Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
ΣΕ ΑΝΥΠΟΠΤΟ χρόνο, κάτι αντίστοιχο είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. «Με τον κ. Τσακαλώτο μπορώ να κάνω μια ουσιαστική ιδεολογική αντιπαράθεση. Διαφωνούμε σε πάρα πολλά, ο κ. Τσακαλώτος είναι ένας μαρξιστής οικονομολόγος. Είναι ένας άνθρωπος, όμως, ο οποίος έχει αρχή, μέση και τέλος όταν μιλάει. Κρατάει το επίπεδο της αντιπαράθεσης εκεί που πρέπει να είναι στη Βουλή». Και μπορεί εκείνος να του απάντησε φλεγματικά πως θα τον καταπλήξει με το μέγεθος της αχαριστίας του, όμως το μήνυμα εστάλη και ήταν πως, ανεξαρτήτως ιδεολογικών διαφορών, υπάρχουν ανθρώπινες γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στα κόμματα. Μια τέτοια γέφυρα είναι ο Ανδρέας Ξανθός.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ, καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης του κορονοϊού, είναι εξόχως πολιτική και επιστημονική συνάμα. Γιατρός και ο ίδιος, αναγνωρίζοντας το κύρος και τις γνώσεις του Σωτήρη Τσιόδρα, παραδέχθηκε πως και ο ΣΥΡΙΖΑ τον ίδιο θα έχριζε ως επικεφαλής της υγειονομικής task force. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οσες φορές τοποθετήθηκε δημόσια, όσες προτάσεις έκανε και όση σκληρή κριτική και αν άσκησε, ήταν επί της ουσίας και χωρίς διάθεση στείρας πολιτικής αντιπαράθεσης ή τοξικής διαφοροποίησης.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ λοιπόν ότι πολλές από τις προτάσεις αυτές μελετώνται σοβαρά από την κυβέρνηση -ή υλοποιούνται ήδη-, αφού βασίζονται στην κοινή λογική και σε έναν κοινό στόχο: Η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας για την αντιμετώπιση της επιδημίας να παραμείνει ακόμη και όταν η επιδημία φύγει. Ασφαλώς και υπάρχουν σημαντικές διαφωνίες, όπως στο ύψος της αποζημίωσης των ιδιωτικών ΜΕΘ, όπου ο Ανδρέας Ξανθός είναι κατηγορηματικά αντίθετος. Ομως υπάρχει διάθεση και αυτό του πιστώνεται.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι, σε γενικές γραμμές, η αντιπολίτευση -μείζων και ελάσσων- τηρεί μετριοπαθή στάση, αφού ο εχθρός είναι εθνικός. Εξίσου αλήθεια είναι όμως ότι δεν συμμερίζονται όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως είναι εθνικό ό,τι είναι αληθές. Και είναι πλέον αξίωμα, επιβεβαιωμένο με χιλιάδες θανάτους σε όλο τον κόσμο, πως κανένα σύστημα Υγείας, ακόμα και αν επίτασσε όλη τη βιομηχανική παραγωγή μασκών και όλες τις ιδιωτικές κλίνες, δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνο του την αιφνίδια επιδρομή του συγκεκριμένου ιού.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, υπάρχουν στελέχη της Κουμουνδούρου, τα οποία -πάνω ή κάτω από το τραπέζι- αρέσκονται στην επαναστατική γυμναστική του καναπέ και απειλούν πως «μετά θα λογαριαστούμε». Αν εξαιρέσουμε την εκδικητική χροιά της «λυπητερής» που εκπέμπει το μότο, μια σοβαρή κυβέρνηση θα ήθελε σοβαρό έλεγχο από μια σοβαρή αντιπολίτευση. Ουδείς είναι στο απυρόβλητο ούτε υπάρχουν μάχες που διεξάγονται με λευκές επιταγές στους στρατηγούς. Ομως δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση από αυτή που δόθηκε στη Βουλή από τον αρχιστράτηγο: «Δεν θα λογαριαστώ με κανέναν αλλά θα δώσω λογαριασμό σε όλους».
Από την έντυπη έκδοση
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου