Κάτι σαν τους επιβάτες της «Πτήσης προς το άγνωστο» (κινηματογραφικής μεταφοράς, το 1995, του δυστοπικού «Langoliers», του Στίβεν Κινγκ), που χάνονται μέσα σε μία χωροχρονική σήραγγα, για να καταλήξουν σε ένα παράλληλο, αποσυντιθέμενο σύμπαν, όπου η πραγματικότητα καταρρέει με ταχείς ρυθμούς. Ο εγκέφαλός τους χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να τους δώσει τα κατάλληλα σήματα ώστε να μηχανευτούν τεχνικές που θα τους απομακρύνουν από το εχθρικό περιβάλλον.

 Ας δούμε τώρα τι διαπίστωσε η πρόσφατη έρευνα της αμερικανικής εταιρίας Talk Research:

Μόνο το 41% των Αμερικανών πιστεύει ότι το περιεχόμενο του Ιντερνετ είναι γνήσιο και δημιουργημένο από ανθρώπους, ενώ οι 3 στους 4 λένε πως η εμπιστοσύνη τους στο Διαδίκτυο βρίσκεται στο χαμηλότερό της σημείο. Επίσης, μόνο το 30% μπορεί να ξεχωρίσει αν ένα κείμενο έχει γραφτεί από άνθρωπο ή από bot της ΑΙ. Το 82% των Αμερικανών θέλει να αποκαλύπτουν υποχρεωτικά οι εταιρίες τη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης στο μάρκετινγκ, στις υπηρεσίες πελατών ή στη δημιουργία περιεχομένου.

Γενικά η δυσπιστία και η αμφιβολία είναι καλό σημάδι, αρκεί να μη φτάνει στο άλλο άκρο. Π.χ. το 23% στην έρευνα της Talk Research θεωρεί τις online πληροφορίες (από ιστοσελίδες, social media, chatbot) εντελώς ψευδείς ή σκόπιμα διαστρεβλωμένες και παραπλανητικές.

«Η εμπιστοσύνη στο Ιντερνετ δεν έχει απλώς μειωθεί. Εχει καταρρεύσει κάτω από μία χιονοστιβάδα θορύβου της ΑΙ. Το Ιντερνετ έχει γίνει ένα σπίτι με καθρέφτες, όπου το 78% των Αμερικανών αδυνατούν να ξεχωρίσουν τα πραγματικά από τα ψεύτικα είδωλα», τόνισε η Ρεμπέκα Χαν, της εταιρίας ανθρώπινης ψηφιακής πιστοποίησης World ID.

Κι αν «κάναμε τον καθρέφτη μας κομμάτια», όπως προτείνει ο Φοίβος;