊός: Πάσχα με πιστοποιητικά εμβολιασμού, μάσκες και τεστ – Χαλάρωση από τον Μάιο