Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Δυστυχώς, αγαπητέ Γιάννη, το φαινόμενο της έλλειψης στοιχειωδών γνώσεων από νέους ανθρώπους δεν αφορά μόνο τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας. Υπερβαίνει κατά πολύ τα σύνορά μας κι έχει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτισμικές αιτίες, που σχετίζονται με την εισβολή της νέας τεχνολογίας και τη μαζική αλλαγή του τρόπου ζωής, ψυχαγωγίας και ενημέρωσης στον λεγόμενο Δυτικό Κόσμο.
Το πιστεύουμε ή όχι στην ίδια λίγο-πολύ κατάσταση διανοητικής αποχαύνωσης με τους Νεοέλληνες βρίσκονται οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί, όπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες σε αυτές τις χώρες. Σε άρθρο που έγραψε λίγο πριν πεθάνει ο διάσημος Ιταλός γλωσσολόγος και πρώην υπουργός Δημόσιας Διοίκησης, Τούλιο ντι Μάουρο, θρηνούσε το γεγονός ότι το 70%-80% των συμπατριωτών του είναι «λειτουργικά αναλφάβητοι».

Αυτό σημαίνει ότι, ενώ γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση, βλέπουν τηλεόραση, ακούνε ραδιόφωνο και καταλαβαίνουν μέσες – άκρες τον συνομιλητή τους, αδυνατούν να κατανοήσουν βαθύτερα την πολύπλοκη σύγχρονη πραγματικότητα, ακόμη και στις απλούστερες εκφάνσεις της. Δυστυχώς, στη χώρα της Αναγέννησης και του Δάντη ο 1 στους 5 ζει αποκλειστικά μέσα από την τηλεόραση. Μέσα στη χρονιά που μας πέρασε γύρω στα 13 εκατομμύρια Ιταλοί δεν άνοιξαν ούτε ένα βιβλίο ή εφημερίδα, δεν πήγαν ούτε μια φορά στο σινεμά, στο θέατρο, στο γήπεδο ή σε συναυλία, εκθέτοντας τον εγκέφαλό τους στα απλοϊκά μηνύματα της TV και στις εύπεπτες ατάκες του Twitter. Πώς λοιπόν να καταλάβουν τι γίνεται με τη Συρία, την οικονομική κρίση και το προσφυγικό;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου