Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Προφανώς, θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα αν η κυβέρνηση είχε να παρουσιάσει ανάπτυξη στα τέλη του 2019. Ομως, στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να ξεχνούν ότι τα χρήματα (τα περιβόητα υπερπλεονάσματα) μέσω των οποίων «αγοραζόταν» ανάπτυξη στο τελευταίο τρίμηνο κάθε χρονιάς -η λεγόμενη «13η σύνταξη»- δόθηκαν πέρυσι πριν από την ώρα τους: δόθηκαν ως «Δώρο Πάσχα» -μετά το Πάσχα, εννοείται- εν όψει των ευρωεκλογών.

Για τα Χριστούγεννα, δεν είχαν μείνει άλλα χρήματα στα Ταμεία – τα χιλιάδες νοικοκυριά που δικαιούνταν τη «13η σύνταξη» δεν είδαν στο πορτοφόλι τους τα έξτρα χρήματα, οπότε και η αγορά δεν γνώρισε μέρες δόξας. Το να ερμηνεύεις όλο αυτό ως απόδειξη κυβερνητικής αποτυχίας είναι ασφαλώς θεμιτό – αλλά δεν είναι καθόλου πραγματικό.

Ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί το τελευταίο τρίμηνο του 2019 για να υποδηλώσει ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, ακόμα και με την επιδημία, αν δεν είχαν στραβώσει από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ομως, αν δεν είχε δώσει το μεταπασχαλινό «Δώρο Πάσχα», τότε θα μπορούσε να είχε δοθεί τα επόμενα Χριστούγεννα – και τότε όλο αυτό το αφήγημα θα κατέρρεε…

Το επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει λίγο την τακτική του με τα «υπερπλεονάσματα» , τα οποία απαιτούσε η τρόικα την εποχή των Μνημονίων για να είναι βέβαιη η αποπληρωμή των δανειακών δόσεων. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα κατήγγειλε ως κυβέρνηση – αλλά φρόντιζε να στραγγίζει τη μεσαία τάξη ώστε να τα φουσκώνει, προκειμένου να έχει τη δυνατότητα παροχής της «13ης σύνταξης» στο τέλος της χρονιάς. Και στη συνέχεια, μιλούσε για «υπεραπόδοση της οικονομίας»…

Το πρόβλημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι σήμερα εκείνο που ήταν το κυριότερο όπλο της, από το 2012 ως το 2014: όταν η μόνη σου επιδίωξη είναι να ισοπεδώσεις πολιτικά και ηθικά τους πολιτικούς σου αντιπάλους, τότε ως κυβέρνηση πρέπει να είσαι το… κάτι άλλο για να συνεχίσεις να είσαι πειστικός. Αλλά αν δεν αποδειχθείς ούτε καν …μία από τα ίδια, τότε αρχίζουν τα επιχειρήματα με τη «13η σύνταξη».