Η έκρηξη πυραύλου στο «σπίτι» της Πολωνίας που συνορεύει με το «σπίτι» της Ουκρανίας και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο δύο ανθρώπων χαρακτηρίστηκε -για την ώρα- «μεμονωμένο συμβάν», αφού όπως όλα δείχνουν επρόκειτο για πύραυλο του ουκρανικού αντιαεροπορικού συστήματος που έπεσε στο πολωνικό έδαφος. Φυσικά, δεν είχε εκτοξευτεί για πλάκα, αλλά για να υπερασπιστεί το ουκρανικό έδαφος από τους ρωσικούς πυραύλους. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι ένα τέτοιο «μεμονωμένο συμβάν» δεν μπορεί να επαναληφθεί, την επόμενη φορά από λάθος στόχευση των ρωσικών όπλων;

Από τη στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση, ο πλανήτης πάγωσε. Η πρώτη εκδοχή που έκανε το γύρο του κόσμου ήταν ότι το χτύπημα είχε γίνει από την πλευρά της Ρωσίας. Αμέσως ήχησε κόκκινος συναγερμός, αφού η Πολωνία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και περίπου 10.000 Αμερικανοί στρατιωτικοί βρίσκονται στη χώρα. Τι θα συνέβαινε αν ανάμεσα στα θύματα ήταν κάποιος Αμερικανός; Ποια θα ήταν η συνέχεια αν η Πολωνία ζητούσε την ενεργοποίηση του Αρθρου 4 της Συμμαχίας ή, ακόμα χειρότερα, του Αρθρου 5;

Το Αρθρο 4 προβλέπει μια διαδικασία διαβούλευσης, εάν κάποιος σύμμαχος πιστεύει ότι «απειλείται η εδαφική ακεραιότητα, η πολιτική ανεξαρτησία ή η ασφάλεια οποιουδήποτε από τα μέρη». Σύμφωνα με το Bloomberg, μέχρι σήμερα το συγκεκριμένο άρθρο έχει γίνει αντικείμενο επίκλησης επτά φορές από κάποιο κράτος-μέλος. Το Αρθρο 5 αφορά στη συλλογική άμυνα που «ενώνει τα μέλη του ΝΑΤΟ, δεσμεύοντάς τα να προστατεύουν το ένα το άλλο και δημιουργώντας πνεύμα αλληλεγγύης μέσα στη Συμμαχία». Με λίγα λόγια, σημαίνει ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους του ΝΑΤΟ θεωρείται επίθεση εναντίον όλων. Το συγκεκριμένο άρθρο έχει χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά, μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Μέχρι στιγμής ευτυχώς επικράτησε ψυχραιμία, αν και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πώς θα εξελιχθεί. Ηδη ο Ζελένσκι δείχνει να αμφισβητεί το ενδεχόμενο η έκρηξη να προκλήθηκε από ουκρανικό πύραυλο, ενώ η Ρωσία έκανε λόγο για «υστερική αντίδραση» της Πολωνίας. Το διά ταύτα είναι ότι όσο αυτός ο αχρείαστος, επιθετικός πόλεμος συνεχίζεται με αποκλειστική ευθύνη της Ρωσίας τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για ανάλογα «συμβάντα» σε έδαφος του ΝΑΤΟ. Οποιαδήποτε κλιμάκωση είναι επικίνδυνη, οποιοδήποτε λάθος μπορεί την επόμενη φορά να είναι μοιραίο.