Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Περπατώ στην Αρεοπαγίτου για τα 3 χιλιόμετρα που λέει ο γιατρός μου και άμα βλέπω, από μακριά, περιπατητές ή με βλέπουν αυτοί, πιάνουμε αυτόματα την άκρη του δρόμου. Ταυτόχρονα ανεβάζουμε τη μάσκα να κλείσουν στόμα και μύτη. Τη στιγμή της διασταύρωσης θα κρατάμε και την αναπνοή μας.

Ο κ. Τσιόδρας είπε ότι η μάσκα παράγει αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα. Στον διεθνή Τύπο καταγράφονται διάφορες εκδοχές ειδικών: Η πρώτη, φοράς τη μάσκα όλη μέρα. Ακόμη και στο σπίτι. Το έγραψε η «Daily Μirror», προσθέτοντας ότι αν ο συγκάτοικος βγαίνει έξω, ξέρεις τι θα κουβαλήσει στο σπίτι, στην επιστροφή του, εκτός από μακαρόνια; Επομένως, φοράς τη μάσκα παρουσία του συγκάτοικου και τη βγάζεις άνευ; Οχι, λέει. Τη φοράς ως άρρωστος.

Πάμε από την αρχή: Ανοίγω την τηλεόραση, κύριε Υπουργέ, για να δω ειδήσεις. Η διαφορά ανάμεσα στις ειδήσεις που προβάλλουν τα κανάλια -μηδέ της ΕΡΤ εξαιρουμένης, που ως δημόσια τηλεόραση οφείλει να είναι πιο συγκρατημένη- έχει εκμηδενιστεί. Η διαφορά συνίσταται στις ηλικίες των παρουσιαστριών που είναι εμφανείς. Το μακιγιάζ τι να σου κάνει; Και όποιος δει ένα δελτίο ειδήσεων ξέρει επακριβώς τι παίζεται στα υπόλοιπα. Διαφέρει αν πρώτη είδηση είναι η Νέα Υόρκη ή η Κοζάνη, αλλά το όλον δελτίον είναι… πολακικό, αν με εννοείτε: Κόπι πάστε.

Υπάρχει η πραγματικότητα, φυγείν αδύνατον, όπως λέμε. Αφού όλη η ανθρωπότητα βάλλεται από τον κορονοϊό είναι κανονικό όλα τα κανάλια να παίζουν το ίδιο θέμα. Εντάξει. Αλλά το να παίζουν ΜΟΝΟΝ αυτό, η διαφορά είναι τεράστια. Εβλεπα, πάλι χθες, σε πενταπλή μετάδοση πώς μεταδίδεται ο ιός, τις προφυλάξεις, τα νοσοκομεία που είναι γεμάτα και τα ράφια άδεια, το ένα μπουκαλάκι ήπιας αντισηπτικής δράσης στα 8,80 ευρώ και ακόμη για τον πολύ περισσότερο εγκλεισμό στο σπίτι. Αυτά είπαν όλοι και σε πολλαπλή επανάληψη. Σας βεβαιώ ότι τα έχουμε εμπεδώσει.

Σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες ειδήσεις; Δεν γίνεται τίποτε άλλο, παρά θρήνος και τρόμος στον κόσμο; Διαβάζω κάθε μέρα στα διεθνή πρακτορεία εκατοντάδες ειδήσεις κανονικές. Διαβάζω ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε επειδή υπάρχουν προμήθειες τροφίμων. Οχι μόνο άδεια ράφια. Διαβάζω ότι ασθενούντες από κορονοϊό, πλείστοι όσοι, εξέρχονται από τα νοσοκομεία ως ιαθέντες. Πόσοι είναι; Χιλιάδες. Αλλά εμείς εδώ, πεισματικά μόνον για θανάτους μιλάμε. Δεν μας προτείνει κανείς, π.χ., διακοπές. Υπάρχει είδηση ότι δεν θα έρθει φέτος το καλοκαίρι; Δεν ξέρουμε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στη Δανία είναι μια χαρά. Στη Σουηδία, επίσης. Ο κόσμος ζει, κινείται, δουλεύει. Καλά νέα υπάρχουν. Δεν τα βρίσκουν οι δικοί μας;

Κύριε Υπουργέ, να μιλήσετε στους καναλάρχες και να τους πείτε ότι ο πολύς κορονοϊός δεν ωφελεί κανέναν. Τουναντίον, βλάπτει και τους ίδιους! Εχουν αντιληφθεί ότι στο τέλος θα βλέπουμε όλοι Netflix και άλλα συνδρομητικά για να μη βλέπουμε ενημέρωση καταπίνοντας anafranil για να την παρακολουθήσουμε;

Το λέω και στην πρόεδρό μας, τη Μαρία Αντωνιάδου: Κυρία Πρόεδρε της ΕΣΗΕΑ, οι δημοσιογράφοι πριονίζουμε το κλαδί που καθόμαστε. Και αυτό αποτελεί, πράγματι, είδηση. Η μονοκαλλιέργεια στην ενημέρωση της «κορονοϊο-λατρείας» βλάπτει σοβαρά. Προχθές, εχθές και αύριο οι ειδήσεις ίδιες θα είναι. Καλά νέα δεν βρίσκουμε να πούμε; Την επόμενη μέρα από τον κορονοϊό δεν θέλουμε να τη δούμε;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου