Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τότε, φυσικά, δεν γνώριζε κανείς ότι ο δολοφόνος είναι ο Κουφοντίνας. Ωστόσο είχε βγει μακροσκελής ανακοίνωση από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», την οποία έσπευσαν εφημερίδες να δημοσιεύσουν για «λόγους αντικειμενικότητας». Θλίψη ήταν.

Ψάχνω στο αρχείο μου και μετά τις 5 του Σεπτέμβρη 2002, που παραδόθηκε ο Κουφοντίνας, να βρω μια ανακοίνωση -πανεπιστημιακών, δημοσιογράφων, καθηγητών- που να δηλώνουν τη νομική τους θέση για τις 23 δολοφονίες που είχε διαπράξει ή στις οποίες είχε συνεργαστεί ο Κουφοντίνας. Δεν βρήκα. Δέκα μήνες αργότερα στη δίκη παρήλασαν ως μάρτυρες υπεράσπισης και πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι, ενώ κατά την εκφώνηση των ποινών βρέθηκαν στο ακροατήριο κάποιοι που οργίστηκαν για τις «αυστηρές ποινές». Είκοσι τρεις άνθρωποι δολοφονήθηκαν. Επρεπε να αθωωθούν οι δολοφόνοι τους; Τι αντίληψη είχαν για την απόδοση της Δικαιοσύνης;

Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να αποδίδεται αλά καρτ. Αλλά και η μεταχείριση των καταδικασθέντων να γίνεται αλά καρτ. Επειδή «ο Λουκάς» κάνει απεργία πείνας πρέπει να τύχει προνομιακής μεταχείρισης το αίτημά του: Να μεταφερθεί τις φυλακές Κορυδαλλού, στις οποίες μεταφέρονται αυτοί που πρόκειται να δικαστούν.

Στις φυλακές του Βόλου όπου τον είχε μεταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ είχε «το σπιτάκι του», το περιβολάκι του, τη γάτα του. Δεν θα το έλεγες και φυλακή, πολλώ μάλλον σωφρονισμό, σε έναν δολοφόνο έντεκα ανθρώπων που δεν ένιωσε την ανάγκη να δηλώσει ότι μετάνιωσε. Ούτε ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από τα παιδιά που ορφάνεψε, από τις οικογένειες των θυμάτων που ρήμαξε.

Η μεταφορά του από «το σπιτάκι» των αγροτικών φυλακών του Βόλου στις φυλακές Δομοκού είναι η αιτία της απεργίας πείνας. Με την εφαρμογή του νόμου, που πέρασε στις 9 Δεκεμβρίου από τη Βουλή, δεν μπορεί να έχουν προνομιακή μεταχείριση και έκτιση ποινής στις αγροτικές φυλακές οι καταδικασμένοι για τρομοκρατία και για ειδεχθή εγκλήματα. Επομένως, ο Κουφοντίνας μετήχθη στις κλειστές φυλακές του Δομοκού.

Οι διαδηλούντες υπέρ του αιτήματος Κουφοντίνα -ανάμεσά τους πολλά στελέχη ΣΥΡΙΖΑ- απαιτούν τη μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Αλλά υπάρχει νομική διαδικασία στην οποία μπορεί να προσφύγει ο κάθε Κουφοντίνας και εκεί να συζητηθεί το αίτημά του. Ομως εκείνος δεν προσφεύγει γιατί δεν αποδέχεται τις νομικές διαδικασίες του κράτους. Αλλά για τη μεταγωγή του στον Κορυδαλλό επικαλείται παλαιότερη διάταξη! Αντιλαμβάνομαι τη σύγχυσή του, όμως αλά καρτ διαδικασίες δεν υπάρχουν. Η προσφυγή είναι νομική διαδικασία. Η απεργία πείνας όχι. Είναι απλά εκβιασμός. Και πόσες φορές άραγε πρέπει να ειπωθεί ότι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται…

Από την έντυπη έκδοση