Η αντιπολίτευση επιχειρεί να μηδενίσει την αξία των μέτρων, που αγγίζουν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Ισχυρίζεται πως είναι ψίχουλα, πως δεν σώζεται κανείς από αυτή την ενίσχυση και πως πρέπει να δοθούν πολλά περισσότερα.

ΑΠΟ την άλλη, υπάρχουν τα ψιλά γράμματα των μέτρων στήριξης. Εκεί υπάρχουν αντιδράσεις εύλογες και κατανοητές, όπως το ότι το μέρισμα των 250 ευρώ θα το λάβουν μόνο όσοι συνταξιούχοι είναι άνω των 65 ετών. Κάτι που όντως πρέπει να διορθωθεί και, τελικά, να το λάβουν όσοι έχουν βγει σε σύνταξη και είναι άνω των 62 ετών, που αποτελεί και το επίσημο ηλικιακό ορόσημο εξόδου από την εργασία.

ΑΠΟ εκεί και πέρα υπάρχουν διαμαρτυρίες για τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, που αποκλείουν κάποιους. Ναι, αλλά προφανώς και πρέπει να μπαίνουν τέτοιου είδους κριτήρια σε κάθε μέτρο ενίσχυσης των πολιτών. Αυτή τη στιγμή τα μέτρα καλύπτουν το 80% των ενοικιαστών και περίπου το 50% των συνταξιούχων, δηλαδή, όσους έχουν χαμηλές μηνιαίες αποδοχές.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι με τα συγκεκριμένα μέτρα θα γεμίσουν χρήματα οι τσέπες των πολιτών. Είναι, όμως, ένα μόνο μέρος από το συνολικό πακέτο μέτρων μέσω του οποίου θα επιστραφεί στην κοινωνία ένα κομμάτι της υπεραπόδοσης της ελληνικής οικονομίας. Γιατί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το συνολικό ύψος παρεμβάσεων θα ξεπεράσει τα 4 δισεκατομμύρια μαζί με όσες θα ανακοινωθούν στη ΔΕΘ, κάποιες ίσως και νωρίτερα, μέσα στο καλοκαίρι.

ΟΙ μεγάλες ανατροπές στη φορολογία εισοδήματος, που έχουν προαναγγελθεί, θα δώσουν έξτρα ενίσχυση στα εισοδήματα των νοικοκυριών. Ενώ, όσο υπάρχει υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων, τόσο θα αυξάνονται τα μέτρα στήριξης και στα επόμενα χρόνια.

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή πρέπει να επικρατήσει ρεαλισμός τόσο στην κομματική αντιπαράθεση όσο και στα αιτήματα κοινωνικών-επαγγελματικών ομάδων. Αν κάποιοι πιστεύουν ότι η χώρα μπορεί να επιστρέψει στο έτος ευμάρειας του 2008, τότε θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αμέσως μετά θα επιστρέψει και στο έτος χρεοκοπίας του 2009.

Η λογική «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει ξανά. Τις λαϊκιστικές και φαντασιακές υποσχέσεις τις πληρώσαμε πολύ ακριβά το 2015. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει θέσει την οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά όχι με υπερφορολόγηση, αλλά με φοροελαφρύνσεις. Τα δημοσιονομικά αποτελέσματα δικαιώνουν την οικονομική πολιτική που έχει εφαρμοστεί την τελευταία εξαετία. Από εδώ και πέρα, ο στόχος πρέπει να είναι η σταδιακή ενίσχυση των εισοδημάτων, χωρίς όμως να υπάρξει ρίσκο στα δημοσιονομικά. Ας δούμε τι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο. Η Αργεντινή, που για κάποιους ήταν «μοντέλο» το 2015, ταλαιπωρείται με χρεοκοπίες και ΔΝΤ εδώ και 25 χρόνια και ακόμα δεν βλέπει φως στο τούνελ.

ΑΣ περιμένουν όλοι, λοιπόν, το πλήρες πακέτο μέτρων στήριξης της μεσαίας τάξης και των ευάλωτων νοικοκυριών και μετά ας ασκήσουν κριτική. Αν υπάρχουν αστοχίες, να διορθωθούν. Αλλά αν κάποιοι νομίζουν ότι η χώρα έπιασε το τζόκερ, τότε κάνουν λάθος.