Οπως αναφέρεται σε σχετικό ρεπορτάζ του ΑΠΕ, έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα μέσω του ψηφιακού πορτοφολιού περισσότερο από 1,45 εκατομμύριο εισιτήρια, με σχεδόν τα 2/3 από αυτά στο ποδόσφαιρο (περισσότερα από 978 χιλιάδες) και τα υπόλοιπα στο μπάσκετ (σχεδόν 472 χιλιάδες). Μόνο τον Απρίλιο ο συνολικός αριθμός των ταυτοποιημένων εισιτηρίων ανέρχεται σε περίπου 111.000, ενώ ο αριθμός των αιτημάτων ταυτοποίησης για ανήλικους ξεπέρασε τις 225 χιλιάδες. Επίσης ταυτοποιήθηκαν συνολικά περισσότερα από 23.000 εισιτήρια αλλοδαπών και κατοίκων εξωτερικού, ενώ οι μεταβιβάσεις εισιτηρίων ξεπέρασαν τις 13.000.

Κανείς δεν λέει πως λύθηκαν ως διά μαγείας τα προβλήματα και ότι νικήθηκε η αθλητική βία. Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς, όμως τουλάχιστον έγιναν τα πρώτα πολύ καθοριστικά βήματα. Η κυβέρνηση άλλαξε τη νομοθεσία, αυστηροποίησε τις ποινές και, το κυριότερο, προχώρησε στην τοποθέτηση καμερών στα γήπεδα. Η κινητοποίηση μιας σειράς υπουργείων (Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Αθλητισμού, Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης για να αναφέρουμε τα βασικότερα) για την υλοποίηση του τρίπτυχου -ταυτοποίηση, κάμερες, νομοθεσία- απέδωσε καρπούς.

Το αποτέλεσμα είναι ότι διευρύνθηκε ένα πλέγμα ασφαλείας, το οποίο λειτουργεί αποτρεπτικά για τους χούλιγκαν και υποστηρικτικά για τους αθλητές και τους χιλιάδες φιλάθλους που θέλουν να απολαύσουν έναν καλό αγώνα με τις παρέες και τις οικογένειές τους, χωρίς να φοβούνται πως θα βρεθούν σε εμπόλεμη ζώνη. Η χώρα μας έχει πληρώσει ακριβά την αθλητική βία. Για δεκαετίες ολόκληρες η Πολιτεία παρακολουθούσε σχεδόν απαθής τις κερκίδες να μετατρέπονται σε ρινγκ οργανωμένων οπαδών και παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες στην ουσία δεν προχωρούσε τίποτα. Επαναλαμβάνουμε, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει πως τελειώσαμε με τους χούλιγκαν, αφού αθλητική βία υπάρχει και εκτός γηπέδων. Ομως τουλάχιστον πήραν ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως ανοχή τέλος.