Γράφει ο Χρήστος Η. Χαλαζιάς
Στην εξέλιξη αυτής της πορείας συνέβαλε η μέθοδος της τάξης κατά τομείς, μειώνοντας τις ανταγωνιστικές κόντρες, χωρίς παρεκκλίσεις από τα συμφωνηθέντα, και προώθησαν την ισότητα, την αλληλεγγύη και την ειρήνη.
Τα πρώτα μέλη κινήθηκαν στο πλαίσιο μιας στρατηγικής όπου το τέρμα της θα ήταν η πολιτική και οικονομική ενοποίηση, η οποία, όταν θα ολοκληρωνόταν, θα αποτελούσε τη σημαντικότερη εξέλιξη της Ευρώπης μετά τη Γαλλική Επανάσταση.
Ο όρος «Ευρώπη των Πολιτών» στο πλήρες περιεχόμενό του σημαίνει μια ενιαία και οργανωμένη κοινωνία στα γεωγραφικά όρια της Ευρώπης που ανήκει στους πολίτες της, οι οποίοι έχουν τη συνείδηση πως ανήκουν σ’ αυτήν. Μια ενιαία κοινωνία που εμφανίζει τα στοιχεία της πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ενότητας.
Το ερώτημα που εύλογα πλανάται και σήμερα είναι: Ποιο το μέλλον της Ευρώπης; Μπορεί αυτό το όνειρο να καταρρεύσει για τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών και θα συνεχιστεί το χάσμα Βορρά – Νότου; Η πανδημία στην Ευρώπη προκάλεσε εντυπωσιακές πράξεις βοήθειας και αλληλεγγύης προς τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Τώρα, είναι απαραίτητο οι λαοί να δείξουν την ετοιμότητά τους προκειμένου να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση, κυρίως τα κράτη του Νότου. Για την επόμενη ημέρα του κορονοϊού κανείς δεν πρέπει να αδιαφορεί αρνούμενος να συναινέσει στην έκδοση ενός ομολόγου, το οποίο όλα τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να εγγυηθούν. Με την έκδοση του ομολόγου η Ευρώπη θα αποφύγει το οικονομικό σοκ της επόμενης ημέρας που θα υποστούν τα κράτη-μέλη, και ιδιαίτερα οι χώρες του Νότου, που πέρασαν την πιο σκληρή λιτότητα με την οικονομική-τραπεζική κρίση του 2008.
Ο Βορράς αρνήθηκε την έκδοση ευρωομολόγου και απαίτησε οι χώρες-μέλη να δανειστούν από τον ESM, με δεσμεύσεις Μνημονίων. Ο Ιταλός και ο Ισπανός πρωθυπουργός στο αίτημα αυτό απάντησαν στη Γερμανίδα καγκελάριο: «Αν σκέφτεστε πάλι Μνημόνιο, αφήστε το. Στο εξής θα συνεχίσουμε μόνοι μας».
Να θυμηθούμε πως η πρόταση για έκδοση ευρωομολόγου δεν γίνεται για πρώτη φορά. Στην κρίση του 2010 προτάθηκε από την τότε ελληνική κυβέρνηση, με στήριξη από Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία. Η γερμανική κυβέρνηση Μέρκελ – Σόιμπλε το αρνήθηκε, για να το μελετήσει στο μέλλον. Κάτι που δεν ξανάπεσε στο τραπέζι για συζήτηση.
Ο Βορράς υιοθέτησε τη θέση της Μέρκελ ότι, για όποια οικονομική βοήθεια από τον ESM, θα πρέπει οι χώρες του Νότου να υπογράψουν Μνημόνιο, μια λέξη που τρομοκρατεί τους λαούς της περιοχής και οι πολιτικοί τους δεν είναι διατεθειμένοι οι χώρες τους να ξαναπεράσουν την ίδια οικονομική τιμωρία. Το ευρωομόλογο ή κορονο-ομόλογο είναι ένα δάνειο στο οποίο συμμετέχουν όλες οι χώρες της ευρωζώνης και αναλαμβάνουν εξίσου την εγγύηση για την αποπληρωμή. Το ομόλογο αυτό θα δείξει την πραγματική εικόνα της Ε.Ε., της ισότητας των πολιτών, της αλληλεγγύης απέναντι σε κάθε απειλή.
Αυτή τη φορά, αν δεν υπάρξει κάποια μορφή συμβιβασμού, δύο γεγονότα μπορεί να συμβούν: α) η κατάρρευση του ονείρου της Ε.Ε., αποκαλύπτοντας ότι γεννήθηκε μόνο για εθνικά οικονομικά συμφέροντα και β) να υπάρξουν δύο Ενώσεις: του Βορρά και του Νότου. Ας ελπίζουμε ο εγωισμός των Γερμανών να καμφθεί μπροστά στα μεγάλα προβλήματα και να υλοποιηθεί το όραμα μιας ενιαίας, ειρηνικής Ευρώπης των πολιτών.
Από την έντυπη έκδοση