Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

«Η αλήθεια είναι ότι από μία επιτροπή της οποίας επικεφαλής είναι ένας βραβευμένος οικονομολόγος περίμενα μία πιο ενδελεχή και λιγότερο πρόχειρη έκθεση», απεφάνθη σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ieidiseis.gr και στον Βασίλη Σκουρή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σύμφωνα με την προπαγάνδα που καλλιεργούσε το περιβάλλον του είχε «καπαρωμένο» το Νόμπελ Ειρήνης για τη συμφωνία των Πρεσπών αλλά μάλλον το έχασε από τα οργανωμένα συμφέροντα που «λυμαίνονται» τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων.

Τελικώς δεν ήταν αποτέλεσμα αφέλειας ή και απλής ανοησίας το σχόλιο που ακούσαμε από φίλιο προς τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογράφο ότι «δεν είναι τίποτα σπουδαίο ο Πισσαρίδης, ένα Νόμπελ πήρε και αυτό για τις νεοφιλελεύθερες απόψεις του», αλλά αποτελεί βασική κομματική γραμμή, την οποία χάραξε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.

Στην ίδια συνέντευξη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τις προτάσεις Πισσαρίδη ως αντιγραφή των συνταγών από τα παλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Είναι φανερή η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να δημιουργήσει ένα κλίμα της περιόδου 2012-2014, η αδυναμία του να διατυπώσει προτάσεις για το μέλλον μοιραία τον οδηγεί στη μοναδική οδό που γνωρίζει, αυτή του διχαστικού λόγου, της δαιμονοποίησης κάθε προσπάθειας για μεταρρυθμίσεις (στην τρέχουσα συγκυρία ο «νεοφιλελεύθερος Πισσαρίδης θα γνωρίσει μεγάλες πιένες) και της κρυφής «ελπίδας» ότι ο Μητσοτάκης θα γυρίσει τη χώρα στα Μνημόνια.

Ευτυχώς πλανάται πλάνην οικτρά. Μόλις προχθές το Ελληνικό Δημόσιο δανείσθηκε με αρνητικό επιτόκιο, δηλαδή οι επενδυτές αγόρασαν έντοκα γραμμάτια 700 εκατομμυρίων ευρώ δίνοντας μία μικρή προμήθεια για την τοποθέτησή τους ενώ η χώρα έχει λαμβάνειν πάνω από 72 δισεκατομμύρια ευρώ τα επόμενα χρόνια μέσω του νεοσύστατου Ταμείου Ανάκαμψης και των κοινοτικών προγραμμάτων.

Επομένως η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από Μνημόνια αλλά από μία κακή διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων. Και για το λόγο αυτό είναι χρήσιμη η έκθεση Πισσαρίδη, όχι γιατί είναι «ευαγγέλιο» αλλά γιατί θέτει το πλαίσιο του διαλόγου, επισημαίνει τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και διατυπώνει τις θέσεις της για τους άξονες που πρέπει να χρησιμοποιηθούν προκειμένου η χώρα να αποκτήσει ισχυρό αναπτυξιακό ρυθμό.

Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να προσέλθει με τεκμηριωμένες θέσεις σε αυτό το διάλογο. Οι προγραμματικές του προτάσεις, το περίφημο «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», συνεθλίβη από την πραγματικότητα, «είχαμε αυταπάτες» προσπαθούσε να δικαιολογηθεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για τις απίστευτες ατάκες με τους «ζουρνάδες των αγορών» ή για το ό,τι «θα μας παρακαλούν να μας δανείσουν» (που παρεμπιπτόντως έγινε πράξη επί Μητσοτάκη με τα αρνητικά επιτόκια). Η μοναδική πολιτική που εφαρμόσθηκε από την πρώτη φορά Αριστερά ήταν το τρίτο Μνημόνιο και οι πολίτες δεν θέλουν να θυμούνται την υπερφορολόγηση κινητών και ακινήτων.

Η καταφυγή στο 2012 αποτελεί το μοναδικό καταφύγιο του κ. Τσίπρα, αλλά οι εποχές έχουν πια αλλάξει και οι ψηφοφόροι είναι πιο υποψιασμένοι, καθώς όταν ακούν για μαγικές λύσεις γνωρίζουν ότι ο λογαριασμός θα αυξηθεί.

Το ωραίο είναι ότι όχι απλώς βλέπει «κρυφά Μνημόνια» του Μητσοτάκη, τον προσεχή Δεκέμβριο, αλλά υπόσχεται ότι θα τα ξανασκίσει!

«Πιστεύω ότι θα κάνουμε μια πολύ σοβαρή δουλειά, ώστε μόλις αναλάβουμε ξανά να είμαστε έτοιμοι να καταργήσουμε και να αντικαταστήσουμε ξεπερασμένες και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με αυτές που πραγματικά έχει ανάγκη η κοινωνία και η οικονομία για να αναπτυχθεί δίκαια και ισόρροπα», ανέφερε ο κ. Τσίπρας. Εχει ζητήσει μάλιστα από τη Λούκα Κατσέλη, την πρώτη υπουργό Οικονομίας της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, να φέρει πρόταση- σχέδιο «για να οργανώσουμε αυτό τον πλατύ και ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία των πολιτών και τους φορείς της».

Εδώ είναι που οι διάφοροι Πισσαρίδηδες «σκίζουν» τα Νόμπελ τους.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr